آنچه از آزی آزبورن اسطوره راک دهه ۱۹۶۰ نمی‌دانیم

ایران آنلاین: آزی آزبورن (Ozzy Osbourne)، اسطوره راک دهه ۱۹۶۰ روز گذشته در سن ۷۶ سالگی چشم از جهان فروبست. اگرچه علت دقیق مرگ او هنوز اعلام نشده، اما آزبورن در سال‌های گذشته با بیماری‌هایی چون پارکینسون و مشکلات جدی در ناحیه نخاع مواجه بود.

آزبورن، یکی از چهره‌های اسطوره‌ای دنیای موسیقی است که پس از انجام آخرین اجرای خود با نام Back To The Beginning که در ورزشگاه ویلا پارک برگزار شد، با صحنه خداحافظی کرده بود. او در این اجرا همراه اعضای گروه افسانه‌ای بلک سبث روی صحنه رفت و با هوادارانش وداعی احساسی داشت. این اجرا که به عنوان «آخرین تعظیم» آزبورن در رسانه‌ها منتشر شد، با حضور حدود ۴۰ هزار نفر از هوادارانش برگزار شد.

او در این اجرا با هم‌گروهی‌های قدیمی خود، ترنس «گیزر» باتلر، تونی آیومی و بیل وارد صحنه شد که اولین اجرای مشترک آن‌ها پس از ۲۰ سال به شمار می‌رفت. او هنگام حضور روی صحنه با صدای بلند فریاد زد: «بگذارید دیوانگی آغاز شود!» و از هوادارانش با این جمله قدردانی کرد: «شما نمی‌دانید من چه حسی دارم، از صمیم قلب از شما سپاسگزارم.»

آزی آزبورن کیست

تولد: آزی آزبورن با نام کامل جان مایکل آزبورن، در دوازدهم آذرماه ۱۳۲۷ در بیرمنگام انگلستان در یک خانواده کارگری به دنیا آمد.

ترک تحصیل: آزبورن در ۱۵ سالگی مدرسه را ترک کرد و به عنوان کارگر ساختمانی، کارآموز لوله‌کش، ابزارساز مبتدی، تنظیم‌کننده بوق کارخانه خودروسازی و کارگر کشتارگاه مشغول به کار شد.

سرقت و زندان: او در ۱۷ سالگی، به جرم سرقت از یک مغازه لباس محکوم شد، اما نتوانست جریمه را پرداخت کند. پدرش نیز برای درس عبرت گرفتن او از پرداخت جریمه خودداری کرد و در نتیجه، آزبورن شش هفته را در زندان گذراند.

روی آوردن به موسیقی: آزبورن پس از آزادی از زندان، به موسیقی روی آورد و در چند گروه محلی نیز آواز خواند تا سرانجام با تونی آیومی، آهنگساز، ترانه‌سرا و گیتاریست سرشناس بریتانیایی گروهی به نام Earth تشکیل داد که بعدها به‌خاطر تشابه نام گروهشان با یک گروه دیگر، نام خود را به بلک سبث تغییر دادند که این نام از یک فیلم کلاسیک ترسناک (فیلمی در ژانر ترسناک به کارگردانی ماریو باوا است که در سال ۱۹۶۳ پخش شد) با بازی بوریس کارلوف (بوریس کارلوف (زاده ۲۳ نوامبر ۱۸۸۷–۱۹۶۹، بازیگر اهل بریتانیا با نام تولد ویلیام هنری پرات) الهام گرفته شده بود. بلک سبث با تلفیق بلوز و صدای دارک و تقویت شده، سبکی جدید خلق کرد که بعد‌ها به عنوان پایه‌های هوی متال شناخته شد. نخستین آلبوم آنها در بهمن ۱۳۴۸ منتشر شد و به سرعت در بریتانیا و آمریکا طرفداران زیادی پیدا کرد.

اخراج از گروه بلک سبث: آزبورن پس از برگزاری تور آلبوم Never Say Die در سال ۱۳۵۶، به دلیل مشکلات ناشی از مصرف الکل و مواد مخدر از بلک سبث اخراج شد. جدایی او با دوره‌ای از افسردگی، اعتیاد شدید به مواد مخدر و فروپاشی ازدواج نخستش همراه شد.

انتشار نخسیتن آلبوم: نخستین آلبوم انفرادی آزبورن با نام Blizzard of Ozz در سال ۱۳۵۸منتشر شد که به لطف تک‌آهنگ مشهور «Crazy Train» موفقیت چشمگیری کسب کرد. آلبوم دوم او، Diary of a Madman در سال ۱۳۵۹ نیز فروشی میلیونی داشت و او را به یکی از محبوب‌ترین هنرمندان هوی‌متال تبدیل کرد.

ازدواج: زندگی حرفه‌ای آزبورن پس از ازدواج با شارون آردن در سال ۱۳۶۰ دگرگون شد، چرا که شارون بعد‌ها به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های مدیریتی زندگی آزبورن تبدیل شد و او را به مسیر موسیقی بازگرداند.

جنجالی‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای: یکی از جنجالی‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای آزی در جریان تور آلبوم Diary of a Madman رقم خورد، ‌چرا که او هنگام اجرا، به اشتباه سر یک خفاش زنده را با دندان کند که تا کنون در دنیای موسیقی به‌عنوان نماد دیوانگی و جنون راک شناخته می‌شود.

دریافت جایزه گرمی: در دهه ۹۰، آزی آزبورن با قطعه «Mama, I&#۳۹;m Coming Home» از آلبوم No More Tears به نخستین موفقیت بزرگ خود در جدول‌های موسیقی پاپ دست یافت. او در سال ۱۹۹۳ برای اجرای زنده آهنگ «I Don’t Want to Change the World» جایزه گرمی گرفت.

پایه‌گذاری جشنواره Ozzfest: اگرچه در سال ۱۹۹۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما به فعالیت‌های خود ادامه داد. او در سال ۱۹۹۶ جشنواره Ozzfest را پایه‌گذاری کرد که هر سال با حضور بزرگان موسیقی متال در آمریکا و اروپا برگزار می‌شد.

پیوستن دوباره به بلک سبث: در اواخر دهه ۹۰، آزی دوباره به بلک سبث پیوست و در سال ۱۹۹۹ همراه گروه برنده جایزه گرمی برای آهنگ Iron Man شد. در سال ۲۰۱۳، آلبوم ۱۳ را با بلک سبث منتشر کرد که پس از ۳۵ سال، نخستین آلبوم مشترک استودیویی آنها بود. تک‌آهنگ God Is Dead? از این آلبوم جایزه گرمی دیگری برایشان به ارمغان آورد.

شهرت آزی تنها به موسیقی محدود نشد. در سال ۲۰۰۱، برنامه تلویزیونی The Osbournes که زندگی روزمره او و خانواده‌اش را به نمایش می‌گذاشت، به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های کابلی تبدیل شد. این برنامه تا سال ۲۰۰۵ ادامه داشت و آزی و خانواده‌اش بعد‌ها در برنامه‌های دیگری مانند The Osbournes Want to Believe نیز ظاهر شدند.

در سال ۲۰۰۶، آزی آزبورن همراه با اعضای بلک سبث به تالار مشاهیر راک‌اند رول راه یافت. او در سال‌های بعد نیز به انتشار آلبوم ادامه داد و آلبوم‌های Black Rain (۲۰۰۷)، Scream (۲۰۱۰)، Ordinary Man (۲۰۲۰) و Patient Number ۹ (۲۰۲۲) را روانه بازار کرد. آلبوم اخیر او جایزه گرمی بهترین آلبوم راک را به دست آورد و آهنگ Degradation Rules، که با همکاری تونی آیومی ساخته شده بود، بهترین اجرای متال سال شد.

شروع بیماری: با این حال، وضعیت سلامتی آزی رو به وخامت گذاشت. او در سال ۲۰۲۳ به دلیل آسیب جدی نخاع و ناتوانی جسمی، تور‌های خود را لغو کرد، اما همچنان به ضبط موسیقی ادامه داد و در سال ۲۰۲۴ با بیلی موریسون تک‌آهنگ Crack Cocaine را منتشر کرد. در همین سال نیز به عنوان هنرمند انفرادی به تالار مشاهیر راک‌اند رول معرفی شد.

حضور در دنیای سینما و صداپیشگی: علاوه بر موسیقی، آزی در دنیای سینما و صداپیشگی نیز فعالیت‌هایی داشته است. او در فیلم‌های مشهوری، چون Austin Powers in Goldmember (۲۰۰۲) و Ghostbusters (۲۰۱۶) حضور داشت و به شخصیت‌هایی در انیمیشن‌هایی مانند Gnomeo & Juliet (۲۰۱۱)، Sherlock Gnomes (۲۰۱۸) و Trolls World Tour (۲۰۲۰) صدا داد.

درگذشت: سرانجام،‌ این اسطوره‌ دنیای موسیقی در روز گذشته در سن ۷۶ سالگی چشم از جهان فرو بست.