روایت کارشناسان غربی از شرایط غزه/بخشدوم
گرسنگی، فوریترین و آشکارترین چهره از بحران وخیم سلامت در غزه است
«مایکلا سیمونو»، پژوهشگر آمریکایی گفت، رژیم اسرائیل اندک زیرساختهای باقیمانده در غزه را نیز درهم شکسته است؛ از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۱۹۲۱ حمله به کارکنان، مراکز و زیرساختهای درمانی در غزه گزارش شده است که در مقایسه با جنگ اوکراین، کادر درمانی در غزه ۴۶ برابر بیشتر در معرض جراحت و ۱۴۳ برابر بیشتر در معرض مرگ قرار دارند.
ایران آنلاین: گسترش قحطی در غزه به واسطه تهاجم ارتش رژیم صهیونیستی و ممانعت ارسال غذا و کمکهای انسان دوستانه، موجب گسترش بی سابقه اعتراضات به این رژیم و حمایت های آمریکا از آن شده است. اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات راهبردی بین الملل» اقدام به انتشار نظر کارشناسان خود درباره شرایط موجود در غزه کرده است که طی سه بخش منتشر خواهد شد که بخش اول آن پیشتر منتشر شده است. بخش دوم گزارش در ادامه آمده است.
شاید هرگز بهطور رسمی اعلام نشود، اما قحطی در غزه جریان دارد
«کیتلین ولش» مدیر برنامه جهانی امنیت غذایی و آب
سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی» با انتشار هشدار رسمی تأیید کرد که بدترین سناریوی ممکن یعنی قحطی، که پیشتر در ماه مه نسبت به وقوع آن هشدار داده شده بود، اکنون در غزه به واقعیت تبدل شده است. این هشدار، قویترین تأییدیه سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی» درباره وجود شرایط قحطی در غزه از زمان آغاز جنگ بهشمار میرود و در پایان ماهی صادر شده که دستکم ۸۲ نفر بر اثر گرسنگی جان خود را از دست دادهاند، رقمی که شمار کل مرگومیرهای ناشی از قحطی را طبق اعلام وزارت بهداشت غزه به ۱۴۷ نفر میرساند. این افزایش سریع در مرگهای ناشی از سوءتغذیه، بازتاب شرایطی فاجعهبار و بیسابقه در غزه است و نشان میدهد آنچه تا پیش از این تنها بهعنوان گمانه مطرح میشد، یعنی قحطی، اکنون در حال وقوع است.
سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی» برای طبقهبندی بحرانهای غذایی در سراسر جهان، از استانداردهای یکسانی استفاده میکند. بر اساس این استانداردها، یک منطقه زمانی بهعنوان گرفتار قحطی دستهبندی میشود که سه شرط زیر محقق شود یا فراتر رود:
۱- حداقل ۲۰٪ از خانوارها دچار ناامنی غذایی حاد یا کمبود شدید غذا باشند؛
۲- حداقل ۳۰٪ از کودکان دچار سوءتغذیه حاد باشند؛
۳- مرگ روزانه دستکم ۲ بزرگسال یا ۴ کودک در هر ۱۰ هزار نفر به دلیل گرسنگی یا سوءتغذیه رخ دهد.
پس از محاصره کامل غزه توسط اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ و آغاز درگیری، شرایط در برخی مناطق غزه تا آوریل ۲۰۲۴ به سطحی رسید که مطابق با معیارهای قحطی بود. هرچند برخی مقامات از واژه «قحطی» استفاده کردند، اما سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی» تا پیش از این هیچگاه رسماً آن را برای غزه اعلام نکرده بود. از آن زمان تاکنون، سطوح ناامنی غذایی و سوءتغذیه حاد در غزه بهشدت وخیم باقی مانده است. شرایط از اوایل مارس ۲۰۲۵ بدتر شد، زمانی که اسرائیل ورود کمکهای بشردوستانه به غزه را مسدود کرد و اعلام کرد که «بنیاد کمکرسانی غزه» را برای توزیع کمکهای غذایی ایجاد کرده است، نهادی مستقل که از چهارچوبهای شناختهشده بینالمللی پیروی نمیکند. از آن زمان، ورود کمک به غزه بهشدت متناوب، ناکارآمد و در بسیاری موارد مرگبار بوده است.
واژه «قحطی» در کاربرد رسمی توسط سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی»، دارای بار احساسی و سیاسی سنگینی است. هرچند هشدار اخیر سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی» درباره وقوع قحطی در غزه بسیار مهم و قابل توجه است، اما این هشدار یک «طبقهبندی رسمی» یا «اعلام رسمی قحطی» محسوب نمیشود. اعلام رسمی قحطی تنها توسط دولتها یا نهادهای بینالمللی صادر میشود، نه توسط سامانه «طبقهبندی یکپارچه امنیت غذایی». چنین اعلامی در حال حاضر بعید بهنظر میرسد، چرا که نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، همچنان ادعا میکند که «در غزه خبری از قحطی نیست.»
رهبران جهان نمیتوانند منتظر اعلام رسمی قحطی بمانند، در حالی که مردم غزه از جمله کودکان هر روز بر اثر گرسنگی میمیرند. این مرگومیرها تا زمانی ادامه خواهد داشت که آتشبس پایدار برقرار نشده و ورود بدون مانع کمکهای بشردوستانه شامل غذا، آب آشامیدنی، دارو، تجهیزات بهداشتی و درمان سوءتغذیه ممکن نشود. حتی اگر چنین کمکهایی فوراً مجاز شود، باز هم کودکان و خانوادههای غزه نیازمند حمایتهای بلندمدت خواهند بود؛ زیرا گرسنگی امروز، پیامدهای جسمی و شناختی مادامالعمری برای کودکان به همراه دارد.
غزه برای درمان فاجعه سلامت به بیش از غذا نیاز دارد
«مایکلا سیمونو»، پژوهشگر مرکز سیاست سلامت جهانی
گرسنگی، فوریترین و آشکارترین چهره از بحران وخیم سلامت در غزه است. در ماه گذشته، نرخ سوءتغذیه حاد در جمعیتهای آسیبپذیر بیش از دو برابر شده و در میان کودکان زیر پنج سال به حدود ۲۰ درصد رسیده است. بیش از ۴۰ درصد زنان باردار و شیرده دچار سوءتغذیه شدید هستند، که این امر باعث افزایش نرخ عوارض خطرناک بارداری و مرگومیر نوزادان شده است. در حال حاضر تنها چهار مرکز تخصصی درمان سوءتغذیه در غزه فعال هستند، که انتظار میرود تا اواسط ماه اوت ذخایر دارویی آنها نیز تمام شود. ازسرگیری کمک غذایی یا حتی اعلام آتشبس، بهتنهایی پایانبخش این فاجعه سلامت نخواهد بود، مردم غزه با بحران نسلی مواجهاند. زیرساختها و ظرفیتهایی که برای بازسازی سلامت غیرنظامیان نیاز است، دیگر وجود ندارد.
سوءتغذیه گستردهای که با محدودیتهای اعمالشده بر کمکهای بشردوستانه توسط اسرائیل تشدید شده، تنها یکی از پیامدهای ویرانگر و درهمتنیده سلامت در جریان این جنگ است. نبود رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، سیستم ایمنی بدن را تضعیف میکند، بهطوریکه شهروندان غزه در برابر بیماریها آسیبپذیرتر شده و روند بهبودی آنان بهشدت مختل میشود. بیماریهای عفونی نظیر هپاتیت، گال، استفراغ و اسهال در پناهگاههای پرازدحام بهسرعت گسترش یافتهاند، زیرا سیستمهای آبرسانی و فاضلاب از کار افتادهاند. بیش از ۱۴۰ هزار نفر در غزه بر اثر اصابت گلوله، ترکش، گلولهتانک و بمباران زخمی شدهاند.
شمار عظیمی از بیماران دچار زخم گلوله یا قطع عضو، به توانبخشی طولانیمدت نیاز خواهند داشت. بمبارانهای مکرر، آوارگی، و از دست دادن اعضای خانواده، فشار روانی شدیدی بر مردم غزه وارد کرده است، مردمی که بسیاری از آنها پیش از این نیز به اختلال استرس پس از سانحه دچار بودند و به خدمات حمایتی روانی دسترسی نداشتند.
با تداوم وخامت اوضاع، این چالشهای بیسابقه، اندک باقیمانده از زیرساخت سلامت در غزه را نیز درهم شکسته است. از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، بیش از ۱۹۲۱ حمله به کارکنان، مراکز و زیرساختهای درمانی در غزه گزارش شده است. در مقایسه با جنگ اوکراین، کادر درمانی در غزه ۴۶ برابر بیشتر در معرض جراحت و ۱۴۳ برابر بیشتر در معرض مرگ قرار دارند. دستکم ۹۴ درصد از ۳۶ بیمارستان غزه آسیب دیده یا نابود شدهاند و شمال غزه تقریباً تمام دسترسی خود به خدمات بهداشتی را از دست داده است.
مراکز درمانی معدودی که هنوز تا حدودی فعال هستند، به دلیل کمبود شدید دارو، نبود کادر درمان، و تهدیدات امنیتی پیوسته، در آستانه فروپاشی کامل قرار دارند. کارکنان بهداشتی دچار سوءتغذیهاند و از فرط خستگی در حال فرسودگی هستند. بیماران و پرسنل درمانی بهطور روزمره از شدت کمآبی و گرسنگی از هوش میروند، و با کمبود شدید بیحسکنندهها، آنتیبیوتیکها، شیر خشک نوزادان، و دیگر داروهای حیاتی مواجهاند. دستورات مکرر برای تخلیه مناطق و کمبود سوخت نیز دسترسی به همین خدمات اندک را بارها مختل کرده است.
ازسرگیری ارسال غذا، بهتنهایی برای مقابله با فاجعه سلامت در غزه کافی نیست. جامعه جهانی باید خود را برای گسیل گسترده منابع جهت بازسازی ظرفیت سیستم سلامت غزه آماده کند، شامل مداخلات هدفمند تغذیهای و تأمین نیروی انسانی متخصص برای اجرای آنها تا بتوان از تأثیرات فوری و بلندمدت گرسنگی در سطح فردی و نسلی کاست.
انتهای پیام/