اهمیت دیپلماسی در یک هفته پایانی
در یک هفته باقی‌مانده تا بازگشت قطعنامه تحریم‌ها، بحث درباره نقش احتمالی محمدرضا پزشکیان در نیویورک و امکان ایجاد کانال مذاکره با رئیس‌جمهوری آمریکا پررنگ شده است.
ایران آنلاین: برخی پیشنهادها حتی شامل اقدامات آوانگارد برای جلوگیری از قرار گرفتن ایران تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل است. با این حال، واقعیت نشان می‌دهد که هر دیدار فردی، حتی با شخصیتی مانند ترامپ، بیشتر بار روانی و رسانه‌ای دارد تا اثر ملموس در کاهش تحریم‌ها یا تغییر سیاست‌های آمریکا. تجربه دیدارهای ترامپ با رهبران کره شمالی و روسیه نشان داد که گفت‌و‌گوهای رودررو ممکن است در کوتاه‌مدت امید ایجاد کند، اما تغییر واقعی در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک به دنبال ندارد.
از منظر عملی، ساختار تصمیم‌گیری آمریکا مستقل از شخصیت رئیس‌جمهوری عمل می‌کند و هر توافق واقعی مستلزم پذیرش شروط سخت واشنگتن، شامل محدودیت برنامه هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای است. بنابراین بدون برنامه‌ریزی دقیق و آمادگی داخلی، هیچ اقدام دیپلماتیک فوری نتیجه ملموسی نخواهد داشت. تجربه تاریخی ایران، از جمله جنگ ۱۲روزه با اسرائیل، نشان می‌دهد که اقدامات بازدارنده باید دقیق، سنجیده و با محاسبه پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام شوند. خروج از معاهده‌های بین‌المللی یا توسعه سلاح هسته‌ای بدون تحلیل همه‌جانبه می‌تواند کشور را در معرض بحران‌های جدی قرار دهد.
هر اقدام دیپلماتیک یا نظامی باید با اطلاعات دقیق، تحلیل جامع و اجماع داخلی همراه باشد. در مواجهه با آمریکا، با وجود دشمنی آشکار، واشنگتن از ریسک جنگ تمام‌عیار پرهیز می‌کند و تنها با اقدامات محدود مانند بمباران زیرساخت‌ها فشار وارد می‌کند. بنابراین، سفر پزشکیان به نیویورک باید در چهارچوب واقعیات محدودیت‌های عملی و ساختار سیاسی آمریکا ارزیابی شود و هر اقدام احتمالی با منافع ملی، محاسبه دقیق پیامدها و آماده‌سازی توان دفاعی کشور همراه باشد.
*کارشناس مسائل آمریکا
انتهای پیام/