پاسخ صریح میراث فرهنگی به مدیران شهری:
هیچ کس حق تعرض به حریم تخت جمشید را ندارد
تنها یک ماه بعد از آن‌که رضا شهبازی تنها راه جلوگیری از گسترش فرونشست در تخت جمشید را ممنوع کردن برداشت آب اعلام کرد، نماینده شهر مرودشت از الحاق بخشی از این سایت جهانی به محدوده شهر خبر می‌دهد.
زهرا کشوری - دبیر گروه زیست‌بوم: تنها یک ماه بعد از آن‌که رضا شهبازی، معاون زمین‌شناسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، در گفت‌و‌گو با روزنامه ایران تنها راه جلوگیری از گسترش فرونشست در تخت جمشید و بلعیده شدن تاریخ ۲ هزار ساله هخامنشی‌ها را محدود یا ممنوع کردن برداشت آب اعلام کرد، نماینده شهر مرودشت از الحاق بخشی از این سایت جهانی به محدوده شهر خبر می‌دهد.
این الحاقیه نه تنها حریم درجه دو تخت جمشید را به شهر اضافه می‌کند، بلکه به کل تختگاه تخت جمشید و بخش‌هایی از کوه رحمت هم گسترش می‌یابد.
این تصمیم فقط تخت جمشید، به‌عنوان شناخته‌شده‌ترین اثر تاریخی ایران، را از فهرست میراث فرهنگی یونسکو حذف نمی‌کند بلکه بخشی از تخت جمشید را نیز از بین می‌برد.
علیرضا ایزدی، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی که پیش‌تر گفته بود امکان تعرض به حرایم تخت جمشید وجود ندارد و نه شهرداری و نه مسکن و شهرسازی هیچ‌کدام نمی‌توانند ضوابط مرتبط با حریم تخت جمشید را نقض کنند، پس از انتشار رسانه‌ای اسناد این تصمیم به سایت خبری «صدای میراث» می‌گوید: «تخت جمشید حریم مصوب دارد و هیچ کس امکان تعرض به آن را ندارد.»
آغاز ماجرا
خبرالحاق ۹۶۰ هکتار به محدوده شهری شهرستان مرودشت اولین بار توسط نماینده مرودشت در صفحه شخصی خود در اینستاگرام رسانه‌ای شد. کارشناسان آن را با نقشه تخت جمشید تطبیق دادند و معلوم شد برنامه آن است تا ۴۵۰ هکتار از حریم درجه دو تخت جمشید هم به شهر الحاق شود. همچنین مرودشت ۱۰۰ متر به عرصه شهر پارسه نزدیک‌تر می‌شود تا در نهایت کمربند حفاظتی تخت جمشید شکسته شود.
اصرار نماینده، انکار مدیرکل
با این وجود عبداللهی الحاق ۴۵۰ هکتار از حریم درجه دو تخت جمشید به شهر را رد می‌کند و به «صدای میراث» می‌گوید: «۹۰ هکتار زمین در حریم درجه دو تخت جمشید در شهرک مهدیه تخت جمشید به محدوده شهری مرودشت افزوده شده که در عرصه شهر پارسه قرار ندارد و شامل ساخت و سازهای فعلی و همان چیزی است که اکنون وجود دارد و محدوده این شهرک نیز گسترش نیافته است.
تمام استعلام‌های لازم هم از پایگاه میراث جهانی تخت جمشید گرفته شده و مدیر تخت جمشید به طرح ما پاسخ مثبت داده است. همچنین نماینده وزارت میراث فرهنگی در تمام جلسات، چه در تهران و چه در شهرستان و وزارت راه و شهرسازی حضور داشته و طرح را تأیید کرده است و ما هیچ مدرکی بدون تأیید نماینده میراث نداریم. مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید این طرح را تأیید کرده و به همه استعلام‌ها جواب مثبت داده و در جریان تمام ماجرا بود.»
علیرضا ایزدی ، مدیر کل دفتر ثبت آثار تاریخی وجود مصوبه‌ای که نماینده شهر از آن سخن می‌گوید را رد می‌کند و می‌گوید: «هنوز چنین مصوبه‌ای در اختیار او قرار نگرفته است. تدقیق حریم تخت جمشید سال گذشته انجام شده و هیچ‌گونه تغییری نداشته است.»
او مدیریت شهری مرودشت را در جایگاهی نمی‌بیند که چنین مصوبه‌ای را به اجرا بگذارد و می‌گوید: «چون معمولاً چنین مواردی در اختیار وزارت مسکن و شهرسازی است که آنها هم نمی‌توانند چنین مصوبه‌ای درخصوص نفوذ به حریم درجه دو تخت جمشید داشته باشند.»
ایزدی تأکید می‌کند: «۴۵۰ هکتار نفوذ به عرصه درجه دو تخت جمشید به زبان آسان است و باید از افرادی که چنین مطلبی را اعلام کرده‌اند پرسید، مگر شهر مرودشت چقدر جمعیت دارد که ۹۶۰ هکتار به محدوده شهری آن افزوده شود و از این میزان ۴۵۰ هکتار نیز نفوذ به داخل حریم تخت جمشید صورت بگیرد؟»
او می‌گوید: «تخت جمشید حریم مصوب ملی و جهانی دارد و به همین دلیل امکان الحاق حرایم تخت جمشید به محدوده‌های شهری وجود ندارد و حتی اعلام الحاق حرایم تخت جمشید به محدوده‌های شهری شبیه به یک جوک است.»
عبداللهی هم در پاسخ به ایزدی می‌گوید: «نماینده میراث فرهنگی نیز طرح الحاق ۹۶۰ هکتار به حریم مرودشت را تأیید و امضا کرده است. اگر نماینده وزارت میراث فرهنگی اختیار نداشته چرا این طرح را تأیید و امضا کرده است؟ اگر آنها اشتباه کرده باشند ما اشتباه آنها را نمی‌پذیریم و امروز هم نمی‌توانند این حرف را بزنند. چون طرح ما مصوب و ابلاغ شده و با نظر دوستان میراث فرهنگی تصویب شده است.»
یک زخم کهنه
اصرار نماینده مرودشت به الحاق حداقل ۹۰ هکتار از حریم درجه دو یکی از مهم‌ترین سایت‌های تاریخی ایران، یادآوری تلاش‌های نمایندگان وقت مرودشت در دو دهه گذشته است که توانستند اجازه حفر چاه تا عمق ۲۰۰ متری را در حریم درجه یک تخت جمشید برخلاف قوانین ملی و بین‌المللی بگیرند.
دو دهه بعد، فرونشست در حال بلعیدن تخت جمشید و نقش رستم به دلیل برداشت بی‌رویه آب از آبخوان‌های منطقه است.
فرونشست به ۱۰ متری آرامگاه شاهان هخامنشی و ۳۰۰ متری تخت جمشید رسیده است. فارس یکی از بحرانی‌ترین استان‌ها در زمینه گسترش فرونشست است.
مهدی زارع، استاد تمام پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله می‌گوید: «در مجاورت محوطه باستانی نقش رستم به دلیل کشاورزی و دامپروری گسترده و تداوم کشت برنج و ذرت، برداشت آب از منابع زیرزمینی به میزان بسیار زیاد ادامه دارد. این امر موجب فرونشست‌هایی به فاصله ۱۰ متری نقش رستم و ۳۰۰ تا ۵۰۰ متری تخت جمشید شده است که به صورت شکاف‌های عظیم قابل مشاهده هستند.»
مریم دهقانی، عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز هم می‌گوید: «تمام دشت مرودشت به وسعت ۷ هزار و ۲۰۰ کیلومتر مربع در حال فرونشست است و حداکثر نرخ نشست در آن ۳۰ سانتی‌متر در سال برآورد شده است.»
تا این سؤال پیش بیاید، قانون تا کجا به نمایندگان اجازه دخالت در تصمیم‌های کارشناسی و تخصصی را می‌دهد؟
اصلاً مگر ما چند تخت جمشید داریم که چنین بی‌محابا به حریم آن می‌تازیم؟ تخت جمشید چقدر در درآمد ناخالص کشور نقش دارد؟ براساس همه اسناد و مدارک، بیشتر گردشگران خارجی در تمام دهه‌های گذشته برای دو شهر به ایران سفر کرده و می‌کنند، شیراز و اصفهان. آیا هیچ گزارش و بررسی وجود دارد که نشان بدهد این اثر تاریخی چقدر آورده اقتصادی، فرهنگی و سیاسی برای ایران دارد؟ چقدر بخش خصوصی گردشگری، صنایع دستی و حمل‌و‌نقل را تغذیه می‌کند؟ یک اثر چقدر باید آورده داشته باشد که از تصمیم‌های مخرب در امان بماند؟
انتهای پیام/