دیدار دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران با پوتین، نشانهای از تعمیق پیوندهای سیاسی و امنیتی تهران و مسکو؛
مسکو؛ ایستگاه راهبردی تهران در دوران پسابرجام
دولت
125099
حسن بهشتیپور، کارشناس مسائل آسیا، در گفتوگو با روزنامه ایران سفر دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به مسکو را «حلقهای کلیدی در زنجیره همکاریهای راهبردی تهران و کرملین» توصیف کرد؛ سفری که به گفته او، با توجه به دیدار مستقیم با رئیسجمهور روسیه، حامل پیامی با وزن سیاسی بالا و نشانهای از ورود روابط دو کشور به مرحلهای جدید در دوران پسابرجام است.
گروه دیپلماسی_ ایران آنلاین: سفر دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به مسکو، تازهترین گام در مسیر تقویت همکاریهای راهبردی میان تهران و مسکو به شمار میرود؛ سفری که به گفته حسن بهشتیپور، کارشناس مسائل آسیا، فراتر از دیدارهای معمول دیپلماتیک بوده و حامل پیامی با وزن سیاسی بالا برای کرملین است.
بر اساس تحلیل بهشتیپور، دیدار مستقیم با رئیسجمهوری روسیه نشاندهنده اهمیت محتوای پیام ایران است؛ هرچند جزئیات آن فاش نشده، اما محورهای احتمالی آن شامل روابط دوجانبه و نقش روسیه در دوران پسابرجام عنوان شدهاند.
در شرایطی که ریاست دورهای شورای امنیت سازمان ملل در اختیار روسیه است، تصمیم اخیر این شورا مبنی بر عدم ابلاغ رسمی بازگشت تحریمها علیه ایران، به سود تهران تمام شده است. با این حال، کارشناسان هشدار میدهند که نباید به سازوکارهای حقوقی این نهادها خوشبین بود؛ تجربههای گذشته نشان دادهاند که حتی در نبود اجماع، تصمیمگیریهای ضد ایرانی ممکن است.
بهشتیپور تأکید میکند که ایران باید تمرکز خود را از مباحث حقوقی به سمت راهحلهای سیاسی و دیپلماتیک معطوف کند و برای دوران پسابرجام برنامهریزی داشته باشد. در این مسیر، نقش روسیه کلیدی است؛ کشوری که بارها بازگشت تحریمها را غیرقانونی دانسته و آمریکا را ناقض اصلی توافق هستهای معرفی کرده است.
از مواضع نماینده روسیه در شورای امنیت تا سخنان لاوروف و پوتین، همگی نشان از تداوم حمایت سیاسی مسکو از تهران دارد. هرچند کرملین منافع خود را مستقل دنبال میکند، اما در صحنه دیپلماتیک، ایران و روسیه در یک جبهه مشترک قرار گرفتهاند؛ جبههای برای مقابله با فشار غرب و شکلدهی به نظمی چندقطبیتر در جهان.
اجرای «معاهده همکاری جامع و راهبردی» میان دو کشور نیز به روابط تهران و مسکو رنگ و بوی استراتژیک داده است؛ معاهدهای که قرار است چهارچوبی بلندمدت برای همکاریهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی فراهم کند و نشانهای از عزم دو قدرت منطقهای برای عبور از محدودیتهای ناشی از فشار غرب باشد.
انتهای پیام/