تسخیر سفارت؛ پاسخی به دخالت های آمریکا

 

از این منظر، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال 1358 پاسخی به ظلم و دخالت‌های ایالات متحده در امور داخلی ایران و دیگر ملت‌ها بود. با توجه به شناخت ملت ایران و دانشجویان به عنوان فرزندان ملت از تاریخچه جنایات آمریکا، بویژه دخالت‌های سیاسی و نظامی در ایران و دیگر کشورها، این اقدام به مثابه مقابله با این ظلم جهانی بود که در زمینه محدودتری به نام ایران و تاریخ استقلال‌خواهی‌اش، حرکتی مشروع برای دفاع از انقلاب اسلامی به شمار می‌آمد.

 

اسناد محرمانه افشاشده سفارت این واقعیت‌ها را اثبات می‌کرد و نشان داد حرکت دانشجویان پیرو خط امام، گامی اساسی و تاریخی در راستای خنثی‌سازی توطئه‌های آمریکا نسبت به انقلاب نوپای مردم ایران بود.

 

مستندات کشف‌شده از سفارت آمریکا از سوی دانشجویان، سند محکمی در اثبات دخالت‌های آمریکا بود که درعین حال جهان را نسبت به واقعیت‌های پشت پرده سیاست‌های این دولت آگاه کرد.

 

جلسات و مباحثات دانشجویان قبل از آغاز فرآیند تسخیر سفارت آمریکا، از سوی سران انجمن اسلامی چهار دانشگاه‌ مهم تهران برگزار شد.

 

تشکیلات انجمن اسلامی آن زمان با تشکیلات آیین‌نامه‌ای امروزی دانشجویان قابل مقایسه نیست، بویژه اینکه فعالیت انجمن‌های اسلامی دانشجویان در آن سال‌ها به مثابه فعالیت بچه‌مسجدی‌های قبل از انقلاب بود.

 

تفکر بچه‌مسجدی‌ها نیز بر اساس مطالعه اندیشه‌های طیفی از متفکران و اندیشمندان چون دکتر علی شریعتی و پدر فاضلشان محمدتقی شریعتی، استاد مرتضی مطهری، مهندس مهدی بازرگان، دکتر یدالله سحابی، آیت‌الله طالقانی، جلال آل‌احمد، گلزاده غفوری، جلال‌الدین فارسی و دیگران شکل گرفته بود.

 

براساس مذاکرات، دانشجویان ابتدا با سردادن شعارهای انقلابی وارد سفارت شدند و سپس از طریق زیرزمین و استفاده ازنقاط ضعف امنیتی ساختمان، موفق به ورود به سفارت شدند.

 

دانشجویان با قیچی بزرگی در‌های سفارت را باز کردند و پس از حدود سه ساعت، از راه زیرزمین وارد ساختمان شدند؛ جایی‌که تفنگداران آمریکایی تلاش می‌کردند از ورود آنان جلوگیری کنند.

 

من که در آن زمان دانشجوی دانشگاه امیرکبیر بودم، به دلیل تسلط به زبان انگلیسی، نقشم در میان دانشجویان در مرحله اطلاع‌رسانی، تماس با رسانه‌های خارجی و انتشار اخبار تسخیر سفارت بود. آن روز، فضای پرتنشی حاکم بود اما توانمندی ‌روحی و سیاسی دانشجویان پیرو خط امام برای حفظ وحدت و آرامش بسیار قابل ستایش بود.

 

خط‌کشی‌ها و منازعات در جریان حضور دانشجویان در لانه وجود داشت، اما همه آنها حول هدف مشترک بود. نگرانی عمده دانشجویان از احتمال حمله نظامی آمریکا بود. 

 

اما بعد از تأیید امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه آمریکا جسارت حمله ندارد و باید اعتماد داشت، این ترس از میان رفت و دانشجویان با قوت بیشتری در سفارت حضور یافتند. به طور کلی، تصمیم به تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، حرکتی دانشجویی و کوتاه‌مدت بود که پس از تأیید حضرت امام(ره) به «حرکتی ملی و تاریخی» تبدیل شد.

 

خبر حمایت امام(ره) از حرکت دانشجویان در همان شب اول تسخیر سفارت به گوش دانشجویان رسید و موجب شور و هیجان فراوانی شد. عبارت معروف «خوب جایی را گرفته‌اید، همان‌جا بمانید» همان شب از سوی امام(ره) بیان شده و موج حمایت مردمی پس از آن شکل گرفت.