هوشنگ جاوید در گفت‌و‌گو با «ایران» پاسخ داد؛
داستان راه‌اندازی مکتبخانههای موسیقی اقوام از کجا شکل گرفت؟
مؤلف و پژوهشگر موسیقی نواحی درباره ایجاد مکتبخانههای موسیقی اقوام، توضیحاتی را ارائه کرد.
گروه فرهنگی - ایران آنلاین: هوشنگ جاوید مؤلف و پژوهشگر موسیقی نواحی در گفت‌و‌گو با «ایران» درباره ایجاد مکتبخانههای موسیقی اقوام بیان کرد: «سابقه راه‌اندازی مکتبخانه به اواخر دهه هفتاد برمی‌گردد و پیشنهاد آن هم اولین بار از سوی آقای محمدرضا درویشی مطرح شد که از آن زمان به بعد خیلی جدی‌تر پیگیر این موضوع شدم. خاطرم هست آن دوران آقای علی ترابی مدیریت دفترموسیقی را برعهده داشت و به پیشنهاد دوستان مسئولیت انتخاب دروس آموزشی و محل برگزاری مکتبخانه‌ها به من واگذار شد و تمامی این کارها هم انجام گرفت. حتی حق‌الزحمه استادان نیز مشخص شد. طبق برآورد آن زمان، هزینه هر مکتبخانه حدود ۷ میلیون تومان بود و پیشنهاد کردیم، ۱۰ مکتبخانه موسیقی مقامی ایران در۱۰ منطقه ایران برگزار شود که به طور میانگین هزینه ماهیانه آن حدود ۷۰۰ میلیون تومان می‌شد. در خصوص پرداخت هزینه‌ها هم قرار براین شد تا بخشی ازهزینه‌ها برعهده اداره ارشاد استان باشد و بخشی دیگر نیز توسط هنرآموزان جمع‌آوری شود. اگرچه در آخر با وجود برگزاری جلسات متعدد و برنامه‌ریزی‌های مختلف و البته زمانی که صرف شد- به سبب تأمین بودجه- توافقی صورت نگرفت.»
اولین مکتبخانه نیز به همت شهردارشهر بجنورد و با قراردادن فضایی در اختیار ارشاد استان راه‌اندازی شد و در مراسم افتتاحیه آن من وآقای طالبی شرکت داشتیم و قرار بود در ادامه این مسیر، مابقی مکتبخانه‌ها هم راه‌اندازی شود؛ حتی بودجه‌ای هم برای گرداندن آن تعریف شد. جالب اینکه شهرداری استان‌ها هزینه تدریس استادان را هم تقبل کرده بودند، اما به دلیل نبود تبلیغات و آموزش درست همین مکتبخانه بجنورد هم درمدت زمان کوتاهی تعطیل شد.
این درحالی است که اگرفضایی به نام مکتبخانه موسیقی در۱۰ نقطه مختلف کشور که از موسیقی اصیل و کهن برخوردارند، راه‌اندازی می‌شد، با حضوراستادان این حوزه قدر این موسیقی را بیشتر می‌دانستیم و می‌توانستیم آموزش‌های خوبی در این زمینه داشته باشیم. به گونه‌ای که سبک آموزشی درستی درخصوص موسیقی با اصالت هر منطقه پدید می‌آمد.
اما آنچه که مشخص شد قدرت بالاتر از آن کسانی بود که به دنبال مبحث آموزش درآموزشگاه‌ها بودند و این داستان تا به اکنون ادامه دارد وهمچنان اتفاق‌های خوبی در این آموزشگاه‌ها صورت نمی‌گیرد و تنها نوازنده تربیت می‌شود، نه استاد موسیقی. اما ما می‌توانستیم در مکتبخانه استاد تربیت کنیم؛ یک استاد بخشی‌گری یا یک استاد عاشیق.»
* متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/