نمایندگان مجلس،فعالان سیاسی و کنشگران مدنی در گفت‌وگو با «ایران» سخنرانی سه‌شنبه گذشته پزشکیان در مجلس را ارزیابی کردند;
استقبال از نطق ملی
جز بسیار اندکی، کسی نگفت رئیس‌جمهوری در نطق سه‌شنبه مجلس بد گفت. سخنان پزشکیان نوعی تازگی در خود داشت.
رضوانه رضایی پور- الهام یوسفی_گروه سیاسی: تازگی جای خود اما پرسش را باید اینطور طرح کرد که چرا این سخنان از جانب قاطبه مخاطبان پذیرفته شد؟
دایره مخاطبان بسیار متنوع بود؛ مردم در سراسر کشور و کارگزاران اجرایی و حکمرانی در هر نهاد. پذیرش عمومی و شنیداری ملی سخنان پزشکیان را چطور باید دید؟
یک دلیل را می‌توان در تشنگی ایران جست. تشنگی ایران از دو سو است؛ ایران هم تشنه آب است هم تشنه حکمرانی آب.
در تشنگی آب، کار به تمنای باران از آسمان کشیده است. در حکمرانی آب نیازمند پیشرفتی هستیم که در پسرفت محقق می‌شود.
یعنی برای پیشرفت در حکمرانی آب باید آنقدر در تاریخ به عقب پسروی کنیم تا رموز حکمرانی تاریخی آبی ایرانیان در این سرزمین خشک شناسایی و احیا شود.
اما می‌توان تشنگی سومی را هم شناسایی کرد؛ ایران تشنه صداقت و راستی در گفتار و کردار است. منظور از صداقت در گفتار و راستی در کردار، این است که وقتی مردم روزانه اثر تورم را می‌بینند، هوای شهرهایشان پاک نیست، آب هم زیاد نیست، گفتن از اینکه مشکلی نیست یا امور در حال بهترشدن است، جز گفتاردرمانی نخواهد بود.
مسأله سه‌شنبه گذشته در مجلس این بود: پزشکیان گفتاردرمانی نکرد. در دوران کمبودها و ناترازی‌ها گفتاردرمانی سرکنگبینی است که صفرا فزاید.
پزشکیان از تریبون ملی مجلس نخواست شیرین چون سرکنگبین سخن بگوید و بی‌خیال این بشود که صفرا فزاید یا نیفزاید.
در این برهه این‌بار واقعاً حساس، پزشکیان مسئولیت خود را شناخت و آن را پذیرفت و به آن عمل کرد. اینکه «مردم از ما ناراضی هستند»
مسئولیت شناسی‌اش بود و وقتی کارنامه دولت را از مجلس و قوه قضائیه جدا نکرد و گفت مردم حاکمیت را به یک چشم می‌بینند، بازهم مسئولیت‌شناسی را نشان داد؛ یعنی این مسئولیت که وفاق به شعار نیست، به عمل و راهبرد است و وفاق در راهبرد یعنی همه سوار یک کشتی هستیم.
برای همین‌هاست که چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصولگرا، حوزوی و دانشگاهی، اقتصاددان و جامعه‌شناس، همگی درباره نطق پزشکیان یک نظر را به «ایران» گفتند. در کنار انذار به دولت که باید دنبال حل واقعی مشکلات هم باشد، نطق پزشکیان را پدیده‌ای نو و مبارک دانستند.
الگوی جدید حکمرانی در کشور
محمد کاظم انبارلویی_ عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی
یکی از ویژگی‌های بارز رئیس‌جمهوری صداقت و شفافیت در بیان مسائل است. دکتر پزشکیان از آغاز فعالیت سیاسی خود همواره با نگاهی اصلاح‌گرایانه و رویکردی واقع‌بینانه نسبت به مشکلات کشور سخن گفته است.
روز سه‌شنبه در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی نیز آقای پزشکیان صادقانه اذعان کرد بخش قابل توجهی از مشکلات موجود ناشی از «بدکارکردی و ناکارآمدی در درون دولت» است؛ اعترافی که کمتر در میان مسئولان ارشد سابق دیده میشد.
او درکنار پذیرش قصور دولت در برخی حوزه‌های حکمرانی تأکید کرد که برای اصلاح امور باید از درون دولت آغاز کرد نه با مقصر دانستن دیگران.
این رویکرد صادقانه و شجاعانه در فضای مدیریتی کشور که معمولاً با «فرار از مسئولیت» همراه است، گامی رو به جلو محسوب می‌شود.
در واقع پذیرش خطا نقطه آغاز اصلاح است و می‌تواند مسیر بازسازی اعتماد عمومی و بهبود کارآمدی نظام اجرایی را هموار سازد.
البته آقای پزشکیان در دوران انتخابات نیز بارها اعلام کرده بود که «برنامه هفتم توسعه، برنامه دولت من است» و در پاسخ به پرسش‌ها درباره سیاست‌هایش گفته بود: «سیاست من، سیاست رهبری است.»
گزارش اخیر دولت به مجلس هرچند از دید نمایندگان کاملاً قابل قبول ارزیابی نشد، اما رئیس‌جمهوری با پذیرش کاستی‌ها نشان داد به جای توجیه، مسیر اصلاح را برگزیده است.
این رویکرد می‌تواند الگوی جدیدی در حکمرانی کشور باشد؛ الگویی که در آن مسئولان به جای انداختن توپ در زمین دیگران، مسئولیت عملکرد خود را می‌پذیرند و برای رفع نواقص گام برمی‌دارند.
صداقت، خضوع و پذیرش اشتباهات نه‌تنها نقطه قوت شخص رئیس‌جمهوری، بلکه سرمایه‌ای برای اعتمادسازی در جامعه است، سرمایه‌ای که می‌تواند آغازگر تحولی مثبت در مسیر اصلاحات واقعی باشد.
صداقت و صراحت پزشکیان
جعفر خیرخواهان_اقتصاددان
آقای دکتر پزشکیان شخصی صادق و صریح هستند؛ مشکلات را بی‌پرده بیان می‌کنند و از پنهان‌کاری پرهیز دارند.
این ویژگی‌ها ارزشمند است، زیرا باعث می‌شود جامعه در برابر واقعیت‌ها و بحران‌هایی که روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شوند، هوشیارتر و واقع‌بین‌تر باشد.
متأسفانه در سال‌های گذشته دچار غفلت شده و به هشدارها بی‌توجه شدیم. رئیس جمهوری برخلاف برخی مسئولان که معمولاً با سخنان آرامش‌بخش و تسکین‌دهنده ظاهر می‌شوند، با صدای بلند حقایق را گوشزد می‌کنند و از فریاد زدن بر سر مشکلات ابایی ندارند.
این رفتار قابل ستایش است. اما در کنار بیان حقایق، مردم انتظار اقدام عملی نیز دارند. البته باید توجه داشت این اقدامات باید واقعی و مؤثر باشد تا مشکلات را درمان کند.
پزشکیان بر «وفاق ملی» تأکید کرده‌اند؛ موضوعی که اهمیت فراوانی دارد. انتظار می‌رود در دولت و مجموعه همکاران ایشان بویژه در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شاهد همگرایی و هماهنگی باشیم.
به نظر می‌رسد چنین وفاق و انسجامی هنوز به‌صورت ملموس در دولت مشاهده نمی‌شود. این نکته مهم است، زیرا همان‌طور که آقای پزشکیان به‌درستی گفته‌اند، مردم عملکرد را فقط به یک دستگاه یا قوه نسبت نمی‌دهند، بلکه کل حکمرانی را در نظر می‌گیرند و براساس کارایی آن قضاوت می‌کنند.
به تعبیر درست ایشان، همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم و نباید بی‌تفاوت باشیم. انتظار می‌رود درون دولت نیز این روحیه همدلی و هماهنگی در تصمیم‌گیری‌ها نمود بیشتری پیدا کند.
لازم است وفاق و انسجام واقعی میان نهادها ایجاد شود تا مسیر روشنی برای اصلاحات مفید و معنادار گشوده شود. به نظر می‌رسد هنوز کاستی‌هایی وجود دارد و گاهی فعالیت‌های دستگاه‌ها بدون هماهنگی پیش می‌رود که در نهایت زیان آن متوجه کل کشور خواهد بود.
الگویی برای سایر قوا و نهادها
آیت‌الله سید محمد غروی_ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
سخنان اخیر رئیس جمهوری در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مبنی بر پذیرش تقصیرها و آغاز اصلاحات از درون دولت، اگر به‌صورت واقعی و عملی دنبال شود، می‌تواند گامی بزرگ در مسیر بازسازی اعتماد عمومی باشد.
ایشان با صراحت اعلام کردند که دولت اصلاحات را باید از خودش آغاز کند و در رفع ضعف‌ها و کم‌کاری‌ها پیشقدم باشد.
این رویکرد در شرایطی که مردم بیش از هر زمان دیگری خواستار پاسخگویی و شفافیت هستند، اقدامی ارزشمند و قابل تجلیل است.
آغاز اصلاحات از نهاد اجرایی کشور که مسئول مستقیم اجرای سیاست‌ها و پیشبرد فعالیت‌هاست، می‌تواند الگویی برای سایر قوا و نهادها نیز باشد.
رئیس جمهوری با طرح این نگاه، عملاً این پیام را داد که حل مشکلات کشور باید بر پایه واقع‌بینی، پذیرش مسئولیت و تکیه بر رضایت مردم استوار باشد، نه بر فرافکنی یا انداختن تقصیرها بر دوش دیگران.
اگر دولت به عنوان قوه مجریه و مسئول پیشبرد و اجرای سیاست‌ها در حوزه اجرا، بتواند این رویکرد را به صورت ساختاری در بخش‌های مختلف نظام اداری، اقتصادی و مدیریتی خود پیاده و اجرا کند، بدون تردید بخش بزرگی از نارضایتی‌های عمومی کاهش خواهد یافت.
مردمی‌سازی اصلاحات ساختارهای اجرایی و سیاست‌گذاری، به معنای شنیدن صدای مردم و عمل بر اساس مطالبات واقعی آنان است.
ارزش ذاتی و ملی راهبرد پزشکیان
فیاض زاه_ استاد دانشگاه
از دیدگاه آقای پزشکیان، حل‌وفصل مجادلات سیاسی در شرایط بحرانی کنونی نیازمند به‌کارگیری همه ظرفیت‌های موجود در ساختار سیاسی و حتی عرصه‌های فراتر از آن در داخل کشور است.
به عنوان یکی از علاقه‌مندان به ایشان، نمی‌خواهم درباره میزان موفقیت استراتژی وفاق ایشان اظهار نظر کنم یا بگویم تا چه حد از سوی رقبا و منتقدان به رسمیت شناخته شده است.
اما همین رویکرد نشان می‌دهد آقای پزشکیان به‌درستی دریافت که مشکلات ایران تنها با تجمیع ظرفیت‌های مختلف قابل اصلاح است.
یکی از بزرگ‌ترین مسائل کشور در سال‌های اخیر این بود که رؤسای جمهوری پس از انتخاب، در نوعی انزوای ساختاری قرار گرفته‌اند. به این معنی که از یک سو، گاه سایر قوا، یا نیازی به همکاری احساس نمی‌کردند یا استراتژی خود را بر همکاری نکردن با برنامه‌های دولت استوار می‌ساختند.
در نتیجه، رئیس جمهوری که با پشتوانه افکار عمومی بر سر کار می‌آمد، در مقام عمل، بخش‌های دیگر حکمرانی، روندها را به‌گونه‌ای جزیره‌ای می‌دیدند که مانع پیشرفت برنامه‌های کشور و دولت میشد.
از سوی دیگر، در برخی دوره‌ها این دیده شد که رئیس جمهوری بر اساس رویکرد جریان‌های اصلی حکمرانی انتخاب میشد، اما از سوی نهادهای مدنی، نیروهای مرجع سیاسی و اجتماعی، احزاب یا افکار عمومی حمایت کافی نداشت و به همین دلیل با دشواری‌های جدی روبه‌رو میشد.
به نظر می‌رسد آقای پزشکیان با درک این معادله، تلاش دارد میان این دو وضعیت تعادل ایجاد کند. به این معنی که نه در نقش اپوزیسیون ظاهر شود و نه به نیرویی بدون پشتوانه مردمی تبدیل شود، بلکه راهبرد او بر هم‌افزایی و تجمیع ظرفیت‌های سیاسی و اجتماعی استوار است.
این راهبرد، فارغ از کیفیت اجرای آن، ارزش ذاتی و ملی دارد؛ گرچه میزان انصاف منتقدان نسبت به آن هنوز محل پرسش است. در این مرحله نکته مهم آن است که رئیس جمهوری به کارآمدی دولت نیز توجه ویژه داشته باشد.
او در یک یا دو سال نخست می‌تواند نقش یک منتقد ساختاری را ایفا کند، اما تداوم این رویکرد در سال‌های بعد به ضرر دولت خواهد بود. از این‌رو باید تعیین شود وزرا و مدیران ارشد دولت تا چه حد در تحقق اهداف و منویات رئیس جمهوری سهم و نقش واقعی دارند.
توصیه من به رئیس جمهوری این است که ضمن تأکید بر ارزش‌های اخلاقی و راهبرد وفاق ملی، ارزیابی دقیقی از عملکرد ساختار اجرایی زیرمجموعه خود انجام دهد تا اطمینان یابد دستگاه‌های دولتی در مسیر فرماندهی و رهبری ایشان، وظایف خود را به درستی پیش می‌برند.
اصلاح، مسئولیتی جمعی است
محمدتقی فاضل میبدی_ استاد حوزه
سخنان اخیر رئیس‌جمهوری در مجلس شورای اسلامی مبنی بر ضرورت دیدن نارضایتی مردم، پذیرش مشکلات و اذعان به کم‌کاری‌ها نشان از صداقت و پاسخگویی ایشان دارد.
اینکه عالی‌ترین مقام اجرایی صراحتاً بپذیرد در برخی حوزه‌ها ضعف وجود دارد، اقدامی ارزشمند و در مسیر اصلاح امور است.
اما باید توجه داشت که اداره کشور فقط بر عهده قوه مجریه نیست و اصلاحات واقعی در نظام سیاست‌گذاری و اجرا زمانی به ثمر می‌نشیند که همه ارکان در این مسیر همراه شوند.
اگر قرار است وضعیت کشور بهبود یابد همه نهادها، قوا و سازمان‌های تصمیم‌گیر نیز باید همان‌گونه که رئیس‌جمهوری با شجاعت به ضعف‌های دولت اشاره کرد، سهم خود را در مشکلات بپذیرند.
اصلاح ساختارها و بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی مردم و کشور نیازمند عزم ملی و همکاری هماهنگ همه بخش‌هاست. پذیرش تقصیرها و کم‌کاری‌ها گام اول در مسیر اصلاح است، اما گام دوم و مهم‌تر، اقدام عملی برای رفع آن‌هاست.
رئیس‌جمهوری با نقد صریح عملکرد دستگاه‌های اجرایی نشان داد که اهل مماشات نیست. اما انتظار مردم این است که در کنار نقد، راه‌حل‌های اجرایی نیز ارائه و پیگیری شود.
به دیگر سخن، دولت باید از مرحله نقد به مرحله اصلاح برسد تا اعتماد عمومی تقویت شود. در عین حال نباید فراموش کرد مسئولیت اداره کشور صرفاً بر دوش قوه مجریه نیست.
حل یا پیگیری بخش قابل‌توجهی از مسائل خارج از توان و حوزه اختیارات دولت است. بنابراین پذیرش واقعیت‌ها و بیان صادقانه مشکلات گامی رو به جلو است، اما تداوم این مسیر تنها زمانی نتیجه‌بخش خواهد بود که همه ارکان در مسیر اصلاحات واقعی و پایدار گام بردارند.
صداقت شرط لازم؛ عمل به وعده‌ها شرط کافی
محسن غرویان_ استاد حوزه
از زمان آغاز به کار دولت چهاردهم دکتر پزشکیان با هجمه‌هایی به‌ویژه از سوی برخی جریان‌ها روبه‌رو بود.
این دسته از منتقدان با استناد به برخی وعده‌های محقق نشده در حوزه‌های مختلف، از اقتصاد تا رفع فیلترینگ دولت را مورد حمله قرار می‌دهند.
انتقاد و طرح مطالبات حق گروه‌های مختلف مدنی و مردمی است، اما این انتقادها در حالی مطرح می‌شده است که بخشی از مشکلات کشور از جمله بحران آب، کمبود منابع و ضعف زیرساخت‌ها از گذشته باقی مانده است.
با وجود این، پزشکیان در انتخابات وعده‌هایی صریح مطرح کرد و امروز نیز با همان صداقت، ضعف‌ها و کم‌کاری‌ها را می‌پذیرد.
این رفتار مسئولانه قابل تجلیل است و اگر با اقدامات عملی همراه شود، می‌تواند اعتماد عمومی را افزایش دهد. مردم از دولت انتظار دارند علاوه بر پذیرش اشتباهات در مسیر اصلاح و اقدام نیز با شجاعت بیشتری گام بردارد.
رئیس‌جمهوری با صداقت و شفافیتش می‌تواند سرمایه اجتماعی بزرگی برای دولت خود ایجاد کند، بویژه اگر درباره مسائل کلان در حوزه‌هایی چون سیاست خارجی، تحریم‌ها و اوضاع اقتصادی کشور وضعیت را به روشنی برای مردم تبیین کند که البته دکتر پزشکیان تا حدودی در این تبیین موفق بوده است.
صداقت شرط سیاستمدار و کارگزار دولت است که آقای پزشکیان از آن برخوردار است، اما باید در نظر داشت شرط کافی برای موفقیت، عمل به وعده‌ها و پاسخ به مطالبه مردم است.
همه نظام حکمرانی یک زنجیره است
غلامعلی دهقان_ استاد دانشگاه
سخنان اخیر مسعود پزشکیان در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آنجا که گفت «مردم همه مسئولان را یکپارچه می‌بینند و همه ما، اعم از من و دیگران، مسئول وضع موجود هستیم»، نشان از یک واقعیت دارد؛ اینکه همه مسئولان در همه حوزه‌ها می‌بایست درست عمل کنند و بدعمل کردن بخشی از زنحیره خدمت رسانی، همه زنحیره را تحت تأثیر قرار می‌دهد و سبب ناکارآمدی در انتهای زنجیره، یعنی برخورد مردم با نتایج حکمرانی می‌شود.
بنابراین هماهنگی در کارهای اجرایی بیش از گذشته ضرورت دارد. واقعیت این است ما ایرانیان در کار جمعی نسبت به گذشته پیشرفت‌های زیادی داشته‌ایم که نمونه آن موفقیت‌های نسل جدید در مسابقات جمعی ورزشی و علمی در همین سال اخیر است که نشان می‌دهد می‌بایست به آینده امیدوار باشیم.
با وجود این، همچنان گاهی دخیل کردن سلایق سیاسی و رویکردهای جناحی سبب می‌شود کارهای اجرایی آنگونه که انتظار می‌رود جلو نرود و مردم، همان‌طور که رئیس جمهوری گفت، این فقدان کارایی و ناکارآمدی را به حساب همه دست‌اندرکاران کشور می‌گذارند که زیبنده نظام سیاسی کشور نیست.
انتظار است بیش از گذشته شاهد هماهنگی همه دست‌اندرکاران، مسئولان و کارگزاران در زنجیره خدمت‌رسانی باشیم، امری که هم رضایت خالق را در بر خواهد داشت و هم رضایت مخلوق را.
عزم رئیس‌جمهوری برای اصلاح دولت
احمد بیگدلی_ عضو کمیسیون اجتماعی
بیان مشکل و اینکه مسئولی شجاعت آن را داشته باشد که بگوید در نهاد تحت مسئولیتش مشکلاتی وجود دارد و بالاتر از آن، بگوید مسئولیت این مشکلات و خروجی‌های نامطلوب را می‌پذیرد، اقدامی ارزشمند است و می‌تواند گام اولی باشد که برای حل مسأله برداشته می‌شود.
این بخش از سخنان رئیس‌جمهوری در جمع نمایندگان که با شجاعت و صداقت تمام گفت «ما تقصیر خود را می‌پذیریم و اصلاحات را از خود شروع می‌کنیم» هم باید از همین زاویه ارزیابی کرد.
هر یک از مسئولان و صاحبان تریبون در نهادهای مختلف در حدود اثرگذاری خود سهمی در شرایط موجود کشور دارند.
همچنان که آنچه امروز سبب نارضایتی مردم از وضعیت معیشتی‌شان شده است، محصول مشکلات انباشته شده از گذشته است.
با وجود این؛ این دولت مستقر است که به عنوان سکاندار دستگاه‌های اجرایی کشور باید مسئولیت بپذیرد و وظیفه تغییر و بهبود شرایط را بر عهده بگیرد.
برای تحقق این مهم، همچنان که رئیس‌جمهوری هم اذعان کردند، باید اصلاح از درون خود دولت شروع شود.
دولت به معنای مجموعه همه نهادها و دستگاه‌ها و سازمان‌ها، مجموعه گسترده و هزینه بری است که در طول سال‌ها ایده‌های مختلفی برای کوچک‌سازی آن و کاستن از هزینه‌هایش ارائه و حتی تبدیل به قانون شده است.
اما نبود اراده کافی در دولت‌های گذشته مانع به نتیجه رسیدن این راهکارها شده است. اکنون به نظر می‌رسد دست کم شخص رئیس‌جمهوری ایده مشخص و عزمی جزم برای کاستن از هزینه‌های دولت و صرفه‌جویی در هزینه‌های آن دارد که اتفاق مهمی است و می‌تواند زمینه حل بسیاری از مسائل را فراهم کند.
نگاه پزشکیان به همه دولت تسری یابد
حسین نورانی‌نژاد_ عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت
مسعود پزشکیان انسانی صادق، زلال و نیک‌نیت است؛ مردی که صمیمانه قصد خدمت دارد و تا سر حد توان خود برای حل مسائل کشور می‌کوشد.
نه اهل بهانه‌گیری است، نه فراتر از باور و توانش وعده‌پردازی و رویا‌سازی کرده و نه در پی اثبات خویش بوده است. او تنها می‌خواهد تا جایی که می‌تواند، گرهی از کار این کشور بگشاید.
این روحیه، ستودنی و سرمایه‌ای ارزشمند برای ایران است؛ به‌ویژه اگر همه با همین نگاه و نیت، به یاری او برخیزند و با همان رویکرد خیرخواهانه به مسائل کشور بنگرند.
البته این به معنای بی‌نیازی دولت و شخص آقای پزشکیان از نقد نیست.
اگر اقتدار متناسب با سلامت نفس و خیرخواهی رئیس دولت ارتقا یابد، این دولت از سطح اداره روزمره امور و اصطلاحاً دولت رتق و فتق فراتر خواهد رفت و به دولتی با نگاه به حل مسأله و تحول‌ساز بدل می‌شود؛ تحولی که همه اجزای کشور بر ضرورت و شتاب در تحقق آن گواهی می‌دهند.
رئیس‌جمهوری نگاهی واقع‌بینانه دارد
سعید معیدفر_ جامعه شناس
برخلاف برخی که بی توجه به این مشکلات، وضعیت را مطلوب جلوه می‌دهند، رئیس‌جمهوری نگاهی واقع‌بینانه دارد و شرایط فعلی را غیرقابل قبول می‌داند.
او مردم را دعوت به تحمل صرف نمی‌کند، بلکه باور دارد وضع موجود نیازمند اصلاح است. نکته مهم دیگر در اظهارات رئیس‌جمهوری این است که مردم در ارزیابی شرایط، میان نهادهای مختلف تفکیکی قائل نیستند.
در کشور ما که فاقد نظام حزبی منسجم است، مسئولیت تصمیم‌ها و پیامدهای آن بر دوش همه اجزای تصمیم‌سازی و اجراست.
با وجود آنکه دولت چهاردهم در ابتدا با استقبال مواجه شد، اما به‌تدریج مشخص شد ساختار اجرایی خود دولت به تنهایی از ظرفیت لازم برای ایجاد تحول برخوردار نیست.
هرچند رئیس‌جمهوری شخصاً صادق، متفاوت از بسیاری از سیاستمداران گذشته و آشنا با درد مردم است، اما شناخت مشکلات به معنای توانایی حل آنها نیست.
دولت چهاردهم اگرچه میراث‌دار مسائل زیادی بوده، اما پیشرفت‌ها هم در حد انتظار نبوده است. وضعیت اقتصادی این امر را نشان می‌دهد. مردم گرانی‌ها را حس می‌کنند و شاخص‌های معیشتی هم بهبود نیافته است.
از همین رو نگرانی از امروز و فردا را می‌توان در بخش‌هایی از جامعه دید. در نهایت، می‌توان گفت واقع‌گرایی رئیس‌جمهوری در بیان وضعیت مثبت و متمایز است، اما محدود بودن ظرفیت دولت مانع از آن شده است که بتوان اقدام مؤثری برای حل بحران‌ها انجام داد.
همه «ما» مسئول هستیم
احمد انارکی محمدی_ عضو کمیسیون اقتصادی مجلس
آنچه مسبب مشکلات موجود در زندگی اقشار مختلف مردم شده است، مشکلاتی نیست که بتوان دلایل و اسباب به وجود آمدنش را صرفاً ناشی از عملکرد یک دولت دانست.
بر این اساس قاعدتاً آنچه رئیس جمهوری در صحن مجلس بیان کرد یا اینکه نسبت به مشکلات قبول مسئولیت کرد، الزاماً به معنای آن نیست که فراموش کنیم در بروز وضعیت موجود کاستی‌های سال‌های گذشته در ادوار دولت‌ها و ادوار مجالس گذشته نقش داشته است.
به بیان دیگر، وضعیت امروز ما ناشی از ضعف‌های ما درگذشته است و این «ما» همه سیاست سازان و مجریان گذشته را شامل می‌شود. ما همه، تصمیم گیران این کشور بوده‌ایم و بد یا خوب، همه ما نسبت به آن مسئول هستیم. این است که امروز هم باید یک چاره‌جویی جمعی برای مسائل داشته باشیم.
آنچه در کلان مسائل اقتصادی، اشتغال و در معیشت مردم و همچنین در ناترازی و کمبود انرژی شاهد هستیم، مسائلی هستند که راهکارهای اقتصادی دارند و نمی‌توان با ایجاد محدودیت و راه‌حل‌های غیراقتصادی به سراغ‌شان رفت.
اقداماتی نظیر توزیع کالابرگ و مانند این، راهکارهای کوتاه مدتی برای حمایت از مردم در مقابل فشارهای اقتصادی هستند، اما حل مسائل کشور به راهبردهای میان مدت و بلند مدت هم نیاز دارد.
به همین دلیل باید در کنار راهکارهایی مانند صرفه‌جویی در هزینه‌های دولت و کوچک‌سازی ساختار اداری، بخش خصوصی را هم تقویت کرد، به نحوی که این بخش بتواند خودش پیشران باشد و مقررات مالی مانع از تمایل آنها به آوردن ارز به درون کشور نشود.
با همه این‌ها، در شرایطی که اصلی‌ترین مسأله کشور فشارهای تحریمی ناشی از راهبردهای دشمنان کشور است، اما در همین حال، مهم‌ترین راهکار برای حل مشکلات کشور مقابله با تحریم‌ها از طریق تقویت دیپلماسی با کشورهای منطقه و همسایه است و این مهم نیز به همکاری همه ارکان حاکمیت نیازمند است.
انتهای پیام/
منبع: روزنامه ایران