بین روانکاوی و تئاتر ما خلأ جدی وجود دارد

گروه فرهنگی - ایران آنلاین: وی در پاسخ به این سوال که رپرتوار «جان پنهان» از کجا و با چه دغدغه‌ای شکل گرفت به «ایران» گفت: علاقه به روان‌شناسی یونگی و اساطیر، نقطه شروع این مسیر بوده است. من تحصیلات شبه‌آکادمیک در انستیتوی روان‌شناسی دارم و همیشه به رویکرد یونگی علاقه‌مند بودم. در دوران لیسانس، استادی به نام امیر کابوس بالازاده داشتم که با عشق درباره اسطوره‌ها حرف می‌زد و شاگرد آقای بهار بود. همین باعث شد جدی‌تر به پیوند اسطوره‌شناسی، یونگ، جوزف کمپبل و بحث سفر قهرمانی فکر کنم.

در نهایت به این جمع‌بندی رسیدم که بین روانکاوی و تئاتر ما خلأ جدی وجود دارد. از طرفی این روزها اجراها خیلی وابسته به متن نیستند و نمایشنامه‌نویسی‌های شتاب‌زده باعث شده ارزش درام کلاسیک کمتر دیده شود. بنابراین به نظرم رسید بهتر است سراغ ایبسن به‌عنوان پدر درام نوین برویم؛ به‌خصوص که او نخستین کسی بود که در دو قرن گذشته نقش زن را جدی گرفت و شخصیت‌های زن‌محور برجسته‌ای خلق کرد.

به این ترتیب از نمایشنامه «مرغابی وحشی» شروع کردیم و با آثار دیگر ادامه دادیم. در واقع آثار را بر اساس سیر سفر قهرمانی چیدمان کردیم. الگوهای سفر قهرمانی در شخصیت‌های زن ایبسن کاملاً قابل ردیابی است. در عین حال می‌خواستم خودم را به عنوان پژوهشگر به چالش بکشم و تماشاچی را هم با اهمیت روانکاوی و خودکاوی آشنا کنم.

* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.