«ایران» بررسی می‌کند: عملکرد تیم‌های ملی شمشیربازی، شنا، دو و میدانی و رشته‌های پارالمپیکی در بازی‌های ریاض و چالش‌های پیش رو در جهانی و آسیایی
ضعف مدال‌آوری؛ دغدغه کلیدی در رشته‌های مادر
عملکرد رشته‌های مادر در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی، چندان امیدوارکننده نیست و نتایج به دست آمده، بیش از آنکه مایه غرور باشد، هشداردهنده است. هر چند در رقابت‌های ریاض، دو و میدانی و شنا موفق به کسب نشان‌های طلا شدند، اما تعداد مدال‌ها در این رشته‌ها به‌قدری اندک است که نمی‌توان آن را قانع‌کننده و شایسته دانست.
گروه ورزشی: این واقعیت نشان می‌دهد که ظرفیت‌های بالقوه کشور در این رشته‌ها، هنوز به طور کامل شکوفا نشده است و برنامه‌ریزی‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها نتوانسته‌اند به نتایج ملموس و پایدار منجر شوند. با توجه به اهمیت راهبردی این رشته‌ها در عرصه‌های بین‌المللی و استعدادهای فراوان موجود، ضروری است که نهادهای ذیربط با نگاهی جدی و انتقادی، سیاستگذاری‌ها و زیرساخت‌ها را بازنگری کنند. تمرکز بر پرورش قهرمانان، ارتقای سطح علمی و فنی مربیان، افزایش حمایت‌های مالی و تجهیز اماکن ورزشی می‌تواند به دستاوردهای درخشان‌تر منجر شود. اگر این گام‌ها با همت و پشتکار دنبال شوند، امید به کسب مدال‌های بیشتر و با کیفیت بالاتر در آینده نه‌تنها منطقی بلکه قابل انتظار خواهد بود.
زمان نامناسب و سطح بالای مسابقات
هادی سپهرزاد
عضو هیأت اجرایی فدراسیون دوومیدانی
عملکرد ملی‌پوشان دوومیدانی در بازی‌های ریاض، از نظر کیفیت مدال‌ها به‌مراتب بهتر از بازی‌های قونیه بود. فصل زمستان به‌طور معمول زمان مناسبی برای برگزاری مسابقات دوومیدانی نیست، چراکه در این مقطع، ورزشکاران در دوره تمرینی قرار دارند و به همین دلیل حفظ آمادگی بدنی برای حضور در بازی‌های ریاض کار ساده‌ای نبود. با این حال، سطح رقابت‌های دوومیدانی در ریاض بسیار بالا بود و کشورهای مختلف با ترکیب‌هایی به‌مراتب قوی‌تر از دوره‌های گذشته شرکت کرده بودند.
با وجود این شرایط سخت، ملی‌پوشان ایران با کسب مدال، توقعات فدراسیون را به‌طور کامل برآورده کردند. فدراسیون روی مدال فاطمه محیطی‌زاده، قهرمان هفتگانه زنان، حساب ویژه‌ای باز کرده بود، هرچند نوع مدال مشخص نبود. او با تلاش ستودنی خود نه‌تنها مدال طلا گرفت، بلکه رکورد هفتگانه زنان ایران را نیز به میزان ۱۰۰ امتیاز ارتقا داد.
در ماده ۸۰۰ متر، علی امیریان با روحیه جنگندگی و پشتوانه تمریناتی که زیر نظر مربی آفریقایی انجام داده بود، نشان داد دست خالی بازنخواهد گشت. محمدرضا طیبی، پرتابگر ملی‌پوش وزنه که در یک سال اخیر به‌طور مستمر در مسابقات مختلف از قهرمانی آسیا و جهان تا تورنمنت‌های متعدد شرکت کرده، با وجود مصدومیت جزئی موفق به کسب مدال شد، هرچند انتظار فدراسیون از او مدال طلا بود، نه نقره. در بخش زنان، مهسا میرزاطبیبی نیز که از شانس‌های کسب مدال در پرش با نیزه بود، توانست به مدال برنز دست پیدا کند. با این نتایج، می‌توان به عملکرد ملی‌پوشان در بازی‌های آسیایی ناگویا امیدوار بود. هدف اصلی از برگزاری اردوهای متمرکز، آماده‌سازی ورزشکاران برای همین رویداد بوده و از اکنون تا آغاز بازی‌ها، ۱۰ اردوی دیگر نیز در پیش دارند. همچنین حضور مربیان خارجی در کنار تیم، نویدبخش افزایش کیفیت آمادگی آنان است.
برنامه استاندارد نیاز مبرم دو و میدانی
سینا حسینی_ دبیر گروه ورزشی: عملکرد ملی‌پوشان دوومیدانی ایران در بازی‌های ریاض، بهترین خبر ممکن برای مدیران کاروان ایران بود.
دختران و پسران دوومیدانی کشورمان در ششمین دوره بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی با کسب دو نشان طلا، یک نقره و یک برنز، مأموریت خود در این مسابقات را به پایان رساندند و در میان مدعیان حاضر در این رشته، عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش گذاشتند.
مقایسه عملکرد دو و میدانی‌کاران ایران در ریاض با بازی‌های قونیه ترکیه نشان می‌دهد که آنها پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند و با افزایش مدال‌های خود در این مسابقات به مرز آمادگی کامل دست یافته‌اند.
حالا می‌توان انتظار داشت که در بازی‌های آسیایی ناگویا ژاپن، نمایشی قانع‌کننده از خود ارائه دهند.البته نکته قابل تأمل این است که سهم دو و میدانی ایران در این دوره بسیار محدود بود. اگر تعداد ورزشکاران ایرانی حاضر در این رشته بیش از سهمیه‌ای که سعودی‌ها برای ما در نظر گرفته بودند، می‌بود، بی‌شک سهم بیشتری از مدال‌های موجود در این رشته به دست می‌آمد.در مجموع، سهم دوومیدانی و پارادو و میدانی ایران از ۱۹۹ مدال توزیع شده در این ۲ رشته تنها ۸ مدال بود.
محدودیت ورود ورزشکاران ایرانی به رقابت‌های دو و میدانی، به مانعی بزرگ برای این رشته تبدیل و مانع از بهره‌گیری کامل از توان ملی‌پوشان شد.دوومیدانی‌کاران ایران در رقابت‌های قونیه ترکیه تنها یک نقره و یک برنز به دست آوردند، اما در این دوره با رشد محسوس در مدال‌آوری، این حقیقت آشکار شد که ورزشکاران ایرانی با برنامه‌ریزی منظم و تمرینات دقیق، می‌توانند دستاوردهای بهتری در بازی‌های آسیایی کسب کنند و خود را برای موفقیت در میادین بزرگ آماده سازند.
بی تردید با حضور تیم‌های شرق آسیا در رقابت های ناگویا کار برای مدال‌آوری و کسب موفقیت سخت تر خواهد شد و اگر برنامه ریزی در کار نباشد قطعا با چالشی سخت در بازی‌های آسیایی مواجه خواهیم شد.
سهم پارادوومیدانی کاران و پارا وزنه برداران در ریاض
سه طلا،یک نقره و یک برنز
پریسا غفاری_ گروه ورزشی: سهم پارادوومیدانی کاران و پارا وزنه برداران در بازی‌های کشورهای اسلامی ریاض سه مدال طلا، یک نقره و یک برنز بود. دو طلا، یک نقره و یک برنز برای پارادوومیدانی و یک طلا هم برای پاراوزنه برداری.
پارا دوومیدانی با ترکیب پرتابگران وزنه و نیزه راهی ریاض شد. یاسین خسروی پرتابگر وزنه در کلاس f۵۷ با رکورد ۱۵ متر و ۶۵ سانتیمتر اولین مدال طلا را گرفت. هاشمیه متقیان قهرمان پارالمپیک و زینب مرادی پرتابگران نیزه در کلاس
f۴۵ و f۵۵-۵۶ مدال‌های طلا و نقره را در ریاض صید کردند. پرستو حبیبی هم مدال برنز پرتاب کلاب را گرفت اما دیروز و در آخرین روز بازی‌ها روح‌الله رستمی ملی‌پوش پارا وزنه‌برداری دسته +۸۸ کیلو گرم آخرین مسافر پارایی‌ها بود که در ریاض مسابقه داد و سومین مدال طلا را برای کاروان ورزشی ایران گرفت.
او در سه حرکت به ترتیب وزنه‌های ۲۳۰، ۲۳۵و ۲۲۵ کیلو را بالای سر برد و قهرمان شد. زهرا آقایی پاراوزنه بردار زن ایرانی اما مقامی بهتر از پنجمی نگرفت.
متقیان: مدال طلای آسیا و المپیک را هم می‌خواهم
تیم ملی پارادوومیدانی ایران با حضور سه ورزشکار خود، یاسین خسروی، هاشمیه متقیان و زینب مرادی، به بازی‌های کشورهای اسلامی در ریاض اعزام شد و توانست با کسب دو مدال طلا و یک نقره، عملکرد درخشانی از خود به نمایش بگذارد. دو مدال این تیم در رشته پرتاب نیزه به دست آمد، جایی که هاشمیه متقیان با عملکردی بی‌نظیر و ثبت رکورد ۲۲.۴۵ متر، در رقابت با مرادی و ورزشکارانی از بحرین، ازبکستان و نیجریه، مدال طلا را به دست آورد و هموطنش نیز به مدال نقره رسید.
هاشمیه متقیان، دارنده مدال طلای پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو، به دلیل آمادگی ویژه برای این بازی‌ها از حضور در رقابت‌های جهانی هند انصراف داد و حالا از کسب مدال طلا خوشحال است: «بعد از پارالمپیک پاریس آسیب‌دیدگی شدیدی داشتم و دوره فیزیوتراپی‌ام شش ماه طول کشید. به همین دلیل از رقابت‌های جهانی انصراف دادم و ترجیح دادم در بازی‌های کشورهای اسلامی حضور پیدا کنم تا شانس کسب مدال طلای خود را از دست ندهم.»
او با تمام توان در ریاض نیزه خود را پرتاب کرد و این بار بدون هیچ خطایی موفق شد به پیروزی برسد. هرچند که پیشتر قول رکوردشکنی داده بود: «هدف من کسب مدال طلا بود. البته دوست داشتم رکورد جهان را هم بشکنم، اما نمی‌خواستم فشار زیادی به کتفم بیاورم، چون باید در بازی‌های پاراآسیایی حتماً قهرمان شوم. بنابراین شکستن رکورد را به سال آینده موکول کردم. از امروز به بعد فقط هاشمیه را با مدال طلا در ناگویا و پارالمپیک لس‌آنجلس خواهید دید.»
حریفانم فهمیدند رقیب وحشتناکی دارند
امیریان: من از جانم برای طلا مایه گذاشتم
مهری رنجبر_ گروه ورزشی: علی امیریان دونده‌ای ازشهر بمپور سیستان و بلوچستان باز هم درخشید. این بار در ریاض و در رقابت با دونده‌های مدعی نیمه استقامت مسلمان.
رقبایی که هرکدام برای خود افتخاراتی دارند، اما دونده جوان و جسور ایرانی، با جا گذاشتن آنها و تصاحب مدال طلا برتری‌اش را به رخ رقبا کشید.
امیریان در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید: «در ریاض نتیجه‌ای را که می‌خواستم، گرفتم. کسب طلا در ریاض کار آسانی نبود. در فینال دونده‌های مدعی و قهرمانان بزرگی حضور داشتند که آنها را جا گذاشتم و به طلا رسیدم. نتیجه‌ای که از قبل همه فکر و ذکرم بود و برای تصاحب آن از جانم مایه گذاشتم.»
امیریان بعد از مدال نقره آسیا و طلای بازی‌های کشورهای اسلامی، اسم خودش را به‌عنوان مدعی جدید در نیمه استقامت بر سر زبان‌ها انداخته است: «من با طلای ریاض به رقبایم نشان دادم رقیب جدی که نه، رقیب وحشتناکی دارند.» پسر شهر بمپور با جسارت سیستانی‌ها و اعتماد به نفس بالا مسابقه داد. اعتماد به نفسی که از دو ماه تمرین با مربی بوتسوانایی گرفته است. مربی‌ای که به گفته دونده نیمه استقامت به او گفته بود، طلا می‌گیرد: «آموس مربی‌ام در تمریناتی که این مدت زیر نظر او داشتم، خیلی به موفقیت من ایمان داشت و می‌گفت مدال طلا می‌گیری. بالاخره همان چیزی شد که می‌گفت و می‌خواستیم.»
او از حالا برای مدال طلا در ناگویا نقشه می‌کشد: «من از حالا همه تلاشم را می‌کنم تا در بازی‌های آسیایی این طلا را تکرار کنم. امیدوارم با نتیجه‌ای که ما در ریاض گرفتیم نگاه به دوومیدانی بهتر شود و با حمایت بیشتر نتیجه بهتری در ناگویا بگیریم.» امیریان در پایان می‌گوید:«تمام توان و انرژی خودم را به کار خواهم گرفت تا توانمندی های خود را به نمایش بگذارم و نشان دهم برای موفقیت دو و میدانی از هیچ تلاشی دریغ نخواهم کرد.»
شمشیربازی در سراشیبی سقوط
گروه ورزشی: ناکامی شمشیربازی ایران در بازی‌های ریاض، روند نگران‌کننده این رشته المپیکی را ادامه داد و اکنون همه نگاه‌ها به آینده این ورزش دوخته شده است. امروز دیگر خبری از آن تیم دوست‌داشتنی المپیک پاریس نیست؛ تغییرات عجیب در ترکیب تیم مدعی ایران در المپیک، شمشیربازی را از تیمی قدرتمند و قابل احترام به گروهی آسیب‌پذیر و ضعیف تبدیل کرده است، تا هیچ حریفی از رویارویی با آنها واهمه‌ای نداشته باشد.عملکرد پرنوسان شمشیربازان اپه و سابر در بازی‌های ریاض نشان داد که اگر به این رشته توجه بیشتری نشود، سریال ناکامی‌ها احتمالاً به بازی‌های ناگویای ژاپن نیز کشیده خواهد شد و یک ناکامی بزرگ دیگر در کارنامه شمشیربازی ایران ثبت خواهد شد.
از مجموع ۴۸ مدال توزیع‌شده در رقابت‌های شمشیربازی ریاض، سهم ایران تنها دو نشان برنز بود. این نتیجه نه تنها لطمه‌ای بزرگ به پیکره آسیب‌پذیر شمشیربازی وارد کرد، بلکه ایران را رسماً از گردونه تیم‌های مدعی عنوان قهرمانی خارج ساخت و حجم نگرانی‌ها نسبت به آینده این رشته را بیش از پیش افزایش داد.شمشیربازی ایران حتی نسبت به دوره گذشته بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی ضعیف‌تر ظاهر شد؛ به طوری که ملی‌پوشان این رشته در ردیف ضعیف‌ترین ورزشکاران اعزامی به بازی‌های ریاض قرار گرفتند. آنها در قونیه ترکیه، با کسب یک نشان طلای تیمی در سابر و دو نشان نقره تیمی در اپه مردان و زنان، عملکرد به مراتب بهتری از خود نشان داده بودند. این مقایسه اکنون کارشناسان را به این باور رسانده است که بحران فنی در شمشیربازی ایران مطلق و جدی است و می‌تواند زمینه‌ساز شکست بزرگ در ناگویا شود.
پیشرفت شنا نیازمند برنامه‌ریزی
محمد علیرضایی
اولین شناگر المپیکی ایران
شناگران ایران در مسابقات اخیر نتایج قابل توجهی کسب کردند. این موفقیت اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا تیم ملی شنای ایران تیمی جوان است و بسیاری از شناگران هنوز در رده جوانان فعالیت می‌کنند.هرچند بازی‌های کشورهای اسلامی با بازی‌های آسیایی ناگویا تفاوت زیادی دارد و شاید بتوان گفت از نظر سطح رقابت، شبیه مسابقات قهرمانی جهان است، اما اگر تیم منسجمی شکل بگیرد، ملی‌پوشان با توجه به سرعت پیشرفت خود، شانس خوبی برای عملکرد قابل قبول در ناگویا خواهند داشت. هرچند نمی‌توان انتظار مدال داشت، اما امکان صعود به فینال برای آنها وجود دارد.
با توجه به جوان بودن شناگران و فاصله زمانی تا بازی‌های آسیایی، به شرط برگزاری اردوهای تدارکاتی منظم، صعود به فینال بهترین نتیجه ممکن محسوب می‌شود، چرا که صعود به فینال به معنای قرار گرفتن در جایگاه چهارم است. در شنا، پیشرفت باید پله‌به‌پله باشد و معمولاً کشورهای صاحب سبک مانند چین، کره و ژاپن دو نماینده دارند؛ بنابراین اگر هرکدام به فینال برسند، دو نفر جا می‌مانند.
بنابراین، اگر شناگر ایرانی به فینال برسد و در بین ۵-۴ نفر اول قرار گیرد، نتیجه بسیار خوبی خواهد بود، اگرچه این کار ساده نیست. همه کشورها برای شنا سرمایه‌گذاری مناسبی دارند و ایران برای دستیابی به چنین موفقیتی باید اقدامات ویژه‌ای انجام دهد.
اگر شناگران با انگیزه و روحیه بالا در اردوها حفظ شوند، بی‌تردید اتفاقات جدید و ارزشمندی در این رشته رقم خواهد خورد.
عبدلی: مدال گرفتن در آسیا شبیه معجزه است
گروه ورزشی: سامیار عبدلی، شناگر ۲۳ ساله تیم ملی، با کسب اولین مدال طلای تاریخ شنای ایران در بازی‌های اسلامی ریاض، نام خود را در ورزش کشور ماندگار کرد. او به خبرنگار «ایران» می‌گوید: «این موفقیت برای من خاطره‌انگیز بود و از اینکه توانستم دل مردم را شاد کند، احساس رضایت و خوشحالی دارم.»
عبدلی در ادامه توضیح داد: «پیش از اعزام، قهرمانی را در ذهنم تصویرسازی کردم و مطمئن بودم که مدال طلا خواهم گرفت.» به گفته او، سطح مسابقات به دلیل حضور شناگران مطرح مسلمان از کشورهای مصر، ترکیه، قزاقستان و ازبکستان بسیار بالا بود و حتی نسبت به دوره گذشته در قونیه کیفیت بیشتری داشت. او توانست با اختلاف تنها هفت صدم ثانیه نسبت به نفر دوم روی سکوی قهرمانی بایستد. عبدلی معتقد است: «این مدال انگیزه‌ام را برای حضور در بازی‌های آسیایی ناگویا افزایش داد. در ناگویا رقابت با شناگران قدرتمند ژاپن، کره، چین و سنگاپور که هر کدام دو نماینده اعزام می‌کنند، بسیار دشوار است.»
به گفته او، کشورهای آسیایی برای پیشرفت شنا سرمایه‌گذاری کلانی می‌کنند، بهترین مربیان را در اختیار می‌گیرند و از ورزشکاران خود با امکانات و حمایت‌های مالی ویژه پشتیبانی می‌کنند.عبدلی می‌گوید: «کسب مدال در آسیا شبیه معجزه است، اما با این حال ناامید نیستم و امیدوارم بهترین نتیجه را کسب کنم.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش به سختی‌های مسابقات ریاض اشاره می‌کند: «فاصله دهکده بازی‌ها تا استخر بین یک تا یک‌ونیم ساعت بود و شناگران مجبور بودند روزی دو بار این مسیر طولانی را طی کنند؛ موضوعی که زمان ریکاوری را بشدت کاهش می‌داد.»
غرق رویای موفقیت در شنا
گروه ورزشی: شنا به‌عنوان یکی از رشته‌های المپیکی پراهمیت و پُرمدال، همواره مورد توجه کشورهای مطرح ورزشی بوده است؛ چراکه با صید مدال‌های متعدد در این رشته، می‌توان جایگاهی ایده‌آل در جدول رده‌بندی کسب کرد.
این حساسیت در بازی‌های آسیایی نیز به همان شدت وجود دارد و بر همین اساس، کشورها برنامه‌ریزی ویژه‌ای برای موفقیت در این رشته انجام می‌دهند تا بیشترین تعداد مدال را به خود اختصاص دهند؛ موضوعی که در ورزش ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
کارنامه فدراسیون شنا در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی نشان داد که سهم ایران از مدال‌های پرشمار این رشته حداقلی بوده، درحالی‌که رقبای ما با کسب مدال‌های متعدد توانستند فاصله بسیار زیادی در جدول توزیع مدال‌ها با کشورمان ایجاد کنند. از مجموع ۱۲۰ مدال توزیع‌شده در رشته شنا، سهم کاروان ایران در بازی‌های ریاض تنها ۵ مدال (یک طلا، یک نقره و سه برنز) بود؛ آماری که موجب شد ایران در جدول رده‌بندی در جایگاه هشتم قرار گیرد.
نکته نگران‌کننده اینجاست که رقبای آسیایی ایران همچون قزاقستان، ازبکستان و اندونزی عملکرد بهتری در ریاض داشتند و با ورود کشورهای شرق آسیا، قطعاً کار برای مدال‌آوری دشوارتر نیز خواهد شد.
مقایسه عملکرد شنای ایران در این دوره با بازی‌های قونیه ترکیه، از افت محسوس این رشته حکایت دارد؛ اتفاقی که بدون شک خبر خوبی برای شنای ایران نیست. اکنون، با آشکار شدن وضعیت واقعی شنا، می‌توان تا بازی‌های آسیایی ناگویا برنامه‌ریزی دقیقی انجام داد تا مدال‌های بیشتری در سبد شنای ایران قرار گیرد و شاید این‌گونه فرصت سبقت گرفتن از رقبای آسیایی در سرزمین سامورایی‌ها برای ما فراهم شود.
نبود ثبات بلای جان شمشیربازی
حمید شیر
کارشناس شمشیربازی
شمشیربازی سابر ایران نه تنها مدال‌های قونیه را در ریاض تکرار نکرد که با سقوط آزاد روی پله نوزدهم رنکینگ جهانی ایستاد؛ نتیجه‌ای که بحران مدیریت و ساختار فنی شمشیربازی ایران را ثابت می‌کند.
تیم ملی سابر ایران که تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس، با درخشش در میادین آسیایی و جهانی و حضور بین چهار تیم برتر جهان شناسنامه شمشیربازی ایران به حساب می‌آمد، با افت آسانسوری بعد از المپیک پاریس حتی در رنکینگ جهانی، حالا در مسابقات باید برای صعود از جدول ٣٢ تلاش کند. تیمی که تا یکی دو سال پیش جزو مدعیان دنیا بود، حتی در بازی‌های کشورهای اسلامی ریاض هم رنگ فینال تیمی را ندید. سابر که در قونیه مدال طلای تیمی و نقره و برنز انفرادی را برای کاروان ایران گرفت، در ریاض از تک مدال برنز تیمی سرمست شد. افت چشمگیر شمشیربازی سابر ایران نه به دلیل کمبود استعداد یا ضعف تکنیکی شمشیربازان، بلکه ناشی از سوء‌مدیریت، بی‌ثباتی در تصمیمگیری وبی‌توجهی به برنامه‌ریزی بلندمدت است.
تغییرات پیاپی کادرفنی بدون تحلیل دقیق نتایج، انتصابات غیرتخصصی و تداوم نداشتن برنامه‌های آماده‌سازی باعث شده ساختار فنی تیم از انسجام و جهت‌گیری مشخص فاصله بگیرد. رویکردی که بیشتر بر مبنای سلیقه است تا داده‌ها و تحلیل که در نتیجه ثبات روانی و تاکتیکی تیم را از بین برده است.
حذف تدریجی نیروهای متخصص و بی‌توجهی به جایگاه کمیته فنی در تصمیم‌‌گیری‌ها و تکیه بر تصمیم شخصی نتیجه‌ای جز کاهش سطح تحلیل‌های فنی و فرآیندهای ارزیابی علمی در مدیریت تیم‌ها نداشته است. نبود شایسته‌سالاری برای انتخاب مربی تیم و حتی ملی‌پوشان نه تنها به تضعیف تیم ملی منجر شده بلکه شکاف بین نسل‌های مختلف شمشیربازی را نیز بیشتر کرده است.
انتهای پیام/