بازآرایی انتظارات سرمایه‌گذاران با اقبال به طلا
محمدمهدی وکیلی، مدیر تحقیق و توسعه کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران در یادداشتی نوشت: در ماه‌های اخیر، روند ورود پول به صندوق‌های طلا در بازار سرمایه ایران با شتاب قابل‌توجهی ادامه یافته و مجموع ورودی خالص سرمایه‌گذاران حقیقی تا پایان آبان به سطح ۴۶ هزار میلیارد تومان رسیده است.
گروه بورس: الگوی رفت‌و‌برگشت پول در سال‌جاری یعنی خروج ۶.۵ همت در سه‌ماهه اول و ورود بیش از ۵۲.۵ همت از تیرماه به بعد، بیش از آن‌که نشان‌دهنده رویکرد مبتنی بر نوسان‌گیری باشد، بازتاب تعدیل انتظارات نسبت به متغیرهای کلان و ریسک‌های اقتصادی-سیاسی است. کاهش وزن خوشبینی‌های سیاسی در بهار پس از جنگ ۱۲روزه، همراه با بازگشت نگرانی‌ها درباره ثبات اقتصاد کلان، موجب شد طلا بار دیگر در مرکز توجه سرمایه‌گذاران قرار گیرد؛ آن‌هم نه به عنوان یک ابزار کوتاه‌مدت، بلکه به عنوان بخشی قابل اتکا در ساختار پرتفوی سرمایه‌گذاران. فارغ از ریسک‌های سیاسی و ژئوپلیتیک که نقش تعیین‌کننده‌ای در تعیین بازده انتظاری طبقات مختلف دارایی دارند، وضعیت متغیرهای کلان اقتصادی نیز انتظارات سرمایه‌گذاران از روند آتی اقتصاد را شکل می‌دهند.نقش تورم در این تغییر مسیر بسیار پررنگ است. افت ۲۷.۶ درصدی قدرت خرید در هفت‌ماه اول سال نشان می‌دهد فشارهای قیمتی همچنان پایدار و فرساینده‌اند. در چنین وضعیتی، بخشی از سرمایه‌گذاران به دنبال دارایی‌هایی هستند که نسبت به متغیرهای داخلی حساسیت کمتری داشته باشند و بتوانند ارزش واقعی خود را حفظ کنند. طلا به دلیل بی‌نیازی از تعهدات دولتی و مقاومت تاریخی در برابر تورم، از جمله دارایی‌هایی است که در این شرایط بار دیگر اهمیت می‌یابد، بویژه هنگامی که چشم‌انداز سیاست‌های تثبیتی قاطع و کم‌ریسک در دسترس نیست.
مسیر نرخ ارز نیز عامل مهمی در این تغییر نگرش در تخصیص دارایی‌ها بوده است. کاهش کوتاه‌مدت دلار آزاد تا محدوده ۸۱ هزار تومان و رشد حدود ۴۰ درصدی آن در پنج ماه بعد، این پیام را به سرمایه‌گذار منتقل کرده که نوسانات ارزی همچنان یکی از ریسک‌های اصلی اقتصاد ایران است. ترکیب این نوسانات با افزایش قیمت جهانی طلا باعث شده بازدهی ریالی طلا در دوره اخیر جذاب‌تر شود. از این منظر، صندوق‌های مبتنی بر طلا برای سرمایه‌گذار داخلی امکان ورود به یک دارایی پوششی را با سازوکار شفاف و قابل معامله فراهم می‌کنند. در سطح جهانی نیز طلا در حال تجربه تغییر جایگاه در پرتفو‌ها است. افزایش عدم‌قطعیت‌های ژئوپلیتیک، افزایش نسبت بدهی عمومی به تولید ناخالص داخلی، تداوم کسری بودجه دولت‌ها و کاهش کارآمدی تاریخی اوراق بدهی به عنوان ابزار پوشش ریسک، باعث شده نگاه سرمایه‌گذاران به طلا بیشتر بر «کارکرد» آن در تمایل به حفظ ارزش تکیه داشته باشد. در محیطی که همبستگی برخی دارایی‌ها با یکدیگر تغییر کرده و نقش اوراق در توازن سبدها تضعیف شده، طلا به عنوان یک دارایی مستقل از دخل و خرج دولت‌ها و با همبستگی پایین نسبت به سهام، جایگاه پایدارتری در سبدهای سرمایه‌گذاری در سطح جهانی پیدا کرده است.
بازتاب این تحولات در بازار ایران نیز قابل مشاهده است. تقویت تقاضا برای ابزارهای قابل معامله مبتنی بر طلا و رشد وزن این دارایی در سبد سرمایه‌گذاران نشان می‌دهد، طلا بیش از گذشته به عنوان بخشی پایدار در تخصیص دارایی‌ها دیده می‌شود. این رویکرد نه اغراق‌آمیز است و نه ناشی از هیجان کوتاه‌مدت؛ بلکه حاصل ترکیب چند عامل ساختاری است: تداوم تورم و تضعیف پول ملی در مقابل سایر ارزها، محدودیت ابزارهای کم‌ریسک داخلی، ریسک‌های سیاسی-ژئوپلیتیک و تحول نگرش جهانی به دارایی‌های واقعی. در نهایت، ورود ۴۶ همت سرمایه حقیقی به صندوق‌های طلا بازتاب این واقعیت است که در محیطی با نااطمینانی‌های چندگانه، طلا می‌تواند نقش مکملی معتبر برای بخشی از پرتفوی سرمایه‌گذاری باشد؛ نه به عنوان محور اصلی استراتژی سرمایه‌گذاری، بلکه به عنوان ابزار حفظ ارزش و تقویت تاب‌آوری سبد در برابر شوک‌های اقتصادی و مالی.
انتهای پیام/