در اهمیت منفعت و مصلحت ملی

گروه سیاسی: به طور کلی دولت دارای قدرت، منابع و اختیارات فراوانی است و ستون اجرا و مدیریت کشور محسوب می‌شود. دولت می‌تواند منبع هر گونه تحول و تغییری در بخش‌های مختلف باشد و از این جنبه، استقرار سیاسی دولت دارای اهمیت است.

در این میان، دولت آقای پزشکیان تلاش کرده است از تخاصم و ضدیت‌سازی دوری و در سطح سیاسی، آرامش را حاکم کند. 

اما دولت در ادامه راه با دو مسأله مواجه است؛ اول اینکه منتهی‌الیه دو طیف سیاسی کشور گاه تلاش می‌کنند جایگاه دولت را زیر سؤال ببرند که این طیف‌ها حتماً باید خود را مخاطب سخنان رهبر انقلاب بدانند.  مسأله بعد، مشکلات اجرایی و مدیریتی دولت است که در ناملایمات اقتصادی و معیشتی تأثیر دارد. حمایت رهبر انقلاب از دولت، فرصت مناسبی است تا آقای پزشکیان اصلاحات و تغییراتی ایجاد کند تا امکان غلبه بر این چالش‌ها پدید آید. 

به دیگر سخن، مجموعه دولت در سطح ایده و کارگزار باید خود را بازسازی کند. در چنین شرایطی دولت می‌تواند با عملکردش، انسجام اجتماعی را افزایش دهد تا هم محاسبه دشمن درباره ایران کاملاً تغییر کند و خطر جنگ از کشور دور شود و هم امکان مقابله با تحریم یا رفع تحریم پدید آید. 

دولت قوی، هم ضد جنگ است، هم ضد تحریم. برای رسیدن به این شرایط، حد و مرز رقابت سیاسی، باید امر ملی و منفعت و مصلحت ملی باشد. هر گاه رقابت سیاسی، ضدآرامش اجتماعی و ساختارشکنانه شود، ثبات سیاسی به هم می‌ریزد.  در واقع قطبی‌سازی سیاسی در کنار ناکارآمدی، کشور را تضعیف کرده و می‌تواند دولت را به محاق ببرد. درعین حال کارآمدی دولت می‌تواند از قطبیت کم و ثبات سیاسی ایجاد کند. بنابراین کارآمدی دولت هم مقبولیت ایجاد می‌کند و هم مشروعیتی را که رادیکال‌ها نشانه گرفته‌اند احیا می‌کند.  دولت پزشکیان باید بداند کار سختی در پیش دارد و باید با ساختن فضای داخل دولت، فضای اجتماعی و بیرونی دولت را نیز سروسامان دهد. 

این کار بدون اصلاح از درون و بازسازی و تعریف پروژه، شدنی نیست. نیت و تلاش پزشکیان باید منجر به خروجی محسوس از جانب دولت شود.