گاهِ اَرج گزاری زنان
امروزه اغلب ما حقیقت را از اینترنت ، اخبار ، نشریات و هوش مصنوعی یا فناوری های هوش یار می جوییم ؛ غافل از این که آموزش زیستن و جوهر معناشناسی ، درک مندی ، رفتارهای پسندیده و خصال حمیده از حیات ، از ارتباط انسان ها و پدیده های پیرامون ما شکل می گیرند .
مهدی بیگدلی -سند پژوه و مدرس تاریخ : برای ما مادر اولین آگاهی بخش گیتی ست که از بُن جان بی هیچ چشم داشتی ما را می پَروراند و به ما می آموزد ؛ آموزش رفتار .
همان عملی که همه آموزش ها بدان ختم می شود . تحصیل ، درس و دوره های آموزشی برای یادگیری ست و یادگیری برای تغییر رفتار . از همین رو مادران می توانند به عنوان سرمایه انسانی در توسعه ، نقش آفرینی کنند .
روز زن و مادر بر اساس گاه زاده شدن حضرت فاطمه ( س ) فرزند پیامبر اسلام و همسر امام علی علیه السلام از پیشوایان معنوی جمع کثیری از مردم انتخاب شده است ؛ که فارغ از باورهای اعتقادی در آثار مورخان مُتقدم نیز از فضایل و نیکویی های وی سخن به میان آمده است .
به زبان امروزی بعثت رسول گرامی اسلام حضرت محمد ( ص ) نوعی تحول فرهنگی است ، و با تأمل در مولفه های این تحول و مطالعه و ارزیابی متن مقدس آن ( قرآن ) متوجه می شویم تحول فرهنگی ایجاد شده توسط پیامبر اسلام در مقایسه با سایر ادیان و آییین های پیش و همزمان با خود اهمیت و جایگاه ویژه ای برای زنان قائل شده است .
مروری بر منابع و آثار موجود نشان می دهد که در گستره پهناور تمدن اسلامی توجه به زنان در قرون نخستین چشمگیر بوده است ، کتاب هایی مانند بلاغات النساء ابن طیفور در ( گذشت در سال ۲۸۰ هم . ق. ) و طبقات الکبری ابن سعد ( در گذشت ۲۳۰ ه . ق . ) میزان توجه و نگرش مسلمانان به منزلت زنان و شناخت استعدادهای آن ها را نشان می دهند ؛ در کتاب اخیر ششصد تن از ۴۲۵۰ نفری که ذکرشان رفته است زن هستند که چنین نمونه هایی در سراسر تاریخ جهان بی تردید کم مانند است .
اگر چه در همه گستره پهناور تمدن اسلامی وضع به یک شکل نبود اما گزارش های متعدد از زنان تأثیر گذار در دست داریم که نه تنها شخصیت های معنوی بلکه در عرصه های علمی ، سیاسی ، هنری ، فرهنگی و اقتصادی فعال ، و از شرق آسیا تا مغرب آفریقا درخشیدند .
با مطالعه و دقت در محتوای منابع و کتاب های گوناگون است که در می یابیم نقش زنان محدود به پیوندهای عاطفی ، همسری ، مادرانگی ، خواهری و جنبه های فرزندآوری و فرزند پروری نبود و در عرصه های سیاسی، وقف ، امور خیریه و بازرگانی همت می گماردند .
در تاریخ تمدن اسلامی بسیاری از دختران و کنیزان از طبقات اجتماعی پایین با بهره هوشی بالا ، گرامی داشته و تکریم می شدند تا جایی که تعدادی از پیشوایان دینی ما علیرغم عُرف جامعه با کنیزان و زنان بعضاً آفریقایی تبار ازدواج می کردند ، در حالی که در اروپای عصر روشنگری فیلسوفی چون کانت زنان را از فهم عمیق بر حذر می داشت و زنی « مغز فلج » می خواست .
در چند دهه اخیر نیز بر خلاف تصور رایج و با اتکا به آمار و ارقام اعلامی از سالنامه آماری یونسکو در ۱۹۹۶ از نظر میزان تحصیلات و یا فعالیت تدریس در دانشگاه ها و یا دوره های آموزشی در برخی کشورهای اسلامی با کشورهای مترقی اروپایی و آمریکایی پهلو می زنند و در مواردی بیشتر است .
به نظر می رسد درک نادقیق و عدم آشنایی ما از ظرفیت های مُوسع و متنوع آموزه های اسلام باعث شده که بسیاری از مشکلات کنونی را به ابعاد معنوی گره بزنیم .
دولت های اسلامی باید زمینه باز اندیشی در موضوع هایی که محل بحث و مناقشه هستند را از طریق نخبگان علمی و شخصیت های معنوی فراهم آورند و مسائل و مشکلات زنان و دختران جوامع مسلمان ،به ویژه ایرانی ، را درک کرده و به حقوق آنان احترام گذارند تا بهانه ای به دست مجامع بین المللی و مدعیان حقوق بشر ندهند و قوانین را بر اساس فلسفه احکام و درک شرایط اجتماعی و اقتضای زمان تدوین کنند .
ضمن احترام به همه ادیان و گفتمان های جهانی ، زنان شرقی به ویژه در ایران و غرب آسیا باید جایگاه منزلت خود را بدانند و مجد و شکوه پیشینیان را با تأمل در سنت و اندیشه ورزی و نقادیِ به جا ، احیا کنند و مظاهر تبلیغات فریبنده را برای الگوی خود انتخاب نکنند .
با تأیید بهره بردن و حس زیبا شناختی از ظرفیت های جهانی باید در عقد و ازدواج ، در مهریه و جهیزیه ، در هنر و ادبیات ، بدانیم که میراث دار چه کسانی هستیم و از عقبه تاریخی و شالوده فرهنگی نیاکان مادری و پدری ایرانی خود بهره ببریم .
این گاه برای زنان ایرانی همراه با به رسمیت شناختن و احترام به حقوق فردی و آزادی های مشروع و توأم با تأمل در ظرفیت های پیشینیان ، مبارک و پر فرح باد .
انتهای پیام/