اعمال شب و روز شانزدهم ماه مبارک رمضان
دعای روز شانزدهم رمضان، دعای مخصوص پیامبر (ص)، نماز، فضیلت‌ها و اعمال شب و روز ۱۶ ماه مبارک رمضان در این مطلب آماده شده است.
به گزارش گروه فرهنگی ایران آنلاین، برای هر روز ماه مبارک رمضان، اعمالی به روزه داران توصیه شده که ادای آنها از فضیلت بسیاری برخوردار است.
نماز شب شانزدهم ماه رمضان
برای شب شانزدهم ماه مبارک رمضان دوازده رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، دوازده مرتبه سوره تکاثر خوانده شود.
دعای پیامبر (ص) در شب شانزدهم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلسَّادِسَهَ عَشْرَهَ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب شانزدهم:
یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ یَا اَللَّهُ
یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ
یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ
یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ یَا غَفُورُ
یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ یَا رَءُوفُ
یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ
یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اِغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِیمُ
دعای اللهم اغفر لی ذنبی و اوسع علی رزقی در شب شانزدهم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله السادسه عشر و یوم‌ها و فیها ما نختاره من عده روایات ، فصل فیما یختص بالیوم السادس عشر من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم السادس عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیستم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز شانزدهم ماه، فصل اول دعاهایی که مختص روز شانزدهم ماه می‌باشد (دعای اول):
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ رِزْقِی وَ بَارِکْ لِی فِیمَا رَزَقْتَنِی وَ لَا تُحْوِجْنِی إِلَی أَحَدٍ سِوَاکَ
خداوندا، گناهم را بیامرز و روزی‌ات را بر من بگستران و روزی‌هایی را که به من داده‌ای مبارک گردان و به هیچ‌کس جز خود نیازمندم مگردان.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا مِنْ فَضْلِکَ وَ بَارِکْ لَنَا فِی رِزْقِکَ وَ أَغْنِنَا عَنْ خَلْقِکَ وَ لَا تَحْرِمْنَا رِفْدَکَ
خدایا، از [روزی] افزون خود روزی‌مان کن و روزی‌ات را بر ما مبارک گردان و از آفریده‌هایت بی‌نیاز گردان و از عطا و پاداش خود محروم مگردان.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ السَّعَهَ مِنْ طَیِّبِ رِزْقِکَ وَ الْعَوْنَ عَلَی طَاعَتِکَ وَ الْقُوَّهَ عَلَی عِبَادَتِکَ
خداوندا، ما روزی پاک و گسترده و یاری بر طاعتت و نیرومندی بر انجام عبادتت را از تو خواهانیم.
اللَّهُمَّ عَافِنَا مِنْ بَلَائِکَ وَ ارْزُقْنَا مِنْ فَضْلِکَ وَ اکْفِنَا شَرَّ خَلْقِک
خدایا، ما را از بلای خود عافیت بخش و از [روزی] افزون روزی‌مان کن و از شرّ آفریده‌هایت کفایت فرما
دعای سبحان العزیز بقدرته المالک بغلبته
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الحادی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله السابعه عشر منه و یوم‌ها و منها ما نختاره من عده فصول فی الدعوات بعده روایات روایه جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هفدهم ماه. دعاهای این شب عبارت است از (دعای اول):
مِنْهَا مَا وَجَدْنَاهُ فِی کُتُبِ أَصْحَابِنَا الْعَتِیقَهِ وَ هِیَ فِی اللَّیْلَهِ السَّابِعَهَ عَشَرَ دعای شب هفدهم براساس کتاب‌های کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه-
سُبْحَانَ الْعَزِیزِ بِقُدْرَتِهِ الْمَالِکِ بِغَلَبَتِهِ الَّذِی لَا یَخْرُجُ شَیْ ءٌ عَنْ قَبَضْتِهِ وَ لَا أَمْرٌ إِلَّا بِیَدِهِ منزّه باد خدایی که به قدرت خود سربلند و به چیرگی خود مالک است و هیچ‌چیز از قبضه‌ی اختیار او خارج نیست و هیچ امری نیست جز آنکه به دست او است،
الَّذِی یَجُودُ مُبْتَدِئاً وَ مَسْئُولًا وَ یُنْعِمُ مُعِیداً هُوَ الْحَمِیدُ الْمَجِیدُ نَحْمَدُهُ بِتَوْفِیقِهِ خدایی که ابتدائا [بدون درخواست] و با درخواست می‌بخشد و نعمت خود را بازگشت داده و ادامه می‌دهد و ستوده و والا است و ما به توفیق او، او را ستایش می‌کنیم،
فَنِعَمُهُ بِذَلِکَ جُدُدٌ لَا تُحْصَی وَ نُمَجِّدُهُ بِآلَائِهِ وَ بِدِلَالاتِهِ فَأَیَادِیهِ لَا تُکَافَی از این‌رو نعمت‌های او نو و غیر قابل شمارش است و به واسطه‌ی نعمت‌ها و راهنمایی‌هایش او را به بزرگی یاد می‌کنیم، از این‌رو عطاهای او را نمی‌توان جبران نمود
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُمَلِّکُ [یَمْلِکُ ] الْمَالِکِینَ وَ یُعِزُّ الْأَعِزَّاءَ وَ یُذِلُّ الْأَذَلِّینَ و ستایش خدا را که مالک مالکان است و به عزّتمندان عزّت می‌بخشد و خواران را خوار می‌گرداند.
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ اللَّیْلَهَ لَیْلَهُ سَبْعَ عَشْرَهَ وَ هِیَ أَوَّلُ عُقُودِ الْأَعْدَادِ وَ سَبْعٌ وَ هِیَ شَرِیفَهُ الْآحَادِ لَاحِقَهٌ تَبِعَتْ سَابِقَهُ [بِنَعْتِ سَابِقِهِ ] خداوندا، این شب، شب هفدهم ماه رمضان است، ده که اولین عدد دهگان است و هفت که بهترین عدد از میان اعداد یگان می‌باشد که در پی عدد سابق [ده] آمده است [به صفت عدد سابق پیوسته است].
وَیْلٌ لِمَنْ أَمْضَاهُنَّ بِغَیْرِ حَقٍّ لَکَ یَا مَوْلَاهُ قَضَاکَ وَ لَا بِقُرْبٍ إِلَیْکَ أَرْضَاکَ ای مولای من، وای بر کسی که آنها را با غیر حق تو به‌سر آورد و یا با غیر نزدیکی به درگاهت بخواهد تو را خشنود سازد
وَ أَنَا أَحَدُ أَهْلِ الْوَیْلِ صَدَّتْنِی عَنْکَ بِطْنَهُ الْمَآکِلِ وَ الْمَشَارِبِ و من نیز باید وای بگویم، زیرا پرخوری حاصل از خوردن خوراکی‌ها و نوشیدن نوشیدنی‌ها مرا از تو بازداشت
وَ غَرَّنِی بِکَ أَمْرُ الْمَسَارِبِ وَ سَعَهُ الْمَذَاهِبِ وَ اجْتَذَبَتْنِی إِلَی لَذَّاتِهَا سِنَتِی و تعدّد راه‌ها و گستردگی روش‌ها مرا فریفت و خواب‌آلودگی‌ام مرا به‌سوی لذّت‌های آن [راه و روش‌ها، یا دنیا] کشاند
وَ رَکِبْتُ الْوَطِیئَهَ اللَّذِیذَهَ مِنْ غَفْلَتِی فَاطْرُدْ عَنِّی الِاغْتِرَارَ وَ أَنْقِذْنِی وَ آنِفْ بِی عَلَی الِاسْتِبْصَارِ و از غفلت، مرکب لذیذ را سوار شدم، پس فریفتگی را از من دور کن و مرا نجات ده و بر بصیرت و روشنگری‌ام بدار
وَ احْفَظْنِی مِنْ یَدِ الْغَفْلَهِ وَ سَلِّمْنِی إِلَی الْیَقَظَهِ بِسَعَادَهٍ مِنْکَ تُمْضِیهَا وَ تَقْضِیهَا لِی وَ تُبَیِّضُ وَجْهِی لَدَیْکَ وَ تُزْلِفُنِی عِنْدَکَ و از دست غفلت محافظم باش و به بیداری و هوشیاری بسپار، به سعادتی از خود که امضا و به‌صورت قطعی مقرّر می‌داری و رویم را نزد خود سپید می‌گردانی و به خود نزدیک می‌کنی،
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی [سَیِّدِنَا] مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم ای مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر [سرورمان] حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
دعای روز شانزدهم ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
(الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ )[۱] الَّذِی (لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ )[۲]
ستایش خدا را که پروردگار جهانیان و رحمت‌گستر و مهربان است و هیچ‌چیز همانند او نیست و شنوا و بینا است
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی نِعَمِهِ الْفَاضِلَهِ السَّابِغَهِ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ الْبَرِّ مِنْهُمْ وَ الْفَاجِرِ
و ستایش خدا را بر نعمت‌های برتر و فراوان او بر همه‌ی آفریده‌هایش اعمّ از نیکوکار و بدکار
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی حُجَّهِ اللَّهِ الْبَالِغَهِ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ مِمَّنْ أَطَاعَهُ وَ مِمَّنْ عَصَاهُ
و ستایش خدا را بر حجّت رسای او بر همه‌ی آفریده‌هایش اعمّ از کسانی که از او اطاعت می‌کنند و یا نافرمانی می‌کنند.
فَإِنْ رَحِمَ فَبِمَنِّهِ وَ إِنْ عَاقَبَ فَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ
بنابراین، اگر رحمت کند به بخشش او است و اگر کیفر کند، به واسطه‌ی اعمالی است که خودشان پیش فرستاده‌اند و هرگز خداوند بر بندگانش ستم نمی‌کند
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ [وَ] (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ )[۳]
و هیچ دگرگونی و نیرویی جز به خداوند بلندپایه و شکوهمند به‌وجود نمی‌آید [و] خدا ما را کافی است و چه کارگزار خوبی!
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَظِیمِ شَأْنُهُ الْوَاضِحِ بُرْهَانُهُ أَحْمَدُهُ عَلَی حُسْنِ الْبَلَاءِ وَ تَظَاهُرِ النَّعْمَاءِ
ستایش خدا را که مقامش شکوهمند و برهانش آشکار است. خدا را در برابر امتحان و ابتلای زیبا و نعمت‌های آشکارش ستایش می‌کنم
وَ أَسْتَعِینُهُ عَلَی مَا أَتَانَا مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْهِ وَ کَفی بِاللَّهِ وَکِیلًا
و بر آنچه از دنیا و آخرت به ما عطا کرده، یاری می‌جویم و بر او توکّل می‌کنم و خدا به عنوان کارگزار کافی است
وَ أَشْهَدُ أَنْ (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ )[۴] وَحْدَهُ (لا شَرِیکَ لَهُ )[۵] (لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ )[۶] یُحْیِی وَ یُمِیتُ
و گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست و یگانه است و شریکی برای او وجود ندارد و فرمانروایی و ستایش از آن او است، زنده می‌کند و می‌میراند
وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ
و خود او هرگز نمی‌میرد و خیر و خوبی به دست او است و بر هر چیز توانا است،
إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ (صاحِبَهً وَ لا وَلَداً )[۷] وَ لَمْ یُشْرِکْ (فِی حُکْمِهِ أَحَداً )[۸] رَبِّ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ رَبِّنَا وَ رَبِّ آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ
معبود یگانه، بی‌همتا و بی‌نیازی که هیچ‌کس را به عنوان همسر و فرزند برنگزیده و در فرمان خود شریک نگردانیده است و پروردگار همه‌ی موجودات و پروردگار ما و پدران نخستین ما است
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
و گواهی می‌دهم که حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-بنده و فرستاده‌ی او است،
أَرْسَلَهُ (بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ )[۹]
هم او که خدا او را همراه با هدایت و آیین درست گسیل داشت تا بر همه‌ی ادیان چیره گرداند اگرچه بر مشرکان ناخوشایند باشد
ارْتَضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ انْتَجَبَهُ لِدِینِهِ وَ اصْطَفَاهُ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ لِیُبَلِّغَ الرِّسَالَهَ بِالْحُجَّهِ عَلَی عِبَادِهِ
و او را برای خود پسندید و برای [تبلیغ] دین خود انتخاب نمود و بر همه‌ی آفریده‌هایش برگزید تا پیام او را با [اقامه‌ی] دلیل بر بندگانش، ابلاغ کند.
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَی الْأَخْیَارِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
و درود خداوند بر او و بر نیکان از خاندان او و سلام و رحمت و برکات خداوند بر او و آنان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ نَجِیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد، بنده و فرستاده‌ات، پیامبر امّی و نخبه از میان آفریده‌هایت،
إِمَامِ الْخَیْرِ وَ قَائِدِ الْخَیْرِ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ السِّرَاجِ الْمُنِیرِ
پیشوا و راهبر خیر، بشارت و بیم‌دهنده و فراخواننده با اجازه‌ی تو به‌سوی تو و چراغ فروزان، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ
خدایا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست همانند برترین درودت بر همه‌ی آفریده‌هایت و مانند پیامبران و فرستادگان و برگزیدگان
وَ أَهْلِ الْکَرَامَهِ عَلَیْکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الْأَخْیَارِ الصَّادِقِینَ الْأَبْرَارِ الَّذِینَ أَذْهَبَ اللَّهُ الرِّجْسَ عَنْهُمْ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِیراً
و گرامیان در نزد خود بر اهل بیت پاک، نیک، راستگو و نیکوکار او که پلیدی را از آنان زدوده و به نحو شایسته پاکیزه گردانیده‌ای، درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
خداوندا، بر فرشتگان مقرّب و پیامبران فرستاده‌شده‌ات درود فرست و نیز بر بندگان شایسته‌ات درود فرست
وَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ
و مردان و زنان مؤمن و مسلمان اعمّ از زندگان و مردگان را بیامرز، به راستی که تو بر هر چیز توانایی.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا عَظِیمُ الَّذِی یَمُنُّ بِالْعَظِیمِ وَ یَدْفَعُ کُلَّ مَحْذُورٍ
خدایا از تو درخواست می‌کنم ای شکوهمندی که بخششت بزرگ است و همه‌ی بیم‌ها را دور می‌کنی
وَ یُضَاعِفُ مِنَ الْحَسَنَاتِ الْقَلِیلَ بِالْکَثِیرِ وَ یُعْطِی کُلَّ جَزِیلٍ وَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ وَ (یَحْکُمُ ما یُرِیدُ )[۱۰]
و کارهای نیک اندک را فراوان و دوچندان می‌گردانی و بسیار ارزانی می‌داری و هرچه بخواهی می‌کنی و هرچه اراده کنی فرمان می‌رانی.
اللَّهُمَّ أَلْبِسْنِی سِتْرَکَ وَ نَضِّرْ وَجْهِی بِنُورِکَ وَ أَلْقِ عَلَیَّ مَحَبَّتَکَ وَ بَلِّغْنِی رِضْوَانَکَ وَ شَرَفَ کَرَامَتِکَ وَ جَسِیمَ عَطَائِکَ
خداوندا، پرده‌ات را بر من بپوشان و رویم را به نور خود برافروز و دوستی‌ات را بر من بیفکن و مرا به خشنودی و کرامت والا و عطای بزرگ خود برسان
وَ اقْسِمْ لِی مِنْ خَیْرٍ أَنْتَ مُعْطِیهِ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ أَلْبِسْنِی مَعَ ذَلِکَ عَافِیَتَکَ
و از تمام خیراتی که به بندگانت در دنیا و آخرت عطا می‌کنی، بهره‌مند ساز و همراه با آن عافیتت را به من پوشان.
یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَی وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ وَ یَا دَافِعَ کُلِّ بَلِیَّهٍ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ
ای جایگاه همه‌ی گله‌ها و ای گواه بر همه‌ی رازگویی‌ها و ای آگاه از همه‌ی نهانی‌ها و ای دورکننده‌ی همه‌ی بلاها، ای کریمانه گذشت‌کننده، ای نیکو درگذرنده،
تَوَفَّنِی عَلَی مِلَّهِ إِبْرَاهِیمَ وَ فِطْرَتِهِ وَ عَلَی دِینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَی خَیْرِ الْوَفَاهِ فَتَوَفَّنِی مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ
مرا بر آیین و فطرت حضرت ابراهیم و بر دین و روش حضرت محمّد و بر بهترین مرگ، یعنی درحالی‌که دوستدار دوستانت و دشمن دشمنانت هستم، بمیران.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ التَّوْفِیقَ لِکُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ زُلْفَی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خداوندا، توفیق انجام هر عمل یا گفتار یا کرداری را که به نحو شایسته مرا به درگاه تو نزدیک می‌کند، خواهانم. ای مهربان‌ترین مهربانان.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی حِفْظِکَ وَ فِی جِوَارِکَ وَ فِی کَنَفِکَ وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ
خداوندا، مرا در حفظ و همسایگی و حمایت خود قرار ده و عافیتت را بر من بپوشان
وَ هَبْنِی کَرَامَتَکَ عَزَّ جَارُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ لَا إِلَهَ غَیْرُکَ
و کرامت را به من ارزانی دار. همسایه‌ات سربلند و ستایش تو والا است و معبودی جز تو وجود ندارد.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ تَلْحَقُهُ بِصَالِحِ مَنْ مَضَی مِنْ أَوْلِیَائِکَ الصَّالِحِینَ وَ اجْعَلْنِی مُسْلِماً لِمَنْ قَالَ مِنْهُمْ بِالصِّدْقِ عَلَیْکَ
خدایا، مرا از کسانی قرار ده که به گذشتگان از دوستان شایسته‌ات ملحق می‌کنی و تسلیم کسانی قرار ده که به راستی از تو سخن می‌گویند
وَ أَعُوذُ بِکَ یَا إِلَهِی أَنْ تُحِیطَ شَیْئاً مِنْ خَطِیئَتِی [تُحْبِطَ شَیْئاً مِنْ حَسَنَاتِی ] [وَ] بِظُلْمِی وَ إِسْرَافِی عَلَی نَفْسِی وَ اتِّبَاعِ أَهْوَائِی وَ اشْتِغَالِی بِشَهَوَاتِی
و به تو پناه می‌برم-ای معبود من-از این‌که یکی از گناه‌های من به واسطه‌ی ستم و اسرافم بر خویشتن و پیروی از هوای نفس و سرگرم شدن به خواسته‌های آن، بر من احاطه کند و مسلّط گردد
فَیَحُولَ ذَلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَ رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ فَأَکُونَ عِنْدَکَ مُسِیئاً أَوْ مُتَعَرِّضاً لِسَخَطِکَ أَوْ نَقِمَتِکَ
و میان من و رحمت و خشنودی‌ات فاصله ایجاد کند و در نتیجه نزد تو گناه‌کار یا جویای خشم و کیفر تو گردم.
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی لِکُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَاهُ عَنِّی وَ یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ زُلْفَی
خداوندا، مرا به هر عمل شایسته‌ای که به واسطه‌ی آن از من خشنود می‌گردی و مرا هرچه بهتر به تو نزدیک می‌کند، موفق گردان.
اللَّهُمَّ وَ کَمَا کَفَیْتَ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ
خداوندا، همان گونه که حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او-را از بیم دشمنش کفایت نمودی و ناراحتی‌اش را برطرف کردی،
اللَّهُمَّ فَاکْفِنِی کُلَّ هَوْلٍ وَ آفَهٍ وَ سُقْمٍ وَ فِتْنَهٍ وَ شَرٍّ وَ حُزْنٍ وَ ضِیقِ الْمَعَاشِ وَ بَلِّغْنِی بِرَحْمَتِکَ کَمَالَ الْعَافِیَهِ
خدایا، همه‌ی ناراحتی‌ها، آسیب‌ها، بیماری‌ها، فتنه‌ها، بدی‌ها، اندوه‌ها و تنگی و سختی روزی را در رابطه با من کفایت کن
وَ بِدَوَامِ النِّعْمَهِ إِلَی مُنْتَهَی أَجَلِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
و به رحمت خود مرا با نعمت پیوسته تا منتهای سرآمد عمرم، به کمال عافیت نایل گردان، ای مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر پیامبر خدا، حضرت محمد و خاندان او.
دعای روز شانزدهم ماه رمضان
بسم‌الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ یا إلَهَ العالَمین.
خدایا موفقم دار در این ماه به همراهی کردن با نیکان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جایم ده در آن به وسیله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبودیت خود ای معبود جهانیان.
شرح دعای روز شانزدهم ماه رمضان
در روز شانزدهم، دست به دعا بر می‌داریم که:
خدایا! در این روز مرا به موافقت نیکان موفق بدار.
یکی از واجبات دینی اسلام، «تولی» و «رهبری» است. «تولی» یعنی دوستی با دوستداران دین و «تبری» یعنی دشمنی با دشمنان دین. دعای امروز نیز به همین امر مهم اشاره دارد. باید با خوبان و نیکان همراهی داشت و در این راه ثابت قدم بود؛ زیرا عشق ورزی به اسوه‌های اخلاق و آزادگی، یعنی اهل بیت عصمت و طهارت _ علیهم السلام _ رمز رستگاری و نیک بختی در دو جهان است.
در بخشی از زیارت «جامعه کبیره» چنین آمده است: «هرکس، شما اهل بیت _ علیهم السلام _ را تصدیق کند، نجات می‌یابد و هرکس، شما را تکذیب کند، زیان کار خواهد بود.»
همنشینی با مردم بدنام نیز از گناهانی است که موجب دریدن پرده‌ها می‌گردد. اهل بدعت و تهمت و کسانی که به ارتکاب گناه عادت دارند، از این گروه‌اند. امام صادق علیه السلام در همین باره می‌فرمایند:
مسلمان نباید با فاجر (یعنی کسی که هرزه، تبهکار، نافرمان) و احمق و دروغگو است رفاقت و همنشینی کند
خداوند متعال، «ابرار» را چنین معرفی کند:
همان‌ها که ایمان آوردند و تقوا پیشه کردند و مطیع خدا بودند و در آخرت به نعمت‌های الهی می رسند. در نعمت‌ها جاودان اند و بر تخت‌هایی نشسته و می‌نگرند و در بهشت از جام‌هایی که آمیزه ای از کافور دارد، می‌نوشند.
امّا اشرار، کسانی هستند که به لعنت و خشم خدا گرفتار شده‌اند. انسان‌های کر و لالی که نمی‌اندیشند و کافرانی که ایمان نمی‌آورند و با صورت به دوزخ افکنده می‌شوند. در این زمینه روایت زیبایی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است. ایشان می‌فرمایند:
آیا اشرار را به شما معرفی کنم؟! گفتند: بله یا رسول اللّه! حضرت فرمود: سخن چینانی که بین دوستان تفرقه می‌اندازند و از نیکان عیب جویی می‌کنند.
در فراز دوم از دعای امروز، چنین می‌خوانیم:
خدایا! در این روز مرا با رحمت خویش، در سرای ماندگار منزل و پناه بده، به حق خداست، ای خدای جهانیان!
آری، آخرت، قرارگاه ابدی و همیشگی آدمیان است. خداوند در آیه‌ی ۳۹ سوره‌ی غافر از آن چنین یاد می‌کند:
ای قوم من! به این دنیا دل نبندید که زندگی این دنیا، متاع زودگذری است و آخرت، سرای همیشگی و ابدی است
گیرم که با هزار مکر و افسون، حق را پشت سر اندازیم، به ستم‌های گوناگون دست زنیم و دامان به خون‌های بی گناهان بیالاییم، امّا آیا عُمر ما در این جهان چه اندازه خواهد بود؟ این چند روز عمر با شتاب می‌گذرد ولی سرانجام چنگال مرگ گریبان همه را می‌گیرد و از فراز قصرهای باشکوه به زیر خاک می‌کشاند. البته پروردگار متعال با بندگانش بسیار مهربان و بخشنده است و اوست که به بنده‌اش پناه می‌دهد.
امام باقر علیه السلام به جابر چنین می‌فرماید:
آخرت، خانه‌ی ثبات است و دنیا خانه‌ی نابودی و زوال
انتهای پیام/