اعمال شب و روز هجدهم ماه مبارک رمضان

به گزارش گروه فرهنگی ایران آنلاین، ماه رمضان ماه نزول قرآن و ماه ضیافت الهی است، ماهی که خداوند در قرآن در وصف آن تاکید کرده است: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ‌؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما مقرّر گردید، همانگونه که بر کسانی که پیش از شما بودند مقرّر شده بود، باشد که پرهیزگار شوید.»

دعای روز هجدهم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللّهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الی اتّباعِ آثارِهِ بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین.

خدایا آگاهم کن در آن برای برکات سحرهایش و روشن کن در آن دلم را به پرتو انوارش و بکار به همه اعضایم به پیروی آثارش، به نور خودت، ای روشنی بخش دل‌های حق شناسان

نماز روز هجدهم ماه رمضان

برای شب هجدهم ماه مبارک رمضان چهار رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، خواندن بیست و پنج مرتبه سوره کوثر مورد تاکید است.

از امام علی علیه السلام روایت شده است:

أَنَّهُ سَأَلَهُ عَنْ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عَنْ فَضْلِ الصَّلَاةِ فِیهِ فَقَالَ مَنْ صَلَّی فِی اللَّیْلَةِ ثَمَانَ عَشْرَةَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ- أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ مَرَّةً وَ إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّةً لَمْ یَخْرُجْ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّی یُبَشِّرَهُ مَلَکُ الْمَوْتِ- بِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَاضٍ عَنْهُ غَیْرُ غَضْبَان

که از فضائل ماه رمضان فضائل نماز در آن از ایشان سوال شد. ایشان فرمودند هر کس در شب هجدهم ماه رمضان چهار رکعت نماز بخواند در هر رکعت حمد یکبار و سوره کوثر بیست و پنج بار، از دنیا نرود تا اینکه فرشته مرگ به او بشارت بدهد که خداوند عز و جل از او راضی است و خشمگین نیست.

دعای لا اله الا الله وحده لا شریک له فی ملکه و لا منازع له در شب هجدهم رمضان

دعای لا اله الا الله وحده لا شریک له فی ملکه و لا منازع له در شب هجدهم رمضان

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثامنه عشر منه و یوم‌ها و فیها عده روایات منها روایه من کتب أصحابنا العتیقه و هی فی اللیله الثامنه عشر

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هجدهم ماه (دعای اول) براساس کتاب‌های کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه-:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ فِی مُلْکِهِ وَ لَا مُنَازِعَ لَهُ فِی قُدْرَتِهِ أَحْصَی کُلَّ شَیْ ءٍ عَدَداً
معبودی جز خدا وجود ندارد، یگانه است و شریکی در سلطنت و ستیزه‌جویی در قدرتش نیست و هر چیز را به شماره درآورده

وَ خَلَقَهُ وَ جَعَلَ لَهُ أَمَداً [حَدّاً] فَکُلُّ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی (هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ )[۱]
و آفریده و وقت مشخصی برای آن قرار داده است. از این‌رو، تمام موجودات اعمّ از موجوداتی که دیده می‌شوند و یا دیده نمی‌شوند، جز روی [اسماً و صفات، یا ذات] او نابود است و همه به‌سوی او بازگردانده می‌شوند

وَ سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی قَهَرَ کُلَّ شَیْ ءٍ بِجَبَرُوتِهِ وَ اسْتَوْلَی عَلَیْهِ بِقُدْرَتِهِ وَ مَلَکَهُ بِعِزَّتِهِ
و پاکا خدایی که با سرکشی برتر خود همه‌ی اشیا را مغلوب خود قرار داده و به قدرت خویش بر آن‌ها مستولی شده و به سربلندی‌اش در اختیار خود درآورده است.

سُبْحَانَ خَالِقِی وَ لَمْ أَکُ شَیْئاً الَّذِی کَفَلَنِی بِرَحْمَتِهِ وَ غَذَّانِی بِنِعْمَتِهِ وَ فَسَحَ لِی فِی عَطِیَّتِهِ
پاکا خدایی که مرا آفرید درحالی‌که هیچ چیز نبودم و به رحمت خویش سرپرستی مرا عهده‌دار شد و به نعمت خود تغذیه‌ام نمود و عطاهای خود را بر من گستراند

وَ مَنَّ عَلَیَّ بِهِدَایَتِهِ بِمَا أَلْهَمَنِی مِنْ وَحْدَانِیَّتِهِ وَ التَّصْدِیقِ بِأَنْبِیَائِهِ وَ حَامِلِی رِسَالَتِهِ وَ بِکُتُبِهِ الْمُنْزَلَهِ عَلَی بَرِیَّتِهِ الْمُوجِبَهِ لِحُجَّتِهِ
و با الهام اعتقاد به یگانگی خود و تصدیق پیامبران و حاملان پیامش و نیز تصدیق کتاب‌هایی که بر آفریدگانش فروفرستاده و وسیله‌ی اتمام حجت بر آن‌ها است، هدایت خود را بر من ارزانی داشت،

الَّذِی لَمْ یَخْذُلْنِی بِجُحُودٍ وَ لَمْ یُسَلِّمْنِی إِلَی عَنُودٍ
خدایی که به واسطه‌ی انکار مرا خوار نگردانید و به ستیزه‌جویان نسپرد

وَ جَعَلَ مِنْ أَکَارِمِ أَنْبِیَائِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ أَرُومَتِی وَ مِنْ أَفَاضِلِهِمْ نَبْعَتِی وَ لِخَاتَمِهِمْ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَوْنَتِی
و از نژاد و ریشه‌ی بزرگوارترین و برترین پیامبران-درود خدا بر آنان-قرار داد و با خاتم پیامبران یاری‌ام نمود.

اللَّهُمَّ لَا تُذَلِّلْ مِنِّی مَا أَعْزَزْتَ وَ لَا تَضَعْنِی بَعْدَ أَنْ رَفَعْتَ وَ لَا تَخْذُلْنِی بَعْدَ أَنْ نَصَرْتَ
خدایا، آنچه از من سرافراز نموده‌ای خوار مگردان و بعد از آنکه بالایم بردی، پایین میاور و بعد از آنکه یاری‌ام کردی، از یاری‌ام دست مکش

وَ اطْوِ فِی مَطَاوِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ ذُنُوبِی مَغْفُورَهً وَ أَدْعِیَتِی مَسْمُوعَهً وَ قُرُبَاتِی مَقْبُولَهً
و در ضمن این شب گناهانم را آمرزیده و دعاهایم را شنوده و اعمالی را که برای تقرّب به درگاهت به جا آورده‌ام، بپذیر.

فَ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود و سلام شایسته‌ی خداوند بر پیامبر خدا، حضرت محمّد و خاندان او.

دعای پیامبر (ص) در شب هجدهم ماه رمضان (بلدالامین)

وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ

در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:

أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلثَّامِنَهَ عَشْرَهَ

پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب‌های ماه رمضان می‌خواندند. شب هجدهم:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی أَکْرَمَنَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَنْزَلَ عَلَیْنَا فِیهِ اَلْقُرْآنَ وَ عَرَّفَنَا حَقَّهُ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی اَلْبَصِیرَهِ

أَسْأَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ یَا إِلَهَنَا وَ إِلَهَ آبَائِنَا اَلْأَوَّلِینَ أَنْ تَرْزُقَنَا اَلتَّوْبَهَ وَ لاَ تَخْذُلَنَا وَ لاَ تُخْلِفَ ظَنَّنَا بِکَ

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اُعْفُ عَنَّا وَ اِرْحَمْنَا إِنَّکَ أَنْتَ اَلْجَلِیلُ اَلْجَبَّارُ

دعای روز هجدهم رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثامنه عشر منه و یوم‌ها؛ فصل فیما یختص بالیوم الثامن عشر من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم الثامن عشر من مجموعه مولانا زین العابدین ص

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هجدهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز هجدهم (دعای سوم) از مجموعه مولانا امام زین العابدین-صلوات الله علیه-:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا ذَا الْبَهَاءِ وَ الْجَلَالِ وَ الْجَمَالِ وَ أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی
خداوندا، از تو درخواست می‌کنم ای صاحب حسن و شکوه و جمال، و همان گونه که دستور دادی تو را می‌خوانم، پس همان گونه که وعده دادی، اجابت فرما.

یَا مَنْ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ یَا عَظِیمُ یَا رَحِیمُ یَا وَاسِعُ یَا کَرِیمُ یَا تَامَّ الْکِفَایَهِ یَا حَسَنَ الْأَسْمَاءِ
ای کسی که خلف وعده نمی‌کنی، ای بزرگ ای مهربان ای گسترنده‌ای بزرگوار ای صاحب کفایت بی کاستی‌ای خدایی که نام‌هایت زیبا است،

یَا کَبِیرُ یَا مُتَعَالِی یَا عَلِیمُ یَا قَدِیرُ یَا عَزِیزُ یَا دَائِمُ یَا ذَا السُّلْطَانِ یَا ذَا الْمُلْکِ یَا ذَا الْجَلَالِ یَا ذَا الْفَخْرِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ الْجُودِ
ای بزرگ ای متعالی ای آگاه ای توانا ای سربلند ای جاودانه، ای صاحب تسلّط و سلطنت ای شکوهمند ای صاحب فخر و والایی و بخشش،

یَا عَلِیُّ یَا کَبِیرُ یَا ذَا الْمَنِّ یَا قَدِیمُ یَا ذَا الشَّأْنِ الرَّفِیعِ یَا ذَا الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ یَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
ای بلند پایه‌ای بزرگ ای بخشنده‌ای دیرینه ای صاحب مقام بلند ای صاحب برهان ای دارنده‌ی شکوه برتر ای خدایی که معبودی جز تو وجود ندارد،

أَسْأَلُکَ بِقَوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَسْأَلُکَ بِشَرَفِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا عَظِیمُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ
به گفتار و شرافت «لا اله الا انت» از تو خواهانم، ای خدایی که معبودی جز تو وجود ندارد، ای بزرگ ای پروردگار من ای خدا ای پروردگار من [ای خدا]،

أَسْأَلُکَ یَا سَیِّدِی وَ لَیْسَ مِثْلَکَ شَیْ ءٌ بِکُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاکَ بِهَا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أَوْ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ أَوْ مُؤْمِنٌ امْتَحَنْتَ قَلْبَهُ بِالْإِیمَانِ
ای سرور من، از تو که هیچ چیز همانند تو نیست، به دعاهایی که پیامبران فرستاده‌شده و فرشتگان مقرّب و مؤمنانی که دلشان را برای پذیرش ایمان گشوده‌ای

وَ اسْتَجَبْتُ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ أُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَیْ حَوَائِجِی
و دعایشان را اجابت نموده‌ای خواستارم و به واسطه‌ی پیامبرت حضرت محمّد، پیامبر رحمت به درگاه تو متوجّه می‌شوم و او را پیشاپیش خواسته‌هایم مقدّم می‌دارم.

یَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَی رَبِّکَ وَ أُقَدِّمُکَ بَیْنَ یَدَیْ حَوَائِجِی
ای رسول خدا، پدر و مادرم به فدای تو و اهل بیت پاک تو، من به واسطه‌ی تو به درگاه پروردگارت توجّه می‌کنم و تو را پیشاپیش خواسته‌هایم مقدّم می‌دارم،

یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکَ فَلَیْسَ کَمِثْلِکَ شَیْ ءٌ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ بِعِتْرَتِهِ الطَّیِّبِینَ
ای پروردگار من ای خدا، ای پروردگار من ای خدا، از تو که هیچ چیز همانند تو نیست درخواست می‌کنم و به واسطه‌ی حضرت محمّد، پیامبر رحمت و به خاندان پاک او به درگاه تو متوجّه می‌شوم

وَ أُقَدِّمُهُمْ بَیْنَ یَدَیْ حَوَائِجِی أَنْ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ وَ تَکْفِیَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ کُلَّ مَا أَهَمَّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
و آنان را پیشاپیش خواسته‌هایم مقدّم می‌دارم که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و تمام امور مورد اهتمام من و همه‌ی مردان و زنان مؤمن را، اعمّ از امور دنیوی و اخروی، کفایت کنی

وَ تُدْخِلَنَا فِی رَحْمَتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما
و در رحمت خود وارد کنی. به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام شایسته‌ی خداوند بر فرستاده‌ی خود، سرورمان حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.