رفح، باتلاق اسرائیل

 

اسرائیل در توجیه نسل‌کشی بی‌شرمانه‌ای که از فردای روز شروع «طوفان الاقصی» در باریکه غزه و بخش‌هایی از جنوب لبنان به اجرا نهاده، همواره ادعا کرده که فقط قصد جوابگویی به سازمان حماس را داشته که شروع کننده طوفان مذکور از روز 7 اکتبر 2023 (15 مهر 1402) بود. به جای ماندن بیش از 38 هزار کشته و فزون‌تر از 87 هزار مجروح در تهاجم‌های شبانه روزی صهیونیست‌ها استدلال‌ فوق را بی‌اثر کرده و نشان داده که تل‌آویو می‌خواهد به هر قیمتی شکست‌های ایدئولوژیک و ناکامی‌های نظامی خود را جبران کند و پشت هیاهوهای صوری و مختلف پنهان نگه دارد.

 

دولت نامشروع تل‌آویو کوشیده است با بی‌اثر خواندن احکام صادره از سوی دیوان عالی داوری لاهه و با ارسال پیام‌هایی برای دولت‌هایی که به شکلی روزافزون دولت فلسطین را به رسمیت می‌شناسند، به آنها در مورد عواقب اقدامات‌شان هشدار بدهد و به گونه‌ای آنها را بترساند اما روندهای ضدیت با دولت جعلی تل‌آویو پابرجا مانده و تغییری در آن ایجاد نشده است. نتانیاهو در روزهای اخیر بر حجم اقدامات مالی و مخالفت‌های اقتصادی خود با نهادهای مستقر در کرانه غربی هم افزوده است و تلاش کرده موجودی بانک‌های فلسطینی را هم فریز و آن را توقیف کند و در صورت توفیق در نیل به این هدف، مشکلات مالی فلسطین که همین حالا هم بسیار زیاد است، به حدی نگران کننده‌تر خواهد رسید. هفته گذشته به فرمان «یوآو گالانت» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، عمده‌ترین بانک دولتی در کرانه غربی که از سال 2005 به بعد به شکل غیرفعال درآمده بود، از نو فعال شد تا این رژیم بتواند از طریق تراکنش‌های آن، بخشی از دارایی‌های فلسطین را تصاحب و آن را صرف بهبودی امور خود کند. این اقدامات لزوماً نشانگر توفیق طراحان این طرح‌ها نیست اما خبر از رویکرد رژیم صهیونیستی به هر راه و وسیله‌ای می‌دهد که در دسترس باشد و بتواند قسمتی از ناکامی‌های میدانی و سیاسی رژیم اشغالگر قدس طی 8 ماه برپایی جنگ غزه را از دید سران این رژیم جبران کند.

 

اسرائیلی‌ها و البته سران امریکا در روزهای اخیر به کرات کوشیده‌اند که احکام صادره از سوی دیوان بین‌المللی کیفری را بی‌اهمیت و فاقد ضمانت اجرا توصیف کنند اما واقعیت امر چیزی بجز این است و فرمان بازداشت نتانیاهو و گالانت و لزوم دادگاهی کردن آنها به جرم انجام شدیدترین جنایات جنگی موضوعی است که هم با بافت کاری دیوان مذکور همخوانی دارد و هم برازنده این سیاستمداران افراطی و ضد انسانی است که مجری یکی از بزرگ‌ترین نسل‌کشی‌های جهان طی نیم قرن اخیر شده‌اند. هم نتانیاهو و هم امریکا سعی کرده‌اند ورود دادگاه مذکور به روند جنگ غزه و صدور فرامین بازدارنده‌اش را غیرقانونی برشمرند و مدعی شوند که دیوان لاهه صلاحیت رسیدگی به این گونه امور نظامی- سیاسی را ندارد و فراتر از اصول و اختیارات خویش عمل کرده اما ناظران بین‌الملل این ادعا را مردود دانسته و متذکر شده‌اند که اقدامات لاهه در راستای وظایف و درون حیطه اختیاراتش بوده و در این زمینه هیچ گونه زیاده‌خواهی و تخلفی صورت نپذیرفته است. بجز امریکا، فقط انگلیس بوده که در بدون صلاحیت خواندن دادگاه بین‌المللی کیفری با اسرائیل و کاخ سفید همنوا شده است و همین مسأله نشان می‌دهد میزان مخالفت‌های جهانی با اقدامات ضدبشری دولت غاصب صهیونیستی تا چه حد بالا رفته است.

 

اسرائیل در تلاشی عبث و رویکرد محتوم خود به سیاست تعرفه‌گذاری و مالیات‌بندی بر فعالیت‌های اقتصادی جاری در باریکه غزه و کرانه باختری و جاری کردن اقلام تولیدی خود به بازار این کشورها نیز عملاً استیصال خود را فریاد کرده زیرا در غوغای یک جنگ سبعانه نابرابر در این منطقه چیزی که این روزها هیچ کس به آن نمی‌اندیشد، مسائل اقتصادی است. آنچه نمود بیشتری دارد، ادامه برپا کردن شهرک‌های صهیونیست‌نشین در کرانه باختری حتی زیر آتش جنگ بسیار وسیعی است که رژیم تل‌آویو از 240 روز پیش به راه انداخته است. تا دیروز ویران کردن خانه‌های مردم فلسطین در نوار غزه و شهرک‌سازی برای صهیونیست‌ها در این منطقه خطای بزرگ پرتکراری بود که صهیونیست‌ها از ارتکاب هر روزه آن نیز ابایی نداشتند اما اینک اجزای تکمیلی طرح نافرجام ضمیمه کردن کل نوار غزه به خاک غصب شده توسط اسرائیل و یکپارچه کردن این منطقه به خیال خام طراحان و مجریان این برنامه به شمار می‌آید. رژیم غیرقانونی تل‌آویو با طرح‌هایی از این قبیل و با حملات اسفباری که از 7 اکتبر 2023 به بعد در جنوب لبنان به اجرا نهاده، کوشیده است تلاش‌های دیپلماتیک فلسطین را برای شناخته شدن به عنوان یک کشور مستقل بی اثر سازد و اگر تا پیش از تحولات آخر احساس می‌کرد که به خواسته‌اش رسیده، طوفان الاقصی و تبعات آن این روند را متوقف کرده و موجی تازه از صهیونیسم‌ستیزی و دریایی از اقبال و همراهی با ملت مظلوم فلسطین را در سطح جهان موجب شده است.

 

به واقع فلسطین اینک بیش از هر زمانی طی تاریخ حیات نکبت‌بار و تقریباً 80 ساله رژیم تل‌آویو احساس می‌کند که به کسب حق مسلم خویش که همانا به رسمیت شناخته شدن این کشور است، نزدیک شده و این واقعه هر روز محتمل‌تر و تحقق آن پیوسته نزدیک‌تر می‌شود.

از ایرلند جنوبی، نروژ و البته اسپانیا که روز سه‌شنبه موجودیت فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناختند تا اسلوونی که قرار است امروز (پنجشنبه 10 خرداد) چنین کند، همه و همه خبر از توفیقی می‌دهند که انتظار ملت شایسته فلسطین را در رسیدن به حقوق حقه خویش می‌کشد و دیر یا زود تحقق خواهد یافت. در این فاصله زمانی اسرائیل شاید با پناه گرفتن پشت امریکا که انواع حمایت‌ها را از صهیونیست‌ها انجام داده، عمر خود را قدری طولانی‌تر کند اما هر روز که بر قوام دولت قانونی فلسطین و مستحکم‌تر شدن کشوری با این نام اضافه گردد، شاید به اندازه یک سال از حیات ننگین کودک‌کش‌های تل‌آویو هم کاسته شود.