مشاغل پرریسک دیگر به مردان اختصاص ندارد
بدل زنان به بدلکاری
جامعه
82242
بدلکاری یکی از پرخطرترین و هیجانانگیزترین مشاغلی است که طرفداران زیادی دارد. با شنیدن نام این حرفه در ذهن خیلیها تصویر مردان چابکی نقش میبندد که خطرناکترین سکانسهای فیلم و سریال را بازی میکنند و زخمهای بسیاری هم از فیلمهای مختلف بر بدنشان به یادگار دارند. تا همین چند سال قبل صحنههای اکشن را که نقش اصلی آن بازیگران زن بودند نیز مردان اجرا میکردند.
به گزارش گروه اجتماعی ایران آنلاین، بدلکاران مرد با پوشیدن لباسهای زنانه صحنههای تصادف و یا پرت شدن از ارتفاع را بازی میکردند، اما حرفه بدلکاری چند سالی است با حضور دختران شجاع معنای دیگری پیدا کرده است؛ دخترانی که با اجرای صحنههای خطرناک در فیلم و سریالهای مختلف نشان دادند که این حرفه فقط مختص مردان نیست. عاشق کارهای هیجانبرانگیز و خطرناک هستند. از تصادف با ماشین تا پریدن از ارتفاع و آتش گرفتن. آنها با اجرای صحنههای بینظیر و خلق لحظات هیجانانگیز در فیلمها و سریالها، توجه مخاطبان و تقدیر اهالی صنعت سینما را به خود جلب کردهاند.
نسرین تیموری یکی از همین بدلکاران است. کسی که این حرفه را کنار ارشا اقدسی تجربه کرد و توانست اولین تیم بانوان بدلکار کشور را تشکیل دهد. طراحی صحنه بدلکاری و اجرای بدلکاری سریالهای «بازی سرگیجه»، «داریوش»، «چشم بادومی»، «نفس خور»، «حدود 8 صبح»، «پوست شیر»، «غریب»، «بیگانهای با من است»، «گشت ارشاد3»، «برف بیصدا میبارد» و «دسته دختران» در کارنامه کاری او به چشم میخورد. به گفته تیموری تا همین چند سال قبل بدلکاران مرد پرچمدار میدان بودند و حتی به جای بازیگران زن نقشآفرینی میکردند اما الان ورق برگشته است! گاهی اوقات نقشهایی که مردان بدلکار به دلیل سختیهایی که دارد نمیپذیرند، بدلکاران زن انجام میدهند و به خوبی از پس کار برمیآیند.
پر خطر و کم درآمد
ماشین با سرعت زیاد وارد خیابان میشود و عوامل فیلمبرداری با اشاره کارگردان در انتهای خیابان مشغول ثبت این لحظه حساس میشوند. ماشین به نقطهای که مشخص شده نزدیک میشود و با باز شدن در ماشین بدلکار زن از آن بیرون میپرد و بعد از چندبار غلت زدن متوقف میشود. عوامل به سرعت خودشان را بالای سر او میرسانند، اما بدلکار با لبخند نشان میدهد همه چیز به خوبی انجام شده. این یکی از صحنههای اکشن سریال تلویزیونی است که نسرین تیموری بدلکاری آن را انجام داد. او میگوید: «بدلکاری را انتخاب کردم چون به نظرم عجیبترین شغل دنیاست. من ورزشکارم و در رشتههای مختلف ورزشی به شکل آماتور یا حرفهای کار میکنم و بدلکاری جایی بود که میتوانستم از تمام تجربیات ورزشیام استفاده کنم. با اینکه هیجان کار برایم خیلی لذت بخش است اما زمانی که تصمیم گرفتم بدلکاری را شروع کنم خانوادهام خیلی مخالف بودند تا جایی که همه حمایتهایی که از سمت آنها داشتم، از دست دادم. انتظار داشتند من در رشته حسابداری یا یکی از رشتههای ورزشی مشغول کار شوم. آنها با حذف امکاناتی که به من میدادند، میخواستند از تصمیمم کوتاه بیایم اما همین موضوع باعث شد تا برای قدم گذاشتن در این مسیر مصممتر شوم. خیلی شرایط برایم سخت بود اما آنقدر سماجت کردم که به خواستهام رسیدم. 4 سال بعد از شروع کارم وقتی خروجی تلاش و کارم را دیدند همگی نظرشان تغییر کرد و الان خانوادهام اصلیترین مشوقم هستند.»
او با بیان اینکه درآمد بدلکاری در حدی است که فقط هزینه رفت و آمد سر همان پروژه را پرداخت میکنند، ادامه میدهد: «این حرفه پردرآمد نیست اما کسانی که وارد این عرصه میشوند با عشق و علاقه کار میکنند چون حس خوبی مثل خودباوری را به دست میآورند. خیلیها اصلاً باورشان نمیشود که بسیاری از سکانسهای اکشن سینمایی توسط بدلکاران زن انجام میشود، چون این حرفه را یک کار مردانه میدانند. اما تیم بانوان بدلکار با موفقیتهایی که تاکنون به دست آوردهاند این موضوع را رد میکنند.
5 سال میشود که بیشتر تمرکزم قوی کردن این تیم است. خدا را شکر نتیجه هم گرفتهام و از دختربچه 8 ساله تا زن 52 ساله در این تیم حضور دارند و در صحنههایی ایفای نقش میکنند که بدلکاران مرد حاضر به انجام آن صحنه نشدند. مثل صحنه تصادف ماشین در فیلم «حدود 8 صبح». صحنه تصادف مرگباری که در سرعت بالا باید بدلکار پرت میشد؛ واقعاً صحنه خطرناکی بود اما من انجامش دادم. یکی از اعضای تیم، زن میانسال و از قهرمانان سنگنوردی و بدنسازی کشور است. بهگفته خودش تا قبل از ورود به تیم بدلکاران هیچ وقت فکر نمیکرد بتواند وارد عرصه سینما شود و کارهایی را انجام بدهد که پر از هیجان باشد. اما با وارد شدن به این حرفه و حس خودباوری متوجه شد تا قبل از این از تواناییاش آنطور که باید استفاده نمیکرده است.
خودباوری رمز این 30 نفر است
این دختر بدلکار با اعتقاد به اینکه زنان و دختران کشور ما با نشان دادن تواناییهایشان در هر حرفه و شغلی روی اصطلاح «این کار، کار مردانه است» خط بطلان کشیدهاند، میافزاید: «هدفم تا چند سال پیش فقط این بود که تیم بانوان بدلکار را راهاندازی کنم تا دختران و زنانی که دوست دارند بتوانند وارد این حرفه شوند، اما الان رشد این تیم از مهمترین اهدافم است و میخواهم اعضای این تیم فعالیتهایی در سطح بینالمللی انجام بدهند. همیشه به آنها میگویم شجاع باشید از پس کار برمیآیید. در حال حاضر در این تیم 30 بدلکار زن عضو هستند که به طور حرفهای فعالیت میکنند اما مطمئن هستم که سال بعد به تعداد آنها اضافه میشود.»
تیموری درباره آسیب بدلکاران به نکتههای جالبی اشاره میکند و میگوید: «نه من و نه هیچکدام از بدلکاران زن تا امروز کوچکترین آسیبی زمان اجرای کار نداشتیم. من خیلی آدم ترسویی هستم و از خیلی چیزها میترسم مخصوصاً از ارتفاع. اما تا به حال سر پروژههای مختلف از ارتفاع پریدم. یکی دیگر از ترسهایم آتش است اما رکورد بیشترین زمان آتش گرفتن بین همه بدلکاران را من زدهام. البته این رکورد بعد از رکورد ارشااقدسی است. آن هم به خاطر اینکه متریال آتش گرفتن ارشا فرق میکرد. ارشا از ژلهای خارجی استفاده میکرد اما من خیلی سنتی خودم را آتش میزنم! باز هم میگویم من هم مثل خیلی از آدمها از ارتفاع، سرعت و آتش ترس دارم اما چون مطمئن هستم که کارهایم را در شرایط ایمن انجام میدهم تا امروز هیچ آسیبی نداشتم.»
برنامه عصر جدید نقطهعطفی برای بدلکاران زن بود. جایی که نسرین با آتش زدن خود برای چند دقیقه همه تماشاچیها را مات و مبهوت کرد. او درباره این صحنه میگوید: «آنقدر این صحنه خطرناک بود که عوامل برنامه خودشان از قبل بهم گفته بودند احتمالاً 3 رأی منفی از داوران میگیرم، اما برای من اصلاً برد و باخت مهم نبود و چون کار ما تیمی بود قبول کردم در آن برنامه شرکت کنم. همان طور که انتظار میرفت هیچ کدام از داوران از سناریوی ما مخصوصاً صحنه آتش گرفتن من خوششان نیامد. برخورد تماشاچیان داخل سالن هم خیلی بد بود و تا 10 دقیقه اول همه ترسیده بودند. چون خیلیها بدلکاران زن را باور نداشتند و منتظر حادثه واقعی بودند اما چون سناریو تأیید شده بود مجری برنامه پشت من ایستاد و با توضیحات کاملی که راجع به بدلکاری و حضور زنان در این حرفه داد سبب شد یکی از رأیهای داوران مثبت شود. بعد از آن برنامه میشنیدم که مردم برنامه را دیدهاند و از توانایی تیم بدلکاران زن به وجد آمدهاند. مردم باید آگاه شوند که بدلکاران زن در ایران با وجود تمامی چالشها و مشکلات، با عشق و علاقه به کار خود ادامه میدهند و به شکلی ارزشمند در تولیدات سینمایی و تلویزیونی نقشآفرینی میکنند. آنها با استعداد و مهارتهای خود ثابت کردهاند که میتوانند در این حرفه مخاطرهآمیز نیز موفق و تأثیرگذار باشند.»
شجاع باش دختر
مؤسس تیم زنان بدلکار با بیان اینکه بدلکاران سینمای ایران به واسطه شغلشان با مرگ بازی میکنند، میگوید: «الگوی خاصی در این حرفه ندارم و همیشه سعی میکنم با نقشه راه خودم پیش بروم. اما کارهای «جکیچان» من را همیشه به وجد میآورد. از تجربه و سبک زندگی اسطورههای بدلکاری کشورمان مثل مرحوم پیمانابدی و مرحوم ارشا اقدسی که مربی خودم هم بود و سختیهایی که کشیدند درس میگیرم. هر دو این بدلکاران زمان کار جانشان را از دست دادند و من به این موضوع واقف هستم که کار ما پرخطر است، اما چون از مرگ میترسم خیلی به این موضوع فکر نمیکنم. دلیل ترسم از مرگ هم این است که اگر زود بمیرم کمتر میتوانم لذت ببرم و تجربه کسب کنم.»
مرجان قندی
خبرنگار
انتهای پیام/