طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار؛ گامی نوین در توانمندسازی پایدار اقشار آسیب‌پذیر
بیکاری یکی از چالش‌های اساسی و ساختاری جامعه امروز به‌ویژه در میان اقشار آسیب‌پذیر و مددجویان نهادهای حمایتی مانند سازمان بهزیستی است و از سوی دیگر اشتغال، فرصتی برای زندگی مستقل مددجویان فراهم می‌سازد از این رو سازمان بهزیستی کشور طرحی با عنوان طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار را پیش رو دارد.
به گزارش گروه اجتماعی ایران آنلاین، بیش از هشت میلیون نفر که ۱۰ درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند، تحت پوشش بهزیستی قرار دارند و بدون شک اشتغال این جمعیت عظیم سهم قابل توجهی در رشد اقتصاد خانواده و جامعه و استقلال در زندگی دارد اما مشکل آنجاست که اغلب مددجویان به دلیل مشکلاتی مانند نداشتن مهارت‌های کافی، عدم دسترسی به فرصت‌های شغلی مناسب و نبود سرمایه اولیه برای راه‌اندازی کسب وکار بیش از دیگران در معرض آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی قرار دارند و بنابراین بهزیستی همواره به دنبال راهکارهایی مؤثر و پایدار برای کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار برای مددجویان تحت پوشش خود بوده است.
در این راستا، طرح «مناطق عاری از مددجوی بیکار» با هدف توانمندسازی مددجویان و استفاده از ظرفیت تعاونی‌ها از سوی سازمان بهزیستی کشور به عنوان بستری برای اشتغال پایدار، طراحی شده و به تدریج در حال اجرا است.
طرح "مناطق عاری از مددجوی بیکار" با این هدف طراحی و اجرا شده است که ضمن ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار برای مددجویان از ظرفیت‌های جمعی و اقتصادی تعاونی‌ها برای استفاده بهینه از تسهیلات خوداشتغالی بهره‌برداری کند.
این طرح بر این اصل استوار است که ارائه وام‌های خوداشتغالی به‌صورت فردی به مددجویان، همواره به نتایج مطلوب منجر نمی‌شود چراکه برخی از مددجویان فاقد تجربه و توانایی لازم برای مدیریت کسب وکار خود هستند. از این رو، واگذاری این تسهیلات به تعاونی‌ها و استفاده از ظرفیت مدیریتی و اجرایی آنها، می‌تواند به ایجاد مشاغل پایدار و هدفمند برای مددجویان کمک کند.
وام یا شغل پایدار، کدام بهتر است؟
وام گرفتن برای ایجاد کسب و کار بسیار سودمند است اما اگر وام‌گیرنده مهارت، دانش و تجربه راه‌اندازی کار را نداشته باشد بهتر است که وام نگیرد چراکه احتمال ورشکستگی او بالا می‌رود و از سوی دیگر نهادهای وام دهنده نیز با مشکلاتی مواجه می‌شوند.
سازمان بهزیستی کشور برای ایجاد اشتغال می‌تواند وام دهد و پیامدهای احتمال به سرانجام نرسیدن این وام‌ها را به جان بخرد یا اینکه با تجمیع این وام‌ها و اجرای طرحی مبتکرانه، اشتغالی پایدار برای مددجویان ایجاد کند و روشن است که بهزیستی اینک راه دوم را برگزیده است.
معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این باره می‌گوید: بجای پرداخت وام‌های کوچک و غیرموثر، برنامه داریم در قالب طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار از طریق شرکت‌های تعاونی اشتغال پایدار ایجاد کنیم. این روش باعث می‌شود مددجویان شغل مناسب داشته باشند.
سیدجواد حسینی با اشاره به اعتبارات ۱۶ همتی سازمان بهزیستی برای اشتغالزایی اظهار داشت: در موضوع خوداشتغالی و کارفرمایی به حمایت از مددجویان می‌پردازیم به صورتی که در خوداشتغالی تا سقف ۱۵۰ میلیون تومان و در بخش کارفرمایی که اقدام به استخدام مددجویان بهزیستی می‌کنند، تا سقف چهار میلیارد تومان تسهیلات اعطا می‌کنیم.
وی خاطرنشان کرد: طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار که با هدف توانمندسازی مددجویان و کاهش بیکاری در مناطق روستایی و محلات شهری طراحی شده، ظرفیت‌های ارزشمندی را برای اشتغال پایدار جامعه هدف ایجاد خواهد کرد.
جزئیات طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار
رئیس سازمان بهزیستی کشور درباره جزئیات طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار می‌گوید: در نظر داریم با پرداخت وام‌های خوداشتغالی به تعاونی‌ها و اشتغال مددجویان، مناطقی پاک از بیکاری مددجویان ایجاد کنیم.
حسینی در توضیح طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار گفته است که در قالب این طرح و با تشکیل شرکت‌ها و تعاونی‌ها وام خوداشتغالی مددجویان به صورت یکجا به تعداد مددجویان سهامدار به شرکت یا تعاونی اعطا می‌شود و مددجویان هم حقوق دریافت می‌کنند و هم در ارزش افزوده سهام شرکت یا تعاونی سهیم می‌شوند.
به گفته رئیس سازمان بهزیستی کشور، طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار تاکنون در مناطقی از آبادان، اسفراین، قم و تهران اجرایی شده است.
چرا تعاونی؟
تعاونی‌ها به‌عنوان نهادهایی مردمی و خوداتکا، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع دارند. آنها می‌توانند بستری مناسب برای اشتغال پایدار و توانمندسازی افراد کم‌توان اقتصادی، ازجمله مددجویان باشند.
ازسوی دیگر بی‌نتیجه بودن ارائه وام‌های خوداشتغالی بهزیستی را به سمت اجرای طرح ایجاد اشتغال از طریق تعاونی‌ها برده است. اما مگر چند درصد وام‌های خوداشتغالی به نتیجه نمی‌رسد که بهزیستی ایجاد اشتغال از طریق تعاونی را به ارائه اینگونه وام‌ها ترجیح داده است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور در این باره می‌گوید: ۹۸.۴ شغل‌هایی که برای مددجویان ایجاد می‌شود، خود اشتغالی است که یا به اشتغال منجر نمی شود و یا اشتغال پایدار نیستند بنابراین قصد داریم تخصیص اعتبارات را با اجرای طرح مناطق عاری از بیکاری مددجویان به سمت اشتغال کارفرمایی و یا تعاونی محور هدایت کنیم.
حسینی معتقد است که راهکار ایجاد مشاغل پایدار مددجویان راه‌اندازی شرکت‌ها و تعاونی‌ها با سهامداری خود آنها است.
وی تاکید می‌کند: آمار نشان می دهد که وام های خود اشتغالی به اشتغال پایدار نمی‌انجامد در حالیکه وام های کارفرمایی به ایجاد اشتغال پایدار منجر شده است.
سهم وام مددجو در جیب کارفرمایان
رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: تعهد می کنیم که به هر میزان در طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار برای مددجو اشتغال ایجاد شود توسط یک تعاونی، شرکت یا منطقه آزاد، سهم وام را به کارفرما اعطا می کنیم.
حسینی یادآور شد: در این طرح کارفرما می تواند یا مددجو را در سود خود شریک کند و سهمی از سود به او بپردازد (برای آنهایی که توان کار ندارند) و یا به مددجو حقوق دهند تا استقلال مددجو ایجاد شود.
وی به ایجاد ۳۰ هزار فرصت شغلی از ابتدای امسال توسط بهزیستی برای مددجویان اشاره کرد و گفت که تعهد بهزیستی ایجاد ۶۰ هزار فرصت شغلی است که باقیمانده آن نیز تا پایان سال محقق می شود.
اشتغالزایی برای مددجویان، سرمایه‌گذاری بلندمدت برای توسعه پایدار کشور است
بدون شک طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار در راستای توانمندسازی و کاهش بیکاری مددجویان، مسیر تازه‌ای برای رفع چالش‌های اجتماعی می‌سازد. اما نباید فراموش کرد که هرچند طرح «مناطق عاری از مددجوی بیکار» دارای اهداف و ساختار مشخصی است اما در مسیر اجرایی آن چالش‌هایی مانند کمبود تعاونی‌های فعال و کارآمد، عدم تطابق مهارت مددجویان با نیاز بازار کار و مشکلات تامین سرمایه نیز وجود دارد.
با این حال در صورت رفع موانع، طرح مناطق عاری از مددجوی بیکار با هدف ایجاد اشتغال پایدار، توانمندسازی اقتصادی مددجویان و کاهش بیکاری، گامی موثر در مسیر حمایت از اقشار آسیب‌پذیر جامعه به شمار می‌رود. اجرای این طرح می‌تواند تحول قابل توجهی در ارتقای کیفیت زندگی مددجویان و خانواده‌های آنها ایجاد کند.
استفاده از ظرفیت تعاونی‌ها به‌عنوان بازوی اجرایی این طرح، می‌تواند به توزیع عادلانه منابع، کاهش ریسک شکست کسب‌وکارها و توانمندسازی پایدار مددجویان کمک کند.
به طور قطع موفقیت این طرح در گروی همکاری و هماهنگی همه نهادهای ذیربط، تأمین منابع مالی پایدار و نظارت دقیق بر فرآیند اجرای آن است.
در پایان باید به این نکته توجه داشت که اشتغالزایی برای مددجویان نه‌تنها یک وظیفه اجتماعی، بلکه یک سرمایه‌گذاری بلندمدت برای توسعه پایدار کشور است. امید است که با اجرای دقیق و علمی این طرح، شاهد روزی باشیم که هیچ مددجویی در کشور بدون شغل و منبع درآمد پایدار نباشد.
انتهای پیام/