دولت چهاردهم در ۴ ماه اول شروع کار خود تهدید عبری عربی برای ورود ایران به جنگ را دفع کرد
دولت دارد چه‌کار می‌کند؟ این پرسشی است که «ایران» قصد دارد از امروز آن را با مقام‌ها و مسئولان دولت مسعود پزشکیان در میان بگذارد و برای دغدغه‌هایی که در ساحت افکار عمومی پیرامون مهم‌ترین چالش‌ها و موضوعات کشور مطرح است، پاسخ روشنی بگیرد.
به گزارش بین الملل ایران آنلاین، سیاست خارجی و بویژه تعامل با کشورهای منطقه و غرب آن چیزی است که پاشنه آشیل ریل‌گذاری کشور در عرصه خارجی معرفی می‌شود. این درحالی است که دوران ریاست جمهوری پزشکیان در یکی از استثنایی‌ترین مقاطع از تاریخ تحولات منطقه آغاز شد. جنگ غزه و تلاش رژیم اسرائیل برای گسترش تنش و کشاندن جمهوری اسلامی ایران به رویارویی مستقیم که نقطه اوج خود را در ترور اسماعیل هنیه میهمان مراسم تحلیف رئیس‌جمهوری نشان داد؛ واقعیاتی بودند که در کنار دیگر پرونده‌های بازمانده از گذشته، خود را به سیاست خارجی تحمیل می‌کردند. با چنین شروع و چنین فضایی یکی از مهم‌ترین پرونده‌های حوزه سیاست خارجی یعنی مذاکرات برای احیای برجام و لغو تحریم‌ها مطرح است و غالب تحلیل‌ها با این پی‌رنگ نگاشته می‌شود که رویکرد دولت برای تحقق وعده خود در دیپلماسی مبتنی بر چه اصولی است و اساساً در این بازه زمانی از عمر کوتاه مدتش برای تحقق این وعده‌ها چه کرده است؟
اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه اولین دیپلماتی است که در پرونده مطالبه گری «ایران» از دستگاه دیپلماسی دولت چهاردهم به این پرسش پاسخ داد؛ اینکه دولت تاکنون در عمر شش ماهه خود در سیاست خارجی چه کرده است؟ پاسخ او را می‌خوانیم.
رفع تهدید عبری- غربی
دیپلماسی فعال، پویا و اثرگذار مستلزم تحرک خلاقانه و تصمیم بهنگام است که پیش‌نیاز آن شناخت دقیق فرصت‌ها و چالش‌ها و مخاطرات است. مسئولیت دولت چهاردهم در حالی شروع شد که منطقه و به تبع آن ایران در یک فضای ملتهب و پرمخاطره ناشی از جنگ‌افروزی رژیم صهیونیستی قرار داشت اما درست چندساعت بعد از مراسم تحلیف با تعرض رژیم صهیونیستی به حاکمیت ملی و ترور اسماعیل هنیه در تهران، فضای ملتهب موجود به‌شدت رو به تصعید رفت.
در چنین فضایی دستگاه دیپلماسی می‌بایست همزمان با مواجهه با جنگ روانی تبلیغی جبهه عبری-غربی علیه خود و محور مقاومت، برای تبیین موضع مشروع ایران جهت دفاع از خود و مقابله با فضاسازی‌های دیپلماتیک طرف‌های غربی و همچنین برای دفاع سیاسی-حقوقی-دیپلماتیک از اجزای محور مقاومت می‌کوشید.
در چنین شرایطی و در وضعیتی که فضای ملتهب پیرامون ایران و دوستان آن در منطقه به صورت تصاعدی در حال تشدید بود و رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن مدام ایران را تهدید به جنگ تمام‌عیار می‌کردند، وزارت امور خارجه با اعتمادبه نفس ناشی از ایمان به داشته‌های معنوی و مادی جمهوری اسلانی ایران و با اتکا به پشتوانه مردمی، یک دیپلماسی فعال و هدفمند مبتنی بر بازدارندگی معتبر و مؤثر برای خنثی‌سازی تهدیدهای محور عبری-آمریکایی را طراحی و اجرا کرد. بستر و زمینه اجرای «دیپلماسی به مثابه ابزار بازدارندگی»، سیاست همسایگی بود که از دوره دولت شهید رئیسی با جدیت دنبال شده بود. بر این اساس وزارت امور خارجه با استفاده از ظرفیت سازمان‌های بین‌المللی و سازمان همکاری اسلامی، تعامل و رایزنی فشرده‌ای با همه کشورهای منطقه انجام داد. هدف، ایجاد وفاق منطقه‌ای در مورد واقعیت «پیوستگی امنیت» و ضرورت یک‌صدایی و وحدت نظر کشورهای منطقه در برابر تهدید ناشی از تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه کشورهای منطقه بود.
بدین ترتیب، دستگاه دیپلماسی با درک صحیح از میزان و شدت تهدید، یک چالش واقعی را تبدیل به فرصتی برای تداوم سیاست همسایگی و افزایش اعتماد بین کشورهای منطقه کرد و همزمان از دیپلماسی به عنوان وسیله و ابزاری برای تکمیل و تقویت بازدارندگی سخت (نظامی) در برابر تهدید خارجی علیه کیان ایران استفاده کرد.
انتهای پیام/