«پیشمرگ»؛ نوری در تاریکی سلطنت کمدی‌ها
در دورانی که سینمای ایران زیر سلطه کمدی‌سازان و طنزهای سطحی غوطه‌ور است، «پیشمرگ» نه‌تنها شایسته توجه ویژه است، بلکه چونان نسیمی تازه، نویدبخش احیای سینمایی قهرمان‌محور و متعهد به شمار می‌رود.
به گزارش گروه هنر ایران آنلاین، فیلم سینمایی «پیشمرگ»، ساخته علی غفاری، که این روزها در اکران نوروزی ۱۴۰۴ به نمایش درآمده، در نگاه نخست با برچسب «دولتی» یا «سفارشی» روبه‌رو می‌شود؛ برچسبی که گاه چونان لکه‌ای ناعادلانه بر پیشانی آثار ارزشمند می‌نشیند و قضاوت‌ها را پیش از تماشا، تیره می‌کند اما باید گفت این اثر، در قیاس با انبوهی از سرمایه که در پروژه‌های بی‌مایه و کم‌فروغ به تاراج رفته، چونان گوهری در اکران نوروزی در گونه اکشن-تریلر می‌درخشد.
در دورانی که سینمای ایران زیر سلطه کمدی‌سازان و طنزهای سطحی غوطه‌ور است، «پیشمرگ» نه‌تنها شایسته توجه ویژه است، بلکه چونان نسیمی تازه، نویدبخش احیای سینمایی قهرمان‌محور و متعهد به شمار می‌رود.
علی غفاری، نامی که در کارنامه‌اش آثاری چون «استرداد» و «تک‌تیرانداز» به چشم می‌خورد، نشان داده است که در به تصویر کشیدن قهرمانان ملی و تاریخی، مهارتی کم‌نظیر دارد و حالا با «پیشمرگ»، بار دیگر تسلط خود را بر مدیوم سینما به رخ می‌کشد.
غفاری در این اثر، با انتخاب هوشمندانه و روایتی مبتنی بر زندگی شهید سعید قهاری سعید، توانسته است پیچیدگی‌های یک عملیات را با ظرافت و هیجان روی پرده آورد. این تسلط نه‌تنها در کارگردانی پُردقت او، بلکه در هدایت بازیگران، به‌سان تکه‌های پازلی دقیق که در خدمت روایت قرار گرفته‌اند، نمود پیدا می‌کند.
در روزگاری که برخی ارگان‌های دولتی با صرف هزینه‌های هنگفت، آثاری بی‌کیفیت و فاقد عمق تولید می‌کنند که تنها به هدررفت منابع مالی و بی‌اعتمادی مخاطب می‌انجامد، «پیشمرگ» نشان می‌دهد که می‌توان با بودجه‌ای معقول، اثری استاندارد و آبرومند خلق کرد.
این فیلم، که در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کرد، گواهی است بر این مدعا که سرمایه‌گذاری هدفمند و نظارت فنی می‌تواند به جای تولید آثار نازل، به خلق تجربه‌ای سینمایی منجر شود که هم مخاطب را سرگرم کند و هم ارزش‌های انسانی را به نمایش بگذارد. سختی ساخت چنین پروژه‌هایی، با لوکیشن‌های پراکنده و نیاز به بازسازی تاریخی، خود شاهدی است بر تلاش بی‌وقفه گروه سازنده که در تضاد با سهل‌انگاری‌های رایج در برخی تولیدات دولتی قرار می‌گیرد.
اما دریغ که این اثر فاخر، قربانی پخشی ناکارآمد و ناخوشایند شده است. علی غفاری در گفت‌وگویی، با گلایه‌ای آشکار از عدم حمایت مالک فیلم، از این ضعف بزرگ پرده برداشت. پخش «پیشمرگ» چنان بی‌برنامه و پنداری شتاب‌زده بوده که گویی عزمی برای دیده شدن آن در کار نیست.
در حالی که سینماها زیر سلطه کمدی‌های تجاری‌اند، این فیلم، که می‌توانست نقطه عطفی در احیای دلاوری ایرانی باشد، در سایه بی‌توجهی پخش‌کنندگان و نبود تبلیغات شایسته، به سختی راه خود را به سوی تماشاگر باز می‌کند. این نقیصه، نه‌تنها ظلمی به اثر است بلکه نشان‌دهنده خلأ ساختاری در اکران سینمای ایران به شمار می‌رود که شایسته تأمل و چاره‌اندیشی است و صحبت از آن حداقل در دهه اخیر به ابتذال کشیده شده است.
ساخت آثاری چون «پیشمرگ» کاری است بس دشوار؛ از تحقیقات میدانی شش‌ماهه با همرزمان شهید گرفته تا پروسه تولید یک‌سال‌ونیمه که غفاری خود به آن اشاره کرده است. این دشواری‌ها، که با پراکندگی لوکیشن‌ها و نیاز به بازسازی دقیق تاریخی دوچندان می‌شود، نشان‌دهنده عزم راسخ سازندگان برای خلق اثری ماندگار است.
در مقابل، تولیدات بی‌کیفیت برخی ارگان‌ها، و سپردن تولید آن به تهیه‌کننده یا کارگردانی بی‌تناسب، بی‌تعهد و بی‌ارتباط با حوزه دفاع مقدس یا جریان فیلم‌های امنیتی و نظامی که تنها به مدد بودجه‌های کلان و بدون پشتوانه هنری به سرانجام می‌رسند، چونان غده‌ای بدخیم بر تن سینمای ایران نشسته‌اند. «پیشمرگ» اما، با وجود برچسب سفارشی، از این گرداب بیرون آمده و استانداردی را به نمایش گذاشته که شایسته تقدیر است.
«پیشمرگ» نه‌تنها فیلمی است که در ژانر خود تماشاگر را پس از دیدنش راضی نگاه می‌دارد، بلکه در زمانه‌ای که کمدی‌سازان بر گیشه سلطنت می‌کنند، چونان فریادی برای بازگشت به سینمایی فراموش‌شده و متعهد به گوش می‌رسد. تسلط علی غفاری، با نگاهی به کارنامه او، این اثر را به نمونه‌ای برجسته بدل کرده که در برابر هدررفت بیت‌المال، ارزش سرمایه‌گذاری هوشمندانه را نشان می‌دهد.
با این حال، پخش بسیار نامطلوب و عدم حمایت، چونان خاری در چشم این اثر نشسته و ضرورت بازنگری در سازوکار اکران را فریاد می‌زند.
این فیلم، دعوتی است از تماشاگران و سیاست‌گذاران که در میان انبوه آثار گیشه‌ای، به چنین گوهرهایی توجه ویژه کنند؛ گوهری که اگرچه در سایه کمدی‌ها گم شده، اما به حتم و قطعاً شایستگی آن را دارد که درخششش دیده شود.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/