«یا پدر»، رمز موفقیت وزنه‌بردار ایران در مسابقات جهانی
«یا پدر» عبارتی بود که یکی از جوانان مازنی آن را به رمز موفقیت در دنیای فولاد سرد تبدیل کرد تا با اتکا به این رمز خود را میراث‌دار بزرگان معرفی کند.
به گزارش گروه ورزشی ایران آنلاین، آذرماه سال ۱۴۰۳ اتفاقات بسیار مهمی برای وزنه‌برداری ایران رخ داد. تیم ایران بعد از سال‌ها توانست با ترکیبی از جوانان و باتجربه‌ها عنوان نایب قهرمانی جهان را از آن خود کند. مهمتر از این عنوان پس گرفتن مدال های دسته فوق‌سنگین بود که نزدیک به یک دهه در اختیار غول گرجستانی بود.
لاشا تالاخادزه از سال ۲۰۱۵ مرد بی‌رقیب دنیای فولاد سرد بود و با طلای المپیک پاریس خود را از رقابت‌های جهانی بحرین کنار کشید و هنوز زمان بازگشت مرد رکوردها به عرصه رقابت مشخص نیست.
اما چرا رسیدن به سکوی فوق‌سنگین برای ایران مهم بود؟
این سکو از سال ۲۰۰۰ و المپیک سیدنی به جولانگاه جوانان و قهرمانان ایرانی تبدیل شده بود تا جایی که قهرمانان بزرگی مانند حسین رضازاده، بهداد سلیمی، علی داودی، سجاد انوشیروانی، بهاد مولایی، سعید علی‌حسینی، علیرضا یوسفی و آیت شریفی توانسته بودند عناوین زیادی را در این دسته کسب کنند که سه مدال طلا و ۲ نقره المپیک از مهمترین این عناوین است.
همچنین چندین رکورد تاریخی این دسته مدت‌ها در اختیار ایرانیان بود. رکورد ۲۶۳ کیلوگرم دوضرب رضازاده و ۲۱۶ کیلوگرم بهداد سلیمی در المپیک ۲۰۱۶ ریو از جمله این افتخارات است که سال‌ها بعد توسط لاشا تالاخادزه شکسته شد.
غیبت تالاخادزه در بحرین زمان مناسبی برای عرض اندام نمایندگان ایران بود. در آن مسابقات علی داودی به نایب قهرمانی جهان رسید و علیرضا یوسفی نیز سکوی سوم را از آن خود کرد. یوسفی با عبور از گورمیناسیان بحرینی این عنوان ارزشمند را از آن خود کرد.
مدال یوسفی در بحرین بسیار متفاوت از دیگر قهرمانان بود زیرا مسابقات دسته فوق‌سنگین به حرکت پایانی رسیده بود و علیرضا یوسفی از ایران برای مهار وزنه ۲۶۲ کیلوگرم به روی تخته آمد. تصور غلبه بر این وزنه سخت بود، زیرا در ۲ دهه گذشته کسی از ایران نتوانسته بود بر آن غلبه کند و در جهان نیز شمار کسانی که ۲۶۲ کیلوگرم را مهار کرده بودند کمتر از انگشتان یک دست بود.
جوان ایرانی با ترس ناشی از جو رقابت‌ها به روی تخته آمد؛ سالن غرق در سکوت بود اما یوسفی جوان با اتکا به یک نام به مصاف فولاد سرد رفت.
قهرمان قائمشهری آن روز را اینگونه روایت کرد: تمام بدنم از ترس یخ زده بود و مانده بودم چکار کنم. ناخودآگاه نامی بر زبانم جاری شد و پدرم را صدا زدم تا بر این وزنه غلبه کنم.
نام پدر برای یوسفی کوهی از اراده و پشتوانه بود. یوسفی ۲۱ ساله پشت وزنه قرار گرفت و در نهایت آن را مهار کرد. مهار وزنه از دید مخاطب بسیار راحت بود و گویی که قدرتی فراتر از یک نفر توانسته آن را بلند کند. سرعت و تکنیک یوسفی در مهار این وزنه تا جایی بود که حسین رضازاده قهرمان جهان و المپیک می‌گوید: ارمنی‌ها نسبت به شکل مهار وزنه بسیار معترض بودند. سرعت علیرضا بسیار خوب بود و حتی بسیاری از رقبای او درخواست بررسی دادند اما خطایی رخ نداد.
یوسفی وزنه تاریخی ۲۶۲ کیلوگرمی را مهار کرد تا این پیام را برای غول گرجستانی ارسال کند که دوران بی‌رقیبی وی به پایان رسیده و اکنون ایران با ۲ مدعی تراز اول (علی داودی و یوسفی) به کارزار آمدند کارزاری که نتیجه آن کنار زدن یکی از عنوان‌دارهای المپیک بود. گورمیناسیان وزنه‌بردار اجاره‌ای بحرینی‌ها تسلیم قهرمانان ایران شد و اکنون نوبت به لالایان ارمنی رسیده تا در برابر ابهت پولادمردان سر تعظیم فرود آورد.
انتهای پیام/