سرمربی کره‌ای تیم ملی والیبال زنان در گفت‌و‌گو با «ایران»:
دختران ایران می‌توانند جزو ۵ تیم اول آسیا شوند
کره‌ای‌ها حسرت بازیکنان ایران را می‌خورند
سرمربی کره‌ای تیم ملی والیبال زنان ایران به خاطر ذهنیتی که جو رسانه‌ای علیه ایران برایش ساخته بود، با نگرانی پا به تهران گذاشت، اما حالا نه تنها از آمدن به ایران پشیمان نیست که آن را لذتبخش می‌داند و فرهنگ ایرانی‌ها هم در وجودش رسوخ کرده. صحبت‌های خواندنی و شنیدنی «لی دو هی» با خبرنگار ورزشی روزنامه ایران را از دست ندهید.
مهری رنجبر _ ایران آنلاین: کار با دختران والیبال در ایران بعد از ۹ ماه، چطور تجربه‌ای بوده؟
کار با دختران والیبال ایران برایم یک فرصت خاص است و از تمرین با آنها خیلی ممنونم و از این کار لذت می‌برم.
از چه نظر خاص؟
این اولین تجربه مربیگری‌ام در خارج از کره است و سفر با بچه‌ها به نپال و سومی تیم زیر ۲۰ سال در لیگ برتر اتفاق خوب و لذتبخشی بود که برایم خاص‌تر شد. (توضیح این که تیم زیر ۲۰ سال دختران ایران به عنوان یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر والیبال زنان در این مسابقات حاضر شد و به رتبه سوم رسید.)
پیشنهاد فدراسیون ایران تنها پیشنهاد خارجی شما بود؟
ایران اولین پیشنهاد خارجی‌ام بود، با اینکه برای آمدن نگرانی داشتم و مردد بودم اما بالاخره تصمیم گرفتم و آمدم.
نگرانی‌ها بابت چه بود؟
هم شرایط ایران و هم دوری از خانواده.
۹ ماه زندگی در ایران نگرانی‌هایت را برطرف کرد؟
دقیقاً، دیگر نگرانی ندارم و همیشه به خانواده‌ام می‌گویم که اینجا همه چیز خوب است و نگران نباشند.
آنها را برای سفر دعوت می‌کنی؟
من خواسته‌ام اما فعلاً شرایط سفر به ایران را ندارند و اگر شرایط آنها برای سفر به تهران جور شود، خوشحالم می‌کند.
شما برای حضور در ایران با پارک مشورت کردی، او به شما چه گفت که راضی شدی؟
از پارک پرسیدم تمرکزم باید روی چه باشد؟ ساختار و کادر تیم چطور باشد؟ از او مشورت‌های بزرگی گرفتم که مطمئن شوم به ایران بیایم یا نه.
حالا که در ایران هستی واقعیت صحبت‌های پارک را لمس می‌کنی؟
بازیکنان دختر ایران از شناختی که پارک از آنها به من داد خیلی مسئولیت‌پذیرتر و بهتر هستند و باعث می‌شود من از کارم با آنها بیشتر لذت ببرم. جمعیتی که در ایران علاقه‌مند به والیبال هستند یا بازی می‌کنند فراتر از تصور من است. طوری که ما برای استعدادیابی زیر ۱۶ سال از هزار و خرده‌ای بازیکن تست گرفتیم و با چیزی که فکر می‌کردم فرق داشت. همین مسأله خوشحالم می‌کند.
حضور هزار بازیکن در مرحله استعدادیابی شما را شگفت‌زده نکرد؟ در کره این تعداد بازیکن وجود دارد؟
در کره علاقه‌مندان به والیبال این تعداد نیست به همین خاطر کار در آنجا خیلی سخت است. به همین خاطر کره‌ای‌ها به تعداد زیاد بازیکن و علاقه‌مند به والیبال در ایران حسرت می‌خورند.
پس چرا والیبال زنان ایران نتوانسته به سطح بالای آسیا برسد؟ این قضیه به دانش مربیان برمی‌گردد؟
نمی توان مربیان را مقصر دانست. اصلاً والیبال ایران و کره خیلی با هم تفاوت دارد، در ایران والیبال باشگاهی پیش می‌رود اما در کره مدارس نخبه‌پروری می‌کنند به همین خاطر آنها هر روز تمرین دارند اما بچه‌های ایرانی در باشگاه‌ها هستند بدون تمرین هر روزه و پرفشار.
چقدر پیشرفت بازیکنان تیم زیر ۲۰ سال برای شما مشهود بود؟
بچه‌های ما خیلی پیشرفت خوبی در لیگ داشتند. ما چون از بازیکنان زیر ۱۸ و ۲۰ سال استفاده کردیم فکر می‌کنم در فصل جدید مسابقات زیر ۱۸ و ۲۰ سال بچه‌ها با عملکرد خیلی خوب نتیجه می‌گیرند.
یکی از آرزوهای شما رساندن والیبال زنان ایران به جمع پنج تیم اول آسیاست، چقدر امیدوار هستی که این اتفاق بیفتد و برای تحقق آن چقدر زمان لازم است؟
من حالا هم با تیم ملی و هم تیم زیر ۱۶ سال کار می‌کنم، باید ببینم چطور و تا چه حد پیشرفت می‌کنند. هدف من تغییر در والیبال زنان ایران است و هدفگذاری نتیجه برای زیر ۱۸ و زیر ۲۰ را برای سال آینده گذاشته‌ام، البته باید ببینم بازیکنان چقدر از پس تمرینات برمی‌آیند و در مسابقات آن را اجرا می‌کنند.
منظور از تغییر در والیبال زنان، تغییرات فنی است یا ذهنیت هم هست؟
البته والیبال زنان ایران نیاز به تغییر فنی و تکنیکی دارد. هدف من بردن والیبال ایران به سمت والیبال سرعتی است و هماهنگی ۶بازیکن برای اجرای تاکتیک‌ها نیاز به کار روی ذهنیت و روحیه بچه‌ها دارد. بنابراین باید روی تکنیک و تاکتیک و ذهنیت بازیکنان کار کنیم.
چه نکته‌ای در کار با دختران ایران شما را جذب کرد؟
فکر می‌کنم به بچه‌ها خیلی نزدیک شده‌ام و ارتباط صمیمی با آنها دارم. البته با شروع کار اول، آنها با من ارتباط گرفتند. کره‌ای‌ها بیشتر درونگرا هستند و خیلی ابراز احساسات نمی‌کنند، به نظرم جذابیت دختران ایرانی، خونگرمی و ابراز احساساتشان است، شاید گاهی خوب نباشد اما این باعث شد تا جذب بازیکنان شوم.
قبلاً گفتی مترجم‌ات، مائده بهترین دوستت است. حالا دوستان بیشتری پیدا کرده‌ای؟
هنوز دوست خاصی پیدا نکرده‌ام و با بازیکنانم دوست هستم. البته به خاطر فشردگی برنامه‌ها فرصت ندارم جایی بروم تا تعداد دوستانم بیشتر شود. من وقتی روی مسأله‌ای تمرکز می‌کنم همه فکر و ذکرم معطوف به آن می‌شود و حالا هم همه دغدغه من روی چگونگی تمرین بازیکنان اردونشین است.
دختران والیبال ایران و کره چقدر با هم تفاوت دارند؟
دختران کره‌ای از سن پایین تمرینات سخت و فشرده‌ای دارند اما ایرانی‌ها آزادتر هستند و والیبال را سبک‌تر یاد می‌گیرند، بنابراین کره‌ای‌ها در مهارت پایه تفاوت زیادی با بازیکنان ایرانی دارند، برای آموزش تکنیک به ایرانی‌ها زمان بیشتری لازم است. اما در مقابل بازیکنان ایرانی از نظر فیزیک و قد، خیلی بهتر هستند.
کره‌ای‌ها به خاطر درونگرایی خیلی میانه‌ای با بغل کردن ندارند، اما من بعد از چند ماه که اینجا بودم انگار احساساتی شده‌ام که وقتی به کره برگشتم به دوستانم می‌گفتم حالا یک بغل بده (باخنده).
در واقع کره‌ای‌ها مردم سردتری هستند.
بله. این طوری حس می‌شود.
اما در فیلم‌ها این طور به نظر نمی‌آید؟
چون آنها فیلم است.(با خنده)
فضای جامعه و ورزش را چطور دیدید؟
تبلیغات رسانه‌ای در خارج علیه ایران زیاد است. من بعد از چند ماه زندگی جایی برای نگرانی نمی‌بینم. ایران از آن چیزی که فکر می‌کردم آزادتر است و مردم خونگرم و مهربانی دارد و حتی بعضی مواقع که برای پیاده روی بیرون می‌روم حس بسیار خوبی دارم.
درباره تبلیغات منفی علیه ایران در دنیا گفتید. این مسأله را بیشتر باز می‌کنید؟
مدام در رسانه‌ها از ایران در حال جنگ می‌گویند. من هم در روز افزایش تنش‌ها با اسرائیل وارد ایران شدم.چیز خاص دیگری نیست، جز حجاب که من هم فکر می‌کردم زنان تحت فشار باشند اما این طور نیست.حتی در سفرم به کره به دوستان و آشنایان هم گفتم که اصلاً چنین جوی وجود ندارد.
نسل جوان ایرانی به فرهنگ کره و فیلم‌هایش علاقه خاصی دارند. این مسأله برای شما جالب بود؟
چیزی که شنیدم خارج از کره محبوبیت Kpop (کی پاپ) وKdrama (کی دراما) خیلی زیاد است.اما من چون با بازیکنان سروکار دارم و همه تمرکز آنها روی تمرین و بازی است چیزی از علاقه آنها به فیلم‌های کره‌ای حس نکردم.
سریال‌ها و فیلم‌های کره‌ای از تلویزیون ایران پخش می‌شود، تا به حال فیلم یا سریال کره‌ای را از تلویزیون ایران دیده‌اید؟
من اصلاً علاقه‌ای به تماشای تلویزیون ندارم و مدتی هم که ایران هستم اصلاً فیلم و سریالی کره‌ای از تلویزیون ندیده‌ام.
همان قدر که ایرانی‌ها فرهنگ و فیلم‌های کره‌ای را دوست دارند، کره ای‌ها ایران را می‌شناسند؟
کره‌ای‌ها ایران را می‌شناسند، درجریان شرایط ایران هستند اما فکر می‌کنند کشوری است که بخواهد با کره بجنگد. با اینکه شناخت دارند ولی کره‌ای‌ها به خاطر تصور سخت بودن سفر به ایران تا به حال به اینجا سفر نکرده‌اند. اگر بدانند می‌توانند راحت به ایران سفر کنند، شک نکنید می‌آیند. من هر بار به کره می‌روم دوستان و آشنایانم را برای سفر به ایران تشویق می‌کنم. حتی می‌گویم به لحاظ مالی هم سفر به ایران مقرون به صرفه است اما کره‌ای‌ها نمی‌آیند چون تصور راحتی سفر به اینجا را ندارند.
به کدام شهر‌ها سفر کردید و کدام شهر را بیشتر دوست دارید؟
من به خاطر استعدادیابی و بازی‌های لیگ برتر شهرهای مختلفی مثل کرمان، همدان، ارومیه، مشهد، اصفهان و یزد را دیده‌ام.
اصفهان شهرجذابی است اما یزد را به خاطر ویژگی خاص و اینکه کویری است خیلی دوست دارم. حالا چون مردم کره علاقه زیادی برای سفر به خاورمیانه دارند، اگر بدانند سفر به ایران سخت نیست، شک نکنید تعداد زیادی از آنها به ایران سفر می‌کنند.
غذاهای ایرانی به مذاق شما خوش آمده؟
غذاهایی که در کمپ به ما می‌دهند متنوع است. همه جور غذا را می‌خورم و مشکلی ندارم اما شیشلیک یک چیز دیگر است.(با خنده)
بین غذاهای ایرانی و کره‌ای کدام را ترجیح می‌دهید؟
کره ای.(با خنده)
دوست دارید پخت غذاهای ایرانی را یاد بگیرید؟
چون به آشپزی علاقه ندارم و حتی بلد نیستم غذاهای کره‌ای را بپزم بنابراین هیچ وقت برای یادگیری روش پخت غذاهای ایرانی کنجکاو نیستم. من آشپزی را دوست ندارم.(با خنده)
کدام خصوصیت دختران ایرانی برای شما جذاب است؟
وقتی تازه به ایران آمدم در اولین مسابقه بازیکنانم اصلاً نکات و تاکتیک‌هایی را که در تمرین یاد گرفته بودند را اجرا نکردند و همین مرا خیلی نگران کرد. اما از مسابقه دوم به بعد که به بچه‌ها گفتم اعتماد به نفس داشته باشید و احساساتتان را در زمین ابراز کنید و خودتان را نشان دهید، شرایط فرق کرد و بهتر کار کردند. من ازاینکه آنها برنامه‌هایم را اجرا می‌کنند خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم. من راضی‌ام از این قضیه.
وقتی بازیکنی امتیاز می‌گیرد یا تیم برنده می‌شود، بچه‌ها معتقدند که کمک من بوده یا به لطف من این اتفاق افتاده که حس خیلی خوبی به من می‌دهد.
همیشه جنگندگی خصوصیت تیم‌های شرق آسیا به حساب می‌آید اما ایرانی‌ها با دادن یک ست یا عقب افتادن چند امتیاز زود ناامید می‌شوند، شما این قضیه را بین بازیکنان دختر دیده‌اید، چه راهکاری دارید تا حس جنگندگی در آنها تقویت شود؟
به نظرم رمز جنگندگی بازیکنان تمرین است. همیشه مربی‌ام می‌گفت جنگندگی از تمرین در می‌آید. آنها در تمرینات سخت و پرفشار به خاطر من دوام می‌آورند و ما می‌توانیم از این تمرینات برای تقویت روحیه جنگندگی کمک بگیریم.
چقدر زبان فارسی یاد گرفتید؟
زیاد یاد گرفتم. من اصطلاحات والیبالی که بازیکنان می‌گویند مثل: توپ‌گیری، حمایت، قدرتی، یک، یا «دست شما درد نکنه» را یاد گرفته‌ام و کم کم
بیشتر یاد می‌گیرم.
زبان کره‌ای هم به شاگردانتان یاد می‌دهید؟
من آموزش نمی‌دهم اما بچه‌ها «چرستا» که به معنای آفرین است را خودشان تکرار می‌کنند.
چه چشم‌اندازی را برای والیبال زنان ایران دارید؟
والیبال مردان ایران عملکرد خوبی دارد و دختران هم مثل آنها این قابلیت را دارند تا جزو پنج تیم اول آسیا شوند. والیبال باشگاهی با تیم ملی خیلی فرق دارد و اگر بچه‌ها تمرینات سخت و پر فشار را دوام بیاورند، می‌توانند جزو ۵ تیم اول آسیا شوند.پ
چقدر باید صبر کنیم؟
امسال بعد از حضور تیم‌ها در مسابقات و با نتایج آنها مشخص می‌شود که والیبال زنان ایران در چه مدتی می‌تواند به جمع تیم‌های درجه یک آسیا برسد. منتظر بازی‌های دختران باشید و تیم ما را تشویق کنید. ما امیدواریم زنان ایران در والیبال آسیا بدرخشند. تیم زیر ۲۰ سال ایران، سال آینده به جمع ۵ تیم اول آسیا می‌رسد.
انتهای پیام/