۱۰ مرداد، مریم حسینیان آخرین کلمات زندگیاش را نوشت. نفسهایش به شماره افتاد و تمام... اما او نویسنده است و نویسنده به این سادگیها نمیمیرد، او در دل قصههایش همچنان ادامه مییابد. او رفت و شاخهای گوزنش را با خود به خاک برد، شاید بهاری دیگر، از دل کلمات دوباره سر برآورد و با همان کاموای جادوییاش جهان داستانی را ببافد.