سمیه توحیدلو، پژوهشگر اجتماعی در یادداشتی نوشت: در این حدود ۳۰ سال که به خوبی میشناختمش، هیچ زمانی ندیدم کنج عافیت سکنی گزیند و به بهانه بیماری یا خستگی مسائل اجتماعی و سیاست را رها سازد. دغدغهها همیشه همراه او بودند و میشد حتی روی تخت بیمارستان هم با او درباره ایران حرف بزنی.