زنده باد بازنده‌ها!

جمله‌ای معروف و کلیشه‌ای وجود دارد که مضمون آن نوشته شدن تاریخ توسط فاتحان است. عبارتی که سال‌ها در خصوص صدق یا کذب آن اختلاف نظر و بحث‌های زیادی وجود داشته و هنوز نظریه‌پردازان در خصوص صدق آن به اتفاق نظر نرسیده‌اند. در میدان فوتبال اما با اطمینان می‌توان گفت که فاتحان، توجهات بیش‌تری را نسبت به بازندگان جلب می‌کند. افتخارات، توجه رسانه‌ای، جذب هوادار و تمرکز اسطوره‌ها همه و همه روی برنده‌ها و فاتحان است و بازندگان با وجود تمام تلاش و ازخودگذشتگی‌شان، معمولاً فراموش می‌شوند. با گذشت یک یا دو دهه از مسابقات بزرگی مثل جام جهانی یا یورو، کم‌تر کسی از بازندگان جام حرف می‌زند و آنچه در ذهن فوتبال‌دوستان می‌ماند، غرور و افتخار برنده‌هاست.

بازندگان مرحله یک‌چهارم نهایی یورو ۲۰۲۴ اما شمایل تیم‌های برنده و سربلند را داشتند. آلمان، پرتغال، سوئیس و ترکیه با وجود پایان کار خود در جام هفدهم، نمایشی از خود نشان دادند که به هیچ عنوان نمی‌توان به آن‌ها لقب بازنده داد. چطور می‌توان تونی کروس و توماس مولر را پس از سال‌ها درخشش در فوتبال ملی آلمان به خاطر یک گل در دقیقه ۱۱۹ بازنده نامید؟ چگونه اشک‌های پپه ۴۱ ساله و حذف رونالدوی ۳۹ ساله با بیش از ۲۴۰ دقیقه جنگندگی برای کشور خود، می‌توانند نماد بازیکنان شکست خورده باشند؟ آیا سوئیس و ترکیه که با بازیکنان نسبتاً کم‌تجربه همه هواداران فوتبال را غافلگیر کردند و پا به پای تیم‌های بزرگی چون انگلیس و هلند جنگیدند بازنده هستند؟

بی‌تردید این نزدیکی تیم‌ها و تعیین شدن نتایج مسابقات با ریزترین جزییات یکی از جذاب‌ترین نکات این دوره از مسابقات جام ملت‌های اروپاست. جامی که در آن کم‌تر تیمی از پیش بازنده بود و اوج این ماجرا را می‌شد در مرحله یک‌چهارم نهایی مشاهده کرد. هر چهار تیم حاضر در مرحله نیمه‌نهایی، نسبت به رقبای خود در مرحله یک‌چهارم نهایی امید گل کم‌تری را ثبت کردند که این خود نشان‌دهنده عملکرد خوب تیم‌های حذف شده از یورو ۲۰۲۴ است.

بی‌رحمی مسابقات ملی مهمی چون یورو که سرنوشت شادی و غم یک ملت را در تک لحظه‌ها تعیین می‌کند، در این مرحله گریبان‌گیر چهار تیم جذاب یورو شد و حالا برخلاف جمله همیشگی و کلیشه‌ای نوشته شدن تاریخ توسط فاتحان، باید از بازندگان سربلند گفت؛ بازندگانی که از برخی تیم‌های باقی مانده در جام، به تیم‌های برنده شبیه‌تر بودند!