ماجرای یک عکس

همانطوریکه المپیک جای دیده شدن ستاره‌های ورزش است؛ محلی برای دیده شدن دیگر استعدادها هم هست. به طور مثال همین المپیک باعث شد تا یک استعداد ویژه در عرصه مربیگری دیده شود. مهدی تقوی مربی تیم ملی کشتی آزاد در این المپیک نشان داد، همانطور‌یکه کشتی‌گیر خوبی بود، در عرصه مربیگری هم استعداد بالقوه‌ای دارد.
وزن 65 کیلوگرم رحمان عموزاده که در بازی‌های آسیایی سال گذشته نقره گرفته بود و در جهانی هم پنجم شده بود، این‌بار به نحوی کشتی گرفت که هیچ‌کس از نقره او در المپیک راضی نبود. رحمان عموزاده با وجود‌ی‌که در فینال نمایش خوبی نداشت و به مدال نقره دست پیدا کرد اما با این‌حال سه قهرمان جهان را از پا درآورد. این درخشش زمانی اهمیت پیدا کرد که سال گذشته در جهانی صربستان، رحمان با نمایشی ضعیف و دور از انتظار با شکست مقابل موسکایف مجار و شامیل ممدوف پنجم شده بود اما این درخشش محصول چه کسی بود؟
جهانی 2023 صربستان رحمان در یک فرم دیگه‌ای بود؛ بدن خراب و ناتوان در ارائه تکنیک‌هایی که باعث شده بود به او رحمان بی رحم بگویند. در المپیک اما انگار که رحمان به روزرسانی کرد و در یک لول دیگری ظاهر شد؛ به نحوی که اصلا با خودش در جهانی سال گذشته قابل قیاس نبود. او در روز نخست برای رسیدن به فینال باید سه قهرمان جهان را شکست می‌داد؛ ابتدا زی رتفورد قهرمان جهان از آمریکا، بعد اسلام دودایف از آلبانی و اسماعیل موسکایف قهرمان جهان از مجارستان سه کشتی‌گیری بودند که رحمان بدون از دست دادن حتی یک امتیاز، آن‌ها را شکست داد و راهی فینال شد.
اگرچه رحمان در روز فینال مقابل کشتی‌گیر ژاپنی نتوانست بدرخشد اما با این‌حال خوب است که فدراسیون دنبال دلیل این همه رشد و تغییر در کشتی رحمان بگردد؛ فدراسیونی که خیلی به استفاده از مربیان جوان در کادرفنی بزرگسالان اعتقاد نداشت. رحمان هیچ وقت در جهانی‌های اخیر تا این اندازه شاداب و خطرناک برای رقبا نبود اما چطور در کمتر از هشت ماه این همه تغییر کرد؟ رحمان حتی در بازی‌های آسیایی هانگژو هم شکست خورد اما در پاریس به نحوی کشتی گرفت که نقره المپیک عملکرد ضعیف به حساب آمد.
به نظر باید این همه درخشش رحمان را در یک عکس جستجو کرد؛ عکسی که در آن رحمان به پاس قدردانی مهدی تقوی را روی دوش خود می‌گذارد. رحمان بعد از غلبه بر موسکایف وقتی از تشک کشتی پائین می‌آید، تقوی را به روی دوشش می‌گذارد تا به نوعی از زحمات تقوی تقدیر کند. در نزدیکی رحمان و تقوی، محسن کاوه هم حضور دارد اما رحمان کسی را به دوش خود می‌گذارد که اعتقاد دارد نقش بیشتری در موفقیت او داشته است.

این عکس راز درخشش رحمان را لو می‌دهد؛ مهدی تقوی که بعد از کنار رفتن پژمان درستکار و حضور محسن کاوه به کادرفنی اضافه شد، ارتباط نزدیکی با رحمان برقرار کرد و توانست ارتباط صمیمانه برقرار کند و اعتماد این کشتی‌گیر خلاق را جلب کند و نقاط ضعف رحمان را به او بگوید. مهدی تقوی که در دوران قهرمانی‌اش یکی از بهترین کشتی‌گیران دنیا بود، روی زیرگیری‌های رحمان کار کرد و بسیاری از نواقص رحمان را بر طرف کرد و شاید بتواند در مربیگری به چهره بهتری نسبت به دوران کشتی‌گیری‌اش تبدیل شود. شاید خیلی‌ها تصور کنند که نتیجه مسابقه فینال هم به دلیل نقص‌ کشتی‌های رحمان رقم خورد اما واقعیت این است که کشتی‌گیران ایران همیشه به ژاپنی‌ها باختند. علی اکبر حیدری در المپیک 1964 توکیو و منصور برزگر در المپیک 1976 مونترال، حسن رحیمی و حمید سوریان در المپیک 2016 از جمله کشتی‌گیران نامدار ایران هستند که در اوج دوران قهرمانی خود مقابل ژاپنی‌ها حرف برای گفتن نداشتند. بنابراین فینال را باید کنار گذاشت و به بقیه کشتی‌های رحمان افتخار کرد؛ کشتی‌هایی که طراح داشت و آن هم مهدی تقوی بود. کسی که از حضور در اردوهای تیم ملی دور بود تا این‌که با حضور کاوه در اردو حاضر شد و حالا شاید علیرضا دبیر به این نتیجه رسیده که تقوی فرد قابل اعتمادی است و حتی می‌تواند نقش مهمتری را در تیم ایفا کند. نقشی که او را به یک مربی بزرگ و آینده‌دار در کشتی تبدیل کند.