بیچاره هوادار
شاید اگر به هر کارشناس و پیشکسوت فوتبال در ابتدای فصل می گفتیم استقلال باهزینه هزار میلیاردتومانی پس از 9 بازی کجای جدول رده بندی می ایستد ،هیچ کس نمی توانست 5 باخت و تنها دو پیروزی را حدس بزند.تیم مدعی قهرمانی ابتدای فصل هم اکنون در منطقه خطر قرار گرفته و اوضاع روحی و روانی تیم آنقدر آشفته است که نه هواداران میلیونی ونه کادر فنی در آستانه بازی حیثیتی با بهترین تیم باشگاهی آسیا یعنی الهلال، صدر نشین لیگ نخبگان کوچکترین امیدی به شاگردان موسیمانه برای خلق یک نتیجه آبرومندانه ندارد.
به جرات می توان مدعی شد در سه بازی آخر که سه شکست غم انگیز رقم خورد در هیچ کدام از خطوط استقلال بازیکنی در قد و قواره این تیم بزرگ و مردمی بازی نکرد. هم در خط دروازه ، هم دفاع، هم هافبک و البته مهاجمان بی خطر و بی اثر آبی پوشان هیچ بازیکنی در حد انتظارات هواداران پرشور و کارشناسان ظاهر نشد.اینکه همه تقصیرها را به گردن نکونام بیاندازیم هم اشتباه محض و پاک کردن صورت مسئله است. اتفاقا اگر استقلال تمایل دارد این معضل را حل کند باید بپذیرد علاوه بر سرمربی سابق سایر ارکان مدیریتی باشگاه هم به وظایفشان به خوبی عمل نکردند.از احمد شهریاری گرفته با فرشید سمیعی تا کادر فنی و تمامی بازیکنان در خلق این افتضاح وناکامی نقش ایفا کردند.
در فاصله دو روز تا پیکار حساس و مهم با الهلال مهمترین موضوع این است که کادر فنی چگونه با شوک مثبت به تیم این بحران عمیق را پشت سر بگذارد.در حالی که همگان می دانند تا نیم فصل امکان تغییر و تحول در کادر بازیکنان و ایجاد تغییرات اساسی وجود ندارد، این مسئولیت سنگین به دوش بازیکنان با تجربه و البته گرانقیمت آبی پوش است که با درایت و بازسازی روحی و روانی شرایط را بهبود بخشند. متاسفانه رتبه دوازدهم جدول برای هوادران دومین تیم محبوب کشور به هیچ عنوان قابل قبول نیست و عذرخواهی های تاکتیکی و تصنعی مدیران باشگاه هم دردی را از طرفداران میلیونی و متعصب استقلال دوا نمی کند.
هوادار دو آتشه تیم که در سرما و گرما و شادی و سختی همواره پشتبان تیم محبوب خود است انتظار دارد که بازیکنان چند ده میلیاردی تیمشان از جان و دل مایه بگذارند. اما در کمال تعجب مشاهده می کنند بازیکنان به دلیل نبود آمادگی جسمانی لازم و نداشتن فصل بدنسازی مناسب به صورت پی در پی مصدوم شده و نمی توانند کمک حال تیمشان باشند. معضل کمبود بازیکن آماده در هر مسابقه و مصدومیت های سریالی، هم دست کادر فنی را برای ارنج کردن تیم می بندد وهم فشار مضاعفی به بازیکنان اصلی وملی پوش می آورد.
فشردگی برنامه مسابقات در لیگ نخبگان و لیگ برتر هم عامل مهمی است تا امید هواداران برای بازگشت به کورس قهرمانی هر روز کمرنگ تر شود.در این شرایط شاید برای تغییر روند نیاز به یک تغییر مدیریتی در سطح بالای باشگاه بعد از مسابقه با الهلال باشد، اما در هر حال حصول نتیجه زمانبر ودر پروسه ای طولانی خواهد بود.
آنچه مسلم است چه در برنامه کوتاه مدت برای خروج از این بحران عمیق چه در بازسازی تیم در نیم فصل و پایان فصل بیشترین فشار و ناراحتی نصیب هواداران و عاشقان تیم می شود ،طرفدارانی که در ابتدای فصل سودای قهرمانی و رقابت با رقیب سنتی و دیرین را داشتند و هم اکنون دغدغه قرارگرفتن در منطقه خطروپایین جدول را دارند. امید که با اقدامات مثبت کادر فنی و مدیریت و البته همت و غیرت بازیکنان شاهد خروج تیم از این بحران غیر منتظره و طولانی باشیم.
انتهای پیام/
به جرات می توان مدعی شد در سه بازی آخر که سه شکست غم انگیز رقم خورد در هیچ کدام از خطوط استقلال بازیکنی در قد و قواره این تیم بزرگ و مردمی بازی نکرد. هم در خط دروازه ، هم دفاع، هم هافبک و البته مهاجمان بی خطر و بی اثر آبی پوشان هیچ بازیکنی در حد انتظارات هواداران پرشور و کارشناسان ظاهر نشد.اینکه همه تقصیرها را به گردن نکونام بیاندازیم هم اشتباه محض و پاک کردن صورت مسئله است. اتفاقا اگر استقلال تمایل دارد این معضل را حل کند باید بپذیرد علاوه بر سرمربی سابق سایر ارکان مدیریتی باشگاه هم به وظایفشان به خوبی عمل نکردند.از احمد شهریاری گرفته با فرشید سمیعی تا کادر فنی و تمامی بازیکنان در خلق این افتضاح وناکامی نقش ایفا کردند.
در فاصله دو روز تا پیکار حساس و مهم با الهلال مهمترین موضوع این است که کادر فنی چگونه با شوک مثبت به تیم این بحران عمیق را پشت سر بگذارد.در حالی که همگان می دانند تا نیم فصل امکان تغییر و تحول در کادر بازیکنان و ایجاد تغییرات اساسی وجود ندارد، این مسئولیت سنگین به دوش بازیکنان با تجربه و البته گرانقیمت آبی پوش است که با درایت و بازسازی روحی و روانی شرایط را بهبود بخشند. متاسفانه رتبه دوازدهم جدول برای هوادران دومین تیم محبوب کشور به هیچ عنوان قابل قبول نیست و عذرخواهی های تاکتیکی و تصنعی مدیران باشگاه هم دردی را از طرفداران میلیونی و متعصب استقلال دوا نمی کند.
هوادار دو آتشه تیم که در سرما و گرما و شادی و سختی همواره پشتبان تیم محبوب خود است انتظار دارد که بازیکنان چند ده میلیاردی تیمشان از جان و دل مایه بگذارند. اما در کمال تعجب مشاهده می کنند بازیکنان به دلیل نبود آمادگی جسمانی لازم و نداشتن فصل بدنسازی مناسب به صورت پی در پی مصدوم شده و نمی توانند کمک حال تیمشان باشند. معضل کمبود بازیکن آماده در هر مسابقه و مصدومیت های سریالی، هم دست کادر فنی را برای ارنج کردن تیم می بندد وهم فشار مضاعفی به بازیکنان اصلی وملی پوش می آورد.
فشردگی برنامه مسابقات در لیگ نخبگان و لیگ برتر هم عامل مهمی است تا امید هواداران برای بازگشت به کورس قهرمانی هر روز کمرنگ تر شود.در این شرایط شاید برای تغییر روند نیاز به یک تغییر مدیریتی در سطح بالای باشگاه بعد از مسابقه با الهلال باشد، اما در هر حال حصول نتیجه زمانبر ودر پروسه ای طولانی خواهد بود.
آنچه مسلم است چه در برنامه کوتاه مدت برای خروج از این بحران عمیق چه در بازسازی تیم در نیم فصل و پایان فصل بیشترین فشار و ناراحتی نصیب هواداران و عاشقان تیم می شود ،طرفدارانی که در ابتدای فصل سودای قهرمانی و رقابت با رقیب سنتی و دیرین را داشتند و هم اکنون دغدغه قرارگرفتن در منطقه خطروپایین جدول را دارند. امید که با اقدامات مثبت کادر فنی و مدیریت و البته همت و غیرت بازیکنان شاهد خروج تیم از این بحران غیر منتظره و طولانی باشیم.
انتهای پیام/