گافی بدتر از سوء مدیریت

به گزارش ایران ورزشی، وقتی محمد جواد مرادی، هشتمین نفر از خط پایان دو نیمه مارتن قهرمانی آسیا در دوبی رد شد، دل توی دل دونده‌های ایران نبود. آنها با حساب و کتاب خودشان و رکوردی که صابر چرخی و منصور بیات زدند، در مراسم اختتامیه هر لحظه منتظر شنیدن اسم ایران بودند تا روی سکو بروند، اما نشنیدند که نشنیدند. آنها بهت‌زده هند، قزاقستان و امارات را دیدند که روی سکوی اول تا سوم ایستادند. تنها راه بر ای دونده‌ها و سرپرست تیم، اعتراض بود، اما مسئولان برگزاری بهانه‌های مختلفی پیش کشیدند؛ از حضور دو دونده گرفته تا قرار نگرفتن رکورد ایران بین سه رکورد اول. سه دونده ماراتن ایران در حالی که باید با مدال طلای تاریخی و جایزه 20 هزار دلاری به تهران برمی‌گشتند، اما دست خالی آمدند، در حالی که هنوز نمی‌دانند گاف فدراسیون حقشان را خورد یا کنفدراسیون آسیا.
 ‌چه اتفاقی افتاد که طلا از دست تیم ایران پرید؟
من یک ماه پیش متوجه مسابقات شدم و به فدراسیون گفتیم می‌خواهیم در این رقابت‌ها شرکت کنیم. صابر چرخی با چهارمی آسیا رکورد ایران را زد، بیات هم با ششمی رکورد زد و من هم هشتم آسیا شدم. ما سه نفر رکورد خیلی خوبی را ثبت کردیم و تیمی اول شدیم، هند دوم شد و امارات سوم شد. هند دونده‌های دوم و سوم ماده 10 هزار متر آسیا را آورده بود که بچه‌های ما آنها را گرفتند. ما منتظر بودیم روی سکوی اول برویم تا مدال طلا را به گردن ما بیندازند اما دیدیم تیم هند به جای ما روی سکو رفت. پرسیدیم چرا؟ اول گفتند شما دو دونده بودید، دیدند ما سه تا دونده ایرانی هستیم. بعد گفتند میانگین رکورد شما بین سه تا نیست، بعد دیدند نه رکورد ما حتی یک دقیقه بهتر از تیم اول یعنی هند است. بعد چک کردند و گفتند فدراسیون ایران موقع ثبت‌نام فقط انفرادی ثبت‌نام کرده و تیک تیمی را نزده است. در حالی که در آیین‌نامه مسابقات نوشته وقتی سه دونده از یک تیم باشند، آنها تیم محسوب می‌شوند. مگر می‌شود سه دونده بفرستی و بگویی تیمی نمی‌خواهم شرکت کنم؟ اصلاً بعید است. اگر دونده‌ها کمتر از سه نفر باشند، می‌گویند انفرادی هستند نه تیمی. آنها بهانه کردند و گفتند نه شما تیک تیمی را در صفحه ثبت‌نام نزدید. به فدراسیون که گفتیم، آقای خسرو شیری سرپرست تیم گفت ما زمانی ثبت‌نام کردیم که مهلت تمام شده بود اما کنفدراسیون آسیا اصرار به حضور تیم ایران در اولین دوره رقابت‌های نیمه ماراتن داشته و چون مهلت ثبت‌نام تمام شده بود، در ایمیلی به دبیرکل کنفدراسیون آسیا برای مسابقه تیمی و انفرادی اعلام آمادگی می‌کنند. اما حالا فدراسیون ایران طبق مستنداتش معتقد است کنفدراسیون آسیا مقصر است و کنفدراسیون هم مدعی است ایران تیک تیمی را نزده است. البته این دعوا فایده ندارد چرا که هم طلای آسیا از دست ما پرید و هم جایزه 20 هزار دلاری. ما مانده‌ایم چه کار کنیم. طلایی که خیلی با ارزش بود و تنها برای ما سه نفر نبود و برای کل ایران بود.
‌به نظر شما مقصر چه کسی است؟
هم فدراسیون مقصر است و هم کنفدراسیون آسیا. از طرفی هم می‌توان گفت هم فدراسیون و هم کنفدراسیون مقصر نیست. کمی مسأله پیچیده و گنگ شده. فدراسیون ایران مدعی است مستندات ثبت‌نام تیمی و انفرادی را دارد اما کنفدراسیون آسیا قبول ندارد. اما این وسط هم مدال طلا پرید و هم جایزه. طلای آسیا برای من، صابر چرخی و منصور بیات نیست که برای ملت ایران است. بابت همه زحمتی که کشیدیم. این طلا، طلای تاریخی بود و می‌توانست سرنوشت بچه‌ها را عوض کند. جایزه‌اش هم خیلی ارزشمند بود، ایران برای مدال نقره بازی‌های آسیایی 500 میلیون تومان پاداش می‌دهد، اینجا جایزه ما حدود یک میلیارد می‌شد که به هر کدام تقریباً 70 تا 360 میلیون تومان می‌رسید. جایزه‌ای از دست ما پرید که کسی نمی‌تواند جبران کند. مگر قرارداد بچه‌های دوومیدانی چقدر است؟ بچه‌ها همه زحمت کشیدند، منصور بیات اسنپ کار می‌کند و صابر چرخی کارگر تراکتورسازی است که ماهی 10 میلیون تومان حقوق می‌گیرد. با این اتفاق بچه‌ها از دیشب نخوابیدند.
خسرو شیری می‌گوید، مسئولان برگزاری گفتند تیم ایران دونفره شرکت کرده و به همین خاطر نتیجه تیمی‌اش محاسبه نمی‌شود.
نه نگفتند تیم دو نفره آمده، تیم ما سه نفره کامل بود. آنها خیال می‌کردند تیم ما دو نفره است. نمی‌دانم این فکر خسرو شیری بود که فکر می‌کردند ما دو نفر هستیم و در تیمی به حساب نیاوردند؛ که او گفت تیم ما سه نفر است و گفتند پس رکورد شما را محاسبه کردیم جزو سه تیم اول نیستید، وقتی تایم را محاسبه کردند، دیدند حتی رکورد ما بهتر از هند است، مانده بودند چه کار کنند، چرا که آن موقع تیم اول روی سکو رفته بود و سرودش را می‌خواندند. بعد که دوباره کاغذهایشان را بررسی کردند، گفتند شما انفرادی ثبت‌نام کردید نه تیمی. می‌گفتند اسم‌ها در لیست هست، اما تیک تیمی را باید می‌زدید که نزدید. تیک تیمی هم دست ما نبود چون کنفدراسیون آسیا ثبت‌نام کرده بود و باید آنها می‌زدند. با این شرایط کنفدراسیون مقصر اصلی است.
‌پس کار بزرگی کردید؟
صابر چرخی و منصور بیات اتفاق بزرگی را رقم زدند، چرا که 5 سال است رکورد نیمه ماراتن ایران شکسته نشده، رکورد 65 دقیقه، رکورد با ارزشی است و هیچ جا خبری از آن نبود. حتی فدراسیون هم در کانالش نوشته دونده‌های نیمه ماراتن بدون مدال به کارشان پایان دادند. یعنی حتی ننوشتند که اول شدند و با اشتباه کنفدراسیون آسیا مدال طلا  از آنها گرفته شد. خیلی خنده‌دار است.
‌به نظرت رأی برمی‌گردد؟
با صحبت‌هایی که من از آسیایی‌ها شنیدم، به نظرم که رأی برنمی‌گردد. من به آقای داوری هم پیام دادم که پاداش ما چه می‌شود؟ طلا که از دست رفت، پاداش چه می‌شود؟ به جای اینکه دلجویی کند و بگوید جبران می‌کنیم، گفت ما پولی نداریم. اگر ندارند چرا برای x و y دارند که پنجم و ششم آسیا می‌شوند و فدراسیون ماهیانه 80 میلیون تومان به آنها می‌دهد. فدراسیون برای ما تا به حال هزار تومان هم خرج نکرده و فقط منت می‌گذارد که ما را به مسابقه فرستادند. در واقع طلای آسیا را نمی‌خواست بفرستد مسابقه اما نفر پنجم و ششم آسیا را اعزام می‌کنند.
‌بقیه تیم‌ها از اینکه ایران روی سکوی قهرمانی نرفت، تعجب نکردند؟
تیم‌های قزاق و هند که با هم در مسابقه رقابت سختی داشتیم، بویژه 3-2 کیلومتر آخر، می‌گفتند چرا شما روی سکو نیامدید. حتی بین مسئولان برگزاری مسابقه، یک کویتی بود که فارسی بلد بود و خیلی از ما دفاع کرد اما یک جایی گفت من بیشتر از این دیگر نمی‌توانم از شما دفاع کنم، چرا که می‌گویند تو با ایران هستی. همه تعجب کردند و تنها مسئول برگزاری مسابقه قبول نمی‌کرد. اصلاً یک اتفاق عجیب و غریبی است. حتی صحرانوردی هم همین است اگر تعداد دونده‌ها 3 تا به بالا باشد تیمی می‌شود و کمتر باشد انفرادی و نیازی به تیک ندارد. نمی‌دانم پشت پرده این قضیه چه چیز بود؟ می‌خواستند امارات که چهارم شده بود، روی سکو برود؟ هند هم در کنفدراسیون آسیا کرسی دارد و جایزه خیلی خوبی هم مسابقه داشت. حتی مسئولان فدراسیون دوومیدانی امارات هم به ما تبریک گفتند. واقعاً ما ماندیم.
انتهای پیام/