فوتبال جهان
17688
اسطورهای که باعث سقوط یونایتد شد
وداع با پادشاه
باشگاه منچستریونایتد در واپسین ساعات روز جمعه، خبر تلخ درگذشت یکی از اسطورههای این باشگاه و سومین گلزن برتر تاریخ تیم را اعلام کرد تا هر سه ضلع مثلث طلایی منچستریونایتد در دهه ۶۰ میلادی، دیگر در قید حیات نباشند. پس از درگذشت جرج بست و سربابی چارلتون، حالا دنیس لاو، یکی از چهرههای مطرح تاریخ فوتبال اسکاتلند و نفر سوم حاضر در مجسمه مشهور بیرون از ورزشگاه اولدترافورد، دار فانی را وداع گفته است. لاو به عنوان یک مهاجم تکنیکی و گلزن، فوتبال را از آکادمی باشگاه هادرزفیلد آغاز کرد و زیر نظر بیل شنکلی، سرمربی اسطورهای سال بعد لیورپول تبدیل به یک ستاره در فوتبال انگلیس شد تا در ۱۸ سالگی، برای اولین بار پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کند. پس از حضور در دو تیم منچسترسیتی و تورینو ایتالیا، لاو در جولای سال ۱۹۶۲ با انتقالی ۱۱۵ هزار پوندی به منچستریونایتد پیوست تا رکورد نقل و انتقالات تاریخ بریتانیا شکسته شود و این، آغاز مسیر پرافتخار ۱۱ ساله او در لباس شیاطین سرخ بود. لاو از همان ابتدای حضورش در منچستریونایتد به همراه بست و چارلتون زیر نظر سرمت بازبی سرمربی مشهور منچستریونایتد، نقش مؤثری در روزهای درخشان یونایتد پس از ناامیدی حاصل از سقوط هواپیمای حامل اعضای این تیم در سال ۱۹۵۸ ایفا کرد و یکی از ستونهای اصلی یونایتد بود. ۴۶ گل لاو در فصل 64-۱۹۶۳، همچنان رکورد گلزنی تاریخ باشگاه منچستریونایتد در یک فصل به شمار میرود که باعث شد لاو، جایزه توپ طلا در فصل بعدی را از آن خود کند؛ جایزهای که تا به امروز، تنها توپ طلای یک بازیکن اسکاتلندی در تاریخ محسوب میشود. در همین روزها بود که هواداران منچستریونایتد به لاو لقب «پادشاه» را دادند.
لاو در ادامه سالهای بازی خود نیز نقشی کلیدی در یونایتد داشت اما مصدومیتهای متعدد، مانع از این شد تا مانند چارلتون و جرج بست، در عملکرد درخشان خود تداوم داشته باشد. فینال جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۶۸ مقابل بنفیکا که اولین قهرمانی اروپایی یونایتد را رقم زد، از جمله بازیهایی بود که لاو، به دلیل مصدومیت از دست داد. این مصدومیتها در سال ۱۹۷۳، منجر به انتقال دوباره لاو به منچسترسیتی شد و در فصل 74-1973، یکی از صحنههای ماندگار و تراژیک تاریخ دربی منچستر، با نقشآفرینی اصلی این ستاره اسکاتلندی رقم خورد. جایی که منچستریونایتد برای فرار از سقوط به دسته پایینتر، به یک پیروزی مقابل سیتی نیاز داشت اما ضربه دیدنی پشت پای لاو در دقایق پایانی مسابقه با لباس سیتی، حکم سقوط یونایتد به دسته پایینتر را امضا کرد. لاو پس از گلزنی سرش را پایین انداخت و از زمین مسابقه بیرون رفت و سرمربی بلافاصله بازیکن دیگری را به جایش به زمین فرستاد. در دقایق پایانی هواداران عصبانی منچستریونایتد، به زمین هجوم آوردند و مسابقه نیمه تمام ماند. اتحادیه پس از این اتفاق رأی به پیروزی منچسترسیتی و سقوط منچستریونایتد داد. این آخرین مسابقه او در فوتبال باشگاهی بود. لاو در تابستان آن سال به همراه اسکاتلند به جام جهانی رفت اما به دلیل ناراحتی و افسردگی تنها چند دقیقه در این تورنمنت به میدان رفت و پس از مسابقات هم برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. لاو بعدها در کتاب زندگینامه خود راجع به این مسابقه نوشت: «در تمام زندگیام هرگز مانند عصر آن روز احساس افسردگی نکردم. پس از 19 سال که تمام زندگیام را وقف گلزنی کرده بودم، سرانجام به گلی رسیدم که آرزو داشتم آن را به ثمر نرسانده بودم.»
انتهای پیام/
لاو در ادامه سالهای بازی خود نیز نقشی کلیدی در یونایتد داشت اما مصدومیتهای متعدد، مانع از این شد تا مانند چارلتون و جرج بست، در عملکرد درخشان خود تداوم داشته باشد. فینال جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۶۸ مقابل بنفیکا که اولین قهرمانی اروپایی یونایتد را رقم زد، از جمله بازیهایی بود که لاو، به دلیل مصدومیت از دست داد. این مصدومیتها در سال ۱۹۷۳، منجر به انتقال دوباره لاو به منچسترسیتی شد و در فصل 74-1973، یکی از صحنههای ماندگار و تراژیک تاریخ دربی منچستر، با نقشآفرینی اصلی این ستاره اسکاتلندی رقم خورد. جایی که منچستریونایتد برای فرار از سقوط به دسته پایینتر، به یک پیروزی مقابل سیتی نیاز داشت اما ضربه دیدنی پشت پای لاو در دقایق پایانی مسابقه با لباس سیتی، حکم سقوط یونایتد به دسته پایینتر را امضا کرد. لاو پس از گلزنی سرش را پایین انداخت و از زمین مسابقه بیرون رفت و سرمربی بلافاصله بازیکن دیگری را به جایش به زمین فرستاد. در دقایق پایانی هواداران عصبانی منچستریونایتد، به زمین هجوم آوردند و مسابقه نیمه تمام ماند. اتحادیه پس از این اتفاق رأی به پیروزی منچسترسیتی و سقوط منچستریونایتد داد. این آخرین مسابقه او در فوتبال باشگاهی بود. لاو در تابستان آن سال به همراه اسکاتلند به جام جهانی رفت اما به دلیل ناراحتی و افسردگی تنها چند دقیقه در این تورنمنت به میدان رفت و پس از مسابقات هم برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. لاو بعدها در کتاب زندگینامه خود راجع به این مسابقه نوشت: «در تمام زندگیام هرگز مانند عصر آن روز احساس افسردگی نکردم. پس از 19 سال که تمام زندگیام را وقف گلزنی کرده بودم، سرانجام به گلی رسیدم که آرزو داشتم آن را به ثمر نرسانده بودم.»
انتهای پیام/