کسب نتیجه بزرگ یا پایه‌ریزی تحولات
از سرمربی چه می‌خواهیم؟
پرسپولیس از ابتدای این فصل روندی را آغاز کرده که کاملاً با تضاد در رویکرد موفق یک دهه اخیر خود است؛ رویکردی مبتنی بر ثبات، اعتماد به کادر فنی و برنامه‌ریزی درست برای رسیدن به موفقیت که سرخپوشان را تبدیل به یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال کشور کرد.
نقل و انتقالات ضعیف، استخدام سرمربی‌ای مانند گاریدو که از ابتدا در خصوص رزومه او تردید وجود داشت عدم حمایت از او توسط مدیریت زیر فشار تند هواداران و وضعیت نامناسب رختکن در دوران حضور سرمربی اسپانیایی، باعث شروع نامناسب پرسپولیس در لیگ شد و این وضعیت نه‌چندان مناسب، با تأخیر یک ماهه در انتخاب سرمربی تشدید شد. اسماعیل کارتال در شرایطی پرسپولیس را تحویل گرفت که تیم با کریم باقری به عنوان سرمربی موقت، نتایج قابل‌قبولی گرفته بود اما از همان ابتدا مشخص بود که باقری، علاقه‌ای به ادامه همکاری با پرسپولیس به عنوان سرمربی دائمی تیم ندارد. کارتال که حالا تنها چهار بازی از دوران حضورش در ایران گذشته، با رویکردی مبتنی بر فوتبال هجومی و تکرار استراتژی‌های خود در ترکیه به ایران آمده و هنوز برای قضاوت او در بعد فنی باید صبر کرد؛ اما جدا از نتیجه تیم در لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا، باید انتظار و توقع خود از کارتال را مشخص کنیم.
شاید یک دیدگاه در خصوص کارتال این باشد که با توجه به قیمت بالای این سرمربی، اگر او نتواند پرسپولیس را به عنوان و جامی در این فصل برساند باید او را یک سرمربی ناموفق قلمداد کرد؛ این دیدگاه، شاید از نگاه هوادار دیدگاه درستی باشد اما باید بدانیم که فوتبال امروز، به این شکل عمل نمی‌کند. هر سرمربی برای تطبیق شرایط تیم با خواسته‌های خود، نیاز به زمان دارد و پرسپولیسی که نتوانسته به اندازه دو رقیب خود برای قهرمانی یعنی سپاهان و تراکتور در نقل و انتقالات موفق باشد و نیم‌فصل اول را از دست داده، در حال حاضر شرایط مناسبی برای تکرار فصول موفق تیم در یک دهه اخیر را ندارد؛ آن هم در شرایطی که بخش بزرگی از بازیکنان کلیدی تیم برای سخت‌ترین مقطع فصل مصدوم هستند. پذیرش این واقعیت، به ما برای قضاوت بهتر کار اسماعیل کارتال کمک می‌کند. آنچه باید در مورد کارتال قضاوت شود، نه دستاورد او در پایان فصلی با پنج ماه حضور روی نیمکت، که تغییر و تحول در شکل بازی تیم است. اگر پرسپولیس کارتال بتواند کیفیت بهتری از خود نسبت به دوران گاریدو نشان دهد و در ابعاد مختلف بازی سوای هر نتیجه‌ای رشد کند، باید به این سرمربی و کادر او برای موفقیت در فصول آینده فرصت داد؛ چرا که کسب عنوان قهرمانی در لیگ و موفقیت در آسیا برای تیمی که در رده سوم لیگ بوده و از شش بازی آسیایی تنها یک برد به دست آورده، نمی‌تواند چندان انتظار منطقی‌ای از یک سرمربی تازه وارد باشد.
انتهای پیام/