خواب عمیق مادر

به گزارش ایران ورزشی بازی‌های المپیاد دانش‌آموزی دو هفته‌ای است که به پایان رسیده و حالا شاید زمان بهتری برای بررسی عملکرد این کاروان باشد. کاروان دانش‌آموزی ایران در این بازی‌ها با کسب 29مدال طلا، 28نقره و 28برنز در رده پنجم این بازی‌ها ایستاد و همین کافی بود تا مثل روالی که در ورزش ایران است همه در بوق و کرنا کنند که چه موفقیت بزرگی رخ داده است. حتی برخی پا را فراتر گذاشتند و گفتند که آفتاب امید برای ورزش ایران از شهر زلاتیبور صربستان تابیده است.

هر چند که تلاش تمام مسئولان ورزش برای آماده‌سازی این تیم‌ها برای اعزام به این المپیاد قابل تقدیر است اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که این موفقیت خیلی هم جشن گرفتن ندارد و بیشتر به درد درس گرفتن می‌خورد. بررسی مدال‌های ایران در این دوره از المپیاد دانش‌آموزی نشان می‌دهد که پاشنه ورزش ایران همچنان روی همان در می‌چرخد و باید حداقل در دو المپیک بعدی هم چشم از کشتی و تکواندو برنداشت و از سایر رشته‌ها بعید است که آبی گرم شود. رشته‌های مادر که در خواب عمیق هستند اما از 86مدالی که دانش‌آموزان و امیدهای ورزش ایران در صربستان کسب کردند؛ 34 مدال متعلق به دو رشته کشتی و تکواندو بود. با یک حساب و کتاب مشخص می‌شود که تقریباً 40درصد مدال‌ها را دو رشته کسب کردند و 60درصد دیگر را 10رشته دیگر و همین تکلیف را برای همگان مشخص می‌کند.
 
پرچم دست کشتی است
اگر قرار باشد بهترین رشته را در این دوره از بازی‌ها انتخاب کنند، بدون شک کشتی بهترین عملکرد را داشته اما مشخص نیست که باید به خاطر این درخشش خوشحال بود یا ناراحت. 10مدال در کشتی آزاد و 8مدال در کشتی فرنگی نشان می‌دهد که کشتی ایران همچنان پرچمدار است و نسبت به بقیه رشته‌ها عملکرد بسیار بهتری داشته و همین یک حس دوگانه را به وجود می‌آورد. برنامه‌ریزی درست و البته آینده‌نگری در کشتی هم بیشتر از رشته‌های دیگر وجود داشته و به همین دلیل باید امید داشت که حداقل در دو المپیک بعدی باز هم کشتی بتواند بیشترین مدال‌ها را کسب کند و این یعنی اینکه باز هم از سایر رشته‌ها خبری نیست، همانند تمامی المپیک‌ها و بازی‌هایی که تا قبل از این وجود داشته است. کشتی آزاد در این دوره از بازی‌ها موفق به کسب هفت طلا، دو نقره و یک برنز شد و کشتی فرنگی هم با چهار مدال طلا، سه نقره و یک برنز عملکرد قابل تحسینی را داشت.
 
تکواندو؛ بهترین دوم دنیا
بعد از کشتی تکواندو با کسب سه طلا، هفت نقره و شش برنز بهترین عملکرد را داشت. مثل المپیک 2024 پاریس که تکواندو در کنار کشتی بار ورزش را به دوش کشید اینجا هم نقش مهمی را ایفا کرد. همینجا مشخص می‌شود که در المپیک 2028 و 2032 چه رشته‌ای قرار است بار مدال‌آوری کاروان ایران را به دوش بکشد. تکواندو نشان داد که حالاحالاها می‌توان روی موفقیت این ورزش حساب باز کرد.
 
سه طلایی‌های درخشان
در بین 12رشته‌ای که در این دوره از بازی‌ها حضور داشتند؛ 4رشته سه مدال طلا کسب کردند. بعد از تکواندو که عملکرد خیره‌کننده‌ای داشته باید به عملکرد بوکس، شطرنج و تیروکمان هم اشاره کرد که عملکرد خوبی داشتند اما با این‌حال باید گفت که شطرنج ورزش المپیکی محسوب نمی‌شود. در المپیک 2000 حضور داشت و شاید هم در 2028 به‌عنوان یک رشته جدید دوباره وارد شود اما به‌طور کلی المپیکی محسوب نمی‌شود. تیروکمان و بوکس هر دو المپیکی هستند و هر دو رشته هم در بازی‌های آسیایی مدال‌آور اما افسوس که هر دو رشته به لحاظ مدیریتی با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. بوکس با شش نفر در این بازی‌ها حضور داشت که صاحب سه طلا و دو نقره شد که کار بزرگی بود. تیروکمان هم سه طلا و یک برنز را به دست آورد. کسب این طلاها نشان داد که این دو ورزش استعداد خوبی دارند و اگر به حال خود رها نشوند می‌توان به آینده درخشان این دو رشته امید زیادی داشت. هر چند که همین حالا هم تیم بزرگسالان بوکس به حال خود رها شده است.