بررسی بزرگترین پرونده‌های فساد در فوتبال جهان
سایه سنگین پول‌های کثیف روی مستطیل سبز
فوتبال در چند سال اخیر با رسوایی‌های بی‌شماری روبه‌رو شده که بشدت اعتبار و شهرت این ورزش را تحت تأثیر قرار داده است. نه تنها در کشورهایی که فساد اجتماعی ریشه‌دار است، بلکه در اکثر کشورهای عضو فیفا تحقیقات جاری در حال انجام است. مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، به تهدید درآمدزایی فوتبال حرفه‌ای نیز منجر می‌شود، زیرا وقتی مسابقات به عنوان رویدادهای ساختگی دیده شوند، هواداران از حضور در آنها امتناع می‌کنند و اسپانسرها و پخش‌کنندگان نیز از این فعالیت‌های «غیرقابل اعتماد» کناره‌گیری می‌کنند.
در سال‌های اخیر، افشاگری‌های متعددی در مورد تبانی در فوتبال منتشر شده که نه‌تنها اعتبار این ورزش را زیر سؤال برده، بلکه درآمدهای حاصل از آن را نیز تهدید کرده است. بر اساس گزارش‌های IRIS و بررسی‌های فورست (2012) بسیاری از کشورها، حتی آنهایی که فساد ساختاری در آنها رایج نیست، با این مشکل مواجه شده‌اند. برای مثال، در ایتالیا رسوایی «کالچوپولی» منجر به کاهش شدید حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها شد. در چین نیز افشای تبانی باعث شد تا حامیان مالی و پخش‌کنندگان اصلی از لیگ کناره‌گیری کنند.
رسوایی کالچوپولی در ایتالیا مثالی از فساد استراتژیک است که با انگیزه بهبود موقعیت یک باشگاه در یک رقابت به وجود آمده است. در این نوع فساد، ممکن است باشگاهی که با خطر سقوط مواجه می‌شود، به رقبای خود رشوه دهد تا به خوبی عمل نکنند یا داوران را در مسابقات دیگر خریداری کند. ایتالیا، مالت، رومانی و روسیه نمونه‌های بارزی از چنین اقداماتی هستند.
در کنار این، شایعاتی نیز وجود دارد مبنی بر فساد مربوط به شرط‌بندی که در آن، وقایع برای کسب منافع به شرط‌بندی کشیده می‌شود. رسوایی جاری Scommessopoli در ایتالیا که در آن رابطه بین دلالان فوتبال و مافیا نادیده گرفته نمی‌شود، به عنوان یکی از رسوایی‌های قابل توجه شناخته می‌شود.
تبانی در فوتبال به دو شکل اصلی رخ می‌دهد:
1. تبانی استراتژیک: در این نوع، باشگاه‌ها برای بهبود موقعیت خود در جدول رده‌بندی، به حریفان یا داوران رشوه می‌دهند تا نتیجه‌ای مطلوب کسب کنند. برای مثال، باشگاهی که در خطر سقوط است، ممکن است به تیمی که با آن بازی دارد، پیشنهاد مالی بدهد تا باخت را بپذیرد.
2. تبانی مرتبط با شرط‌بندی: در این حالت، نتایج مسابقات به‌گونه‌ای دستکاری می‌شود که سودآوری در بازارهای شرط‌بندی، بویژه در بازارهای آسیایی با نقدینگی بالا، تضمین شود. رسوایی «اسکومسوپولی» در ایتالیا نمونه‌ای از این نوع تبانی است که در آن، نتایج مسابقات با پرداخت‌های سنگین خریداری می‌شد.
پرونده بوخوم: نگاهی به تبانی سازمان‌یافته
یکی از برجسته‌ترین موارد تبانی در فوتبال، پرونده بوخوم در آلمان است که در سال 2011 به نتیجه رسید. در این پرونده مشخص شد که شبکه‌ای از جنایتکاران کروات مقیم آلمان، نتایج 320 مسابقه در 12 کشور اروپایی را دستکاری کرده‌اند. از این تعداد، 33 مسابقه بین‌المللی بوده و بیشتر در سطوح پایین‌تر فوتبال حرفه‌ای رخ داده است.
برخی از نکات کلیدی این پرونده عبارت‌اند از:
*بین‌المللی بودن جرم: جنایتکاران با استفاده از بازارهای شرط‌بندی آسیایی، سودهای کلانی کسب می‌کردند.
*سودآوری بالا: در یک سال، این گروه با پرداخت 12 میلیون یورو رشوه، 5/7 میلیون یورو سود خالص به‌دست آورد.
• نقدینگی بالای بازارهای آسیایی: این بازارها امکان شرط‌بندی‌های بزرگ بدون جلب توجه را فراهم می‌کنند.
تبانی در فوتبال نه‌تنها اعتبار این ورزش را زیر سؤال می‌برد، بلکه درآمدهای حاصل از آن را نیز تهدید می‌کند. اگر تماشاگران احساس کنند که نتایج مسابقات واقعی نیست، ممکن است از حضور در ورزشگاه‌ها خودداری کنند و حامیان مالی نیز از سرمایه‌گذاری در این حوزه منصرف شوند.
این وضعیت برای کسانی که ورزش را نماد بازی جوانمردانه و تلاش راستین می‌دانند، بسیار نگران‌کننده است و از طرفی، درآمدهای فوتبال حرفه‌ای را نیز تهدید می‌کند. اگر رویدادها به عنوان ساختگی دیده شوند، هواداران ممکن است از حضور در مسابقات خودداری کنند و حامیان مالی همچنین ممکن است از چنین فعالیت‌هایی فاصله بگیرند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که حضور تماشاگران در باشگاه‌های مرتبط با رسوایی کالچوپولی در ایتالیا بشدت کاهش یافته و در چین، فاش‌سازی‌های مربوط به فکسینگ منجر به کناره‌گیری حامی اصلی لیگ، یعنی شرکت پیرلی و پخش‌کننده رسمی CCT شد. فساد در لیگ‌هایی مانند چین، آلبانی، مالزی و سنگاپور تا حدی پیش رفت که وجود این لیگ‌ها را به خطر انداخت. هرچند آلودگی بیشتر لیگ‌های اروپایی به این حد نرسیده، اما خطر این وجود دارد که با گذشت زمان، درآمدها به طور فاجعه‌بار کاهش یابد.
برای مقابله با تبانی در فوتبال، نیاز به همکاری بین‌المللی، شفافیت در مدیریت و نظارت دقیق بر بازارهای شرط‌بندی است. تنها با اقدامات قاطع و هماهنگ می‌توان از گسترش این پدیده جلوگیری کرد و اعتبار فوتبال را حفظ نمود.
با توجه به وضعیت نگران‌کننده فعلی فوتبال، به نظر می‌رسد که این نوع فساد تهدیدی جدی برای سلامت و اعتبار این ورزش محسوب می‌شود و نیاز به اقدامات فوری و قاطع برای جلوگیری از گسترش آن وجود دارد.
انتهای پیام/
در سال‌های اخیر، افشاگری‌های متعددی در مورد تبانی در فوتبال منتشر شده که نه‌تنها اعتبار این ورزش را زیر سؤال برده، بلکه درآمدهای حاصل از آن را نیز تهدید کرده است. بر اساس گزارش‌های IRIS و بررسی‌های فورست (2012) بسیاری از کشورها، حتی آنهایی که فساد ساختاری در آنها رایج نیست، با این مشکل مواجه شده‌اند. برای مثال، در ایتالیا رسوایی «کالچوپولی» منجر به کاهش شدید حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها شد. در چین نیز افشای تبانی باعث شد تا حامیان مالی و پخش‌کنندگان اصلی از لیگ کناره‌گیری کنند.
رسوایی کالچوپولی در ایتالیا مثالی از فساد استراتژیک است که با انگیزه بهبود موقعیت یک باشگاه در یک رقابت به وجود آمده است. در این نوع فساد، ممکن است باشگاهی که با خطر سقوط مواجه می‌شود، به رقبای خود رشوه دهد تا به خوبی عمل نکنند یا داوران را در مسابقات دیگر خریداری کند. ایتالیا، مالت، رومانی و روسیه نمونه‌های بارزی از چنین اقداماتی هستند.
در کنار این، شایعاتی نیز وجود دارد مبنی بر فساد مربوط به شرط‌بندی که در آن، وقایع برای کسب منافع به شرط‌بندی کشیده می‌شود. رسوایی جاری Scommessopoli در ایتالیا که در آن رابطه بین دلالان فوتبال و مافیا نادیده گرفته نمی‌شود، به عنوان یکی از رسوایی‌های قابل توجه شناخته می‌شود.
تبانی در فوتبال به دو شکل اصلی رخ می‌دهد:
1. تبانی استراتژیک: در این نوع، باشگاه‌ها برای بهبود موقعیت خود در جدول رده‌بندی، به حریفان یا داوران رشوه می‌دهند تا نتیجه‌ای مطلوب کسب کنند. برای مثال، باشگاهی که در خطر سقوط است، ممکن است به تیمی که با آن بازی دارد، پیشنهاد مالی بدهد تا باخت را بپذیرد.
2. تبانی مرتبط با شرط‌بندی: در این حالت، نتایج مسابقات به‌گونه‌ای دستکاری می‌شود که سودآوری در بازارهای شرط‌بندی، بویژه در بازارهای آسیایی با نقدینگی بالا، تضمین شود. رسوایی «اسکومسوپولی» در ایتالیا نمونه‌ای از این نوع تبانی است که در آن، نتایج مسابقات با پرداخت‌های سنگین خریداری می‌شد.
پرونده بوخوم: نگاهی به تبانی سازمان‌یافته
یکی از برجسته‌ترین موارد تبانی در فوتبال، پرونده بوخوم در آلمان است که در سال 2011 به نتیجه رسید. در این پرونده مشخص شد که شبکه‌ای از جنایتکاران کروات مقیم آلمان، نتایج 320 مسابقه در 12 کشور اروپایی را دستکاری کرده‌اند. از این تعداد، 33 مسابقه بین‌المللی بوده و بیشتر در سطوح پایین‌تر فوتبال حرفه‌ای رخ داده است.
برخی از نکات کلیدی این پرونده عبارت‌اند از:
*بین‌المللی بودن جرم: جنایتکاران با استفاده از بازارهای شرط‌بندی آسیایی، سودهای کلانی کسب می‌کردند.
*سودآوری بالا: در یک سال، این گروه با پرداخت 12 میلیون یورو رشوه، 5/7 میلیون یورو سود خالص به‌دست آورد.
• نقدینگی بالای بازارهای آسیایی: این بازارها امکان شرط‌بندی‌های بزرگ بدون جلب توجه را فراهم می‌کنند.
تبانی در فوتبال نه‌تنها اعتبار این ورزش را زیر سؤال می‌برد، بلکه درآمدهای حاصل از آن را نیز تهدید می‌کند. اگر تماشاگران احساس کنند که نتایج مسابقات واقعی نیست، ممکن است از حضور در ورزشگاه‌ها خودداری کنند و حامیان مالی نیز از سرمایه‌گذاری در این حوزه منصرف شوند.
این وضعیت برای کسانی که ورزش را نماد بازی جوانمردانه و تلاش راستین می‌دانند، بسیار نگران‌کننده است و از طرفی، درآمدهای فوتبال حرفه‌ای را نیز تهدید می‌کند. اگر رویدادها به عنوان ساختگی دیده شوند، هواداران ممکن است از حضور در مسابقات خودداری کنند و حامیان مالی همچنین ممکن است از چنین فعالیت‌هایی فاصله بگیرند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که حضور تماشاگران در باشگاه‌های مرتبط با رسوایی کالچوپولی در ایتالیا بشدت کاهش یافته و در چین، فاش‌سازی‌های مربوط به فکسینگ منجر به کناره‌گیری حامی اصلی لیگ، یعنی شرکت پیرلی و پخش‌کننده رسمی CCT شد. فساد در لیگ‌هایی مانند چین، آلبانی، مالزی و سنگاپور تا حدی پیش رفت که وجود این لیگ‌ها را به خطر انداخت. هرچند آلودگی بیشتر لیگ‌های اروپایی به این حد نرسیده، اما خطر این وجود دارد که با گذشت زمان، درآمدها به طور فاجعه‌بار کاهش یابد.
برای مقابله با تبانی در فوتبال، نیاز به همکاری بین‌المللی، شفافیت در مدیریت و نظارت دقیق بر بازارهای شرط‌بندی است. تنها با اقدامات قاطع و هماهنگ می‌توان از گسترش این پدیده جلوگیری کرد و اعتبار فوتبال را حفظ نمود.
با توجه به وضعیت نگران‌کننده فعلی فوتبال، به نظر می‌رسد که این نوع فساد تهدیدی جدی برای سلامت و اعتبار این ورزش محسوب می‌شود و نیاز به اقدامات فوری و قاطع برای جلوگیری از گسترش آن وجود دارد.
انتهای پیام/