فوق‌ستاره و جامی که لیاقتش را داشت
آلیانتس، قلعه پرتغالی‌ها
به گزارش ایران ورزشی، لیگ ملت‌های اروپا ۲۰۲5-۲۰۲4 به دراماتیک‌ترین شکل ممکن در ورزشگاه آلیانتس آره‌نا شهر مونیخ آلمان به پایان رسید و تیم ملی فوتبال پرتغال با شکست دادن اسپانیا، تبدیل به اولین تیم با سابقه دو عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها شد تا کریستیانو رونالدو پس از یورو ۲۰۱۶ و لیگ ملت‌های ۲۰۱۹، سومین جام بزرگ خود با تیم ملی کشورش را در چهارمین فینال ملی کسب کند.
جامی که می‌توان گفت رونالدو بیش از هر شخص دیگری در این تیم لیاقتش را داشت؛ نه به خاطر به ثمر رساندن ۸ گل در طول رقابت‌ها و تبدیل شدن به دومین گلزن برتر لیگ ملت‌ها در آخرین روزهای دهه چهارم زندگی، بلکه به خاطر استقامت و تسلیم‌ناپذیری همیشگی که حتی در مسابقات نیمه‌نهایی و فینال، خودش را نشان داد. درست در زمانی که به نظر می‌رسد اسپانیا سومین جام متوالی خود را در سه سال اخیر کسب کرده. رونالدو با جایگیری مناسب و عملکرد خوب خود در محوطه جریمه اسپانیا، کار را به تساوی کشید تا بازی، به اوقات اضافه کشیده شود. استرس رونالدو در اوقات اضافه و خوشحالی بی‌حد و حصر پس از قهرمانی پرتغال، به خوبی این موضوع را نشان می‌داد که کسب این قهرمانی در پایان یک فصل ناکام با النصر، تا چه اندازه برای رونالدو اهمیت دارد و حالا، همه چیز برای حضور دوباره او در جام جهانی با لباس سلسائوی اروپا مهیاست. در روزی که همه انتظار درخشش یامال در یک مسابقه بزرگ دیگر را داشتند، رونالدو تبدیل به ستاره اول این صحنه شد و حالا، پرتغال با یک دستاورد بزرگ ملی به استقبال جام جهانی ۲۰۲۶ می‌رود.
دستاوردی که به عنوان اولین جام ملی روبرتو مارتینز، کار او را برای ادامه حضور روی نیمکت پرتغال تا آغاز جام جهانی تسهیل می‌کند. با وجود برخی انتقادات نسبت به تصمیمات مارتینز از جمله استفاده از ژائو نوس در پست دفاع راست، نمی‌توان کیفیت فنی پرتغال و عمق ترکیب غنی این تیم را به راحتی نادیده گرفت. تیمی که در مقابل دو تیم مطرح و فنی آلمان و اسپانیا، در نیمه دوم هر دو مسابقه درخشان ظاهر شد و نشان داد که باید بدون هیچ شکی، پرتغال را یکی از برترین تیم‌های حال حاضر فوتبال ملی جهان بدانیم. این در حالیست که با توجه به میانگین سنی بالای ۲۷ سال تیم پرتغال و پا به سن گذاشتن اکثر ستارگان این تیم از جمله رونالدو، جام جهانی سال آینده می‌تواند آخرین فرصت بزرگ این نسل برای رقم زدن نخستین قهرمانی پرتغالی‌ها در تاریخ رقابت‌های جام جهانی فوتبال باشد.
لاروخا شکست‌ناپذیر نیست
با وجود ادامه‌دار شدن روند شکست‌ناپذیری تیم لوئیس دلافوئنته در رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا، عملکرد فرانسه و پرتغال در این دو مسابقه نشان داد که قهرمان یورو ۲۰۲۴، در فاز تدافعی بشدت آسیب‌پذیر است و بازیکنان ذخیره این تیم نیز در برخی مواقع، کیفیت بازیکنان اصلی را ندارند. نونو مندش در شب تلخ اسپانیا، راه بستن لامین یامال را به دیگر مدافعان مطرح فوتبال جهان یاد داد و حالا اسپانیا دیگر یک تیم بی‌نقص نیست. اسپانیا در ۶ مسابقه اخیر خود ۱۵ گل دریافت کرده و با این آمار دفاعی، نمی‌توان یک تیم را شانس اصلی قهرمانی در جام جهانی دانست. همچنین از بابت تعویض میکل اویارزابال، مرد بازی‌های بزرگ اسپانیا و حضور آلوارو موراتا در زمین به دلیل خراب کردن پنالتی، انتقاداتی به دلافوئنته مطرح شده است؛ با این حال نمی‌توان دستاوردهای فوق‌العاده او در تبدیل کردن اسپانیا به یک تیم فوق‌العاده در فوتبال اروپا را کتمان کرد.
توپ طلا؛ چرا که نه؟
بی‌هیچ تردیدی نونو مندش مدافع چپ ۲۲ ساله پاری‌سن‌ژرمن و تیم ملی پرتغال، از بهترین بازیکنان این فصل فوتبال اروپا بوده است. مندش که از زمان انتقال به پاری‌سن‌ژرمن پس از درخشش در اسپورتینگ روبن آموریم عملکردی باثبات داشت، با نمایش درخشان مقابل لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا چه در فاز تهاجمی و چه در بعد مهار محمد صلاح توجهات را به خود جلب کرد و در ادامه فصل نیز، نقش مهمی در قهرمانی تاریخی پاری‌سن‌ژرمن در لیگ قهرمانان اروپا ایفا کرد. گلزنی مقابل وستهم در مرحله یک‌چهارم نهایی، مهار بوکایو ساکت در مرحله نیمه‌نهایی مقابل آرسنال و مهار تهدیدهای سمت راست تیم اینتر با حضور دنزل دامفریز در فینال رؤیایی تیم لوییز انریکه، توانایی‌های مندش را بیش از پیش اثبات کرد و حالا او در لباس تیم ملی پرتغال نیز خود را به عنوان یک فوق‌ستاره مطرح کرده است. پس از ساختن گل دوم تیم ملی کشورش در بازی نیمه‌نهایی مقابل رونالدو، مندش در فینال لیگ ملت‌های اروپا نیز با یک گل و یک پاس گل، تبدیل به چهره اصلی مسابقه نهایی شد و مهم‌تر از آن، توانست یکی از ضعیف‌ترین مسابقات فصل لامین یامال را رقم بزند. مندش در مجموع ۱۲۰ دقیقه بازی مقابل یامال، دریبل نخورد و همین موضوع باعث شده که برخی، او را شایسته کسب عنوان توپ طلا بدانند؛ با این استدلال که بازیکنی که جلوی تمام مدعیان توپ طلا را گرفته، چطور می‌تواند خود جزو نامزدهای کسب این جایزه نباشد؟ با این حال معمولاً رسانه‌ای مانند فرانس فوتبال که بانی مراسم توپ طلاست، اهمیت چندانی به نقش بازیکنان تدافعی بویژه مدافعان کناری در بحث توپ طلا نمی‌دهد؛ موضوعی که در سال ۲۰۲۴ نیز برای دنی کارواخال رخ داده بود.
انتهای پیام/