بازیکن‌سازی مهم‌تر از صعود فوتبال به المپیک

درباره حضور تیم المپیک یا همان تیم امید در مسابقات المپیک باید روشنگری شود و صعود به این تورنمنت چندان بزرگ جلوه داده نشود. گرچه فوتبال ایران سال‌ها است در مسابقات المپیک حاضر نشده و این موضوع حسرت‌هایی به بار آورده است، اما واقعیت غیرقابل انکار این است که مسابقات فوتبال المپیک از کیفیت بالایی برخوردار نیست و به سبب آنکه بسیاری از کشورها حتی بازیکنان رده سنی جوان خود را به این مسابقات اعزام می‌کنند تا تنها کسب تجربه کنند، سطح این مسابقات معمولاً دستخوش تغییراتی کیفی به سبب سیاستگذاری کشورهایی می‌‌شود که به این مسابقات راه یافته‌اند.
از سوی دیگر حتی نگاه ioc به عنوان متولی برگزاری مسابقات المپیک نیز به این مسابقات چندان پراهمیت نیست کمااینکه در قوانین اعزام ورزشکاران فوتبالیست به این مسابقات دیده می‌شود که حداقل اعزام در نظر گرفته می‌شود و به نوعی ioc به دنبال صرفه‌جویی و هزینه کمتر برای تیم‌های فوتبال است. اینکه تیمی متشکل از 18بازیکن با قهرمانی در مسابقات فوتبال تنها به یک مدال طلا می‌رسد و در مقابل یک ورزشکار می‌تواند مدال‌های متعددی را در مسابقات المپیک درو کند به خودی خود موجب شده فوتبال و یا بسیاری از ورزش‌های تیمی در المپیک از سکه بیفتند. 
شاید در سال‌های دور مسابقات المپیک تا حدی کشش ایجاد می‌کرد اما در یک دهه اخیر مسابقات فوتبال المپیک هرگز نتوانسته آن جذابیتی که انتظار می‌رود را ایجاد کند. 
این تفاسیر البته رویکردی یا القایی در جهت کم‌ارزش جلوه دادن صعود به المپیک نیست اما اشاره به این نکات می‌تواند دیدگاه‌ها نسبت به تیم امید را تغییر دهد تا مربیان و بازیکنان این تیم به تازگی قرار است اردوی خود را آغاز کنند، تحت فشار قرار نگرفته و در وهله نخست به یک پشتوانه برای تیم ملی تبدیل شوند نه مامورانی که قرار است طی یک دوره بازی‌های سخت و پراسترس به المپیک بروند و در مسابقاتی شرکت کنند که قهرمانش فقط یک مدال می‌گیرد و حتی برای برگزارکنندگان المپیک نیز اهمیت چندانی ندارد. 
آنچه مسلم است تیم امید که اکنون با امید روانخواه سروشکل گرفته بیشتر باید در جهت ساختن نیروهای تازه‌نفس برای تیم ملی ایفای نقش کند. 
انتهای پیام/