ایرانمنش: با این امکانات، گرفتن مدال؟ نمی‌دانم!

پریسا غفاری؛ ندا شهسواری، مهشید اشتری، شیما صفایی، فاطمه یاری و صبا سراجی تا جمعه زیر نظر حمیده ایرانمنش تمرین می‌کنند و قرار است از 26 بهمن تا 7 اسفندماه در بوسان کره جنوبی برای دومین بار حضور در فینال رقابت‌های جهانی را تجربه کنند. شاگردان حمیده ایرانمنش چندی پیش با قرار گرفتن در جمع ۱۰ تیم اول آسیا و نهمی، توانستند جواز فینال جهانی را بگیرند اما سرمربی تیم ملی پینگ‌پنگ ایران معتقد است با امکانات موجود، شرایط برای مدال دختران تنیس روی میز خیلی سخت است.

در خصوص شرایط تیم ملی صحبت کنید.

اولین اردوی جهانی بیشتر از 10 روز است شروع شده. تمرینات در دو نوبت صبح و عصر انجام می‌شود و خوشبختانه شرایط همه بچه‌ها خوب است. انتخاب نفرات نهایی شده و تیم به طور کامل با حضور پنج نفر راهی پوسان کره جنوبی می‌شود. به جز این اردو، تنها یک مرحله تمرین دیگر داریم که در روز‌های منتهی به اعزام برگزار می‌شود. در این فاصله بازیکنان در پروتور قطر و لیگ کشوری شرکت‌ می‌کنند. ضمناً لژیونرها هم باید به لیگ ترکیه بروند. با اینکه ملی‌پوشان ما به خاطر مشکلات مالی با کمبود تورنمنت بین‌المللی مواجه هستند، برنامه‌ریزی را طوری انجام دادیم تا با حضور در این سه مسابقه به آمادگی کامل برسند.

تیم ملی در دوره قبلی از گروهش صعود نکرد، شانس ایران در این دوره چگونه است؟

تمام تلاش ما این است که نمایش بهتری نسبت به سال قبل داشته باشیم، اما اگر هم نتوانیم از گروه صعود کنیم، باز هم باید به همین حضور افتخار کنیم. به هر حال کسب سهمیه به نوبه خود اتفاق مهمی است. در گذشته شرایط به این شکل بود که فینال مسابقات جهانی با حضور ۹۶ تیم برگزار می‌شد، اما از سال گذشته این برنامه‌ریزی تغییر کرده و تعداد تیم‌های دور پایانی به ۴۰ تیم رسیده است. این یعنی صعود تیم‌ها با رقابت تنگاتنگی انجام می‌شود.

پس امسال برای صعود کار سخت‌تری داشتید؟

واقعاً امسال قرعه سختی در رقابت‌های قهرمانی آسیا داشتیم. شاید اگر به جای چین، با تیم‌های ازبکستان یا قزاقستان رو‌به‌رو می‌شدیم، می‌توانستیم در جمع هشت تیم اول قرار بگیریم. اما همه می‌دانند که چین یکی از قدرت‌های برتر تنیس روی میز دنیاست. با این حال از نتیجه‌ای که شاگردانم برابر چین گرفتند راضی هستم و بازی کردن برابر چینی‌ها به آنها اعتماد به نفس داد. تیم ما در حال حاضر رنکینگ ۳۶ جهان را دارد. امیدوارم بتوانیم این جایگاه را به رده‌های پایین‌تر برسانیم.

یکی از تصمیم‌های تلخی که این بار برای پینگ‌پنگ زنان گرفته شد کم شدن تعداد سهمیه برای بانوان در بازی‌های آسیایی هانگژو بود. بازی‌هایی که مهم‌ترین رویداد ورزشی قاره محسوب می‌شود و به لحاظ کسب تجربه می‌توانست اعتبار زیادی به بانوان بدهد.به نظر شما چقدر این بازی‌ها می‌توانست به حضور زنان در فینال جهانی کمک کند؟

حضور در بازی‌های آسیایی مثل یک المپیک برای ما بود. به هر حال قدرت پینگ‌پینگ دنیا در آسیاست. ۱۰ تیم برتر رده‌بندی جهانی در این قاره‌اند و در بخش انفرادی هم ۹ نفر اول، باز متعلق به آسیا هستند. هرچه تلاش کردیم مسئولان را متقاعد کنیم، نشد. تنها در بخش انفرادی یک نماینده داشتیم. به هر حال، چون اعزام‌های دختران ما خیلی اندک است انتظار داشتیم با توجه به درخشش‌شان در رقابت‌های قهرمانی آسیایی اخیر و قرار گرفتن در جمع ۱۰ تیم برتر، آنها را به بازی‌های آسیایی اعزام کنند تا به تجربیات‌شان افزوده شود. به صراحت باید گفت با این امکاناتی که ما داریم شرایط برای رسیدن به مدال در این رشته خیلی سخت است. واقعاً انتظار مدال دارید!

صحبت پایانی...

مشکل دختران ما عدم حضور در تورنمنت‌های بین‌المللی مختلف است. ما به دلیل نبود منابع مالی نمی‌توانیم برای دختران مسابقات تدارکاتی خوبی فراهم کنیم تا با سبک‌های مختلف بازی آشنا شوند. پینگ‌پنگ رشته‌ای است که مدام باید مسابقه بدهی. باز جای شکرش باقی است که دختران ایرانی با همین بضاعت در لیگ ترکیه بازی می‌کنند که اتفاق در خور توجهی است. ملی‌پوشان تا در مسابقات دیده نشوند، نمی‌توانند لژیونر شوند.