تیمی شبیه فصل دوازدهم ساخته شد
استقلال در جمع با ارزش‌ترین‌های آسیا
استقلال پس از سال‌ها فراز و نشیب مالی، این فصل با ترکیبی نسبتاً رؤیایی به استقبال رقبای ایرانی و آسیایی می‌رود. مدیران استقلال که در اوایل بازار نقل و انتقالات سرعتی لاک‌پشتی داشتند، به یک باره با جذب ستاره‌های مطرح خارجی و ایرانی معادلات را بر هم زدند؛ تا جایی که حالا به‌عنوان چهارمین تیم ارزشمند سطح دوم لیگ قهرمانان آسیا معرفی شده‌اند. استقلال در شرایطی از 26 شهریور مسابقات خود را در آسیا شروع می‌کند که بعد از غول‌هایی چون النصر، الوصل و الاهلی، چهارمین تیم سطح دو لیگ آسیا از نظر ارزشمندی است. این صعود مالی و اعتباری شاید نویدبخش یک استقلال رؤیایی باشد، اما به نظر نمی‌رسد اتکا به این نکته بتواند تضمینی برای موفقیت صد درصدی این تیم باشد.
برای هواداران استقلال حضور تیم‌شان در جمع چهار تیم ارزشمند سطح دوم آسیا، بی‌تردید خبر خوشحال‌کننده‌ای است. باشگاهی که تا همین چند فصل پیش، بیش از آنکه با جذب ستاره‌ها شناخته شود، با بحران‌های مالی و شکایت‌های بین‌المللی دست و پنجه نرم می‌کرد، حالا در موقعیتی تازه قرار گرفته است که می‌تواند اسکوادی ارزشمند رقم بزند. استقلال کنونی بیش از همیشه خاطره استقلال فصل دوازدهم را زنده می‌کند؛ تیمی کاملاً ایرانی اما پرستاره که در سطح قاره وزنه‌ای مهم محسوب می‌شد. آن روزها حضور چهره‌هایی چون مجتبی جباری، جواد نکونام، فرهاد مجیدی، پژمان منتظری و مهدی رحمتی استقلال را به ترکیبی درخشان بدل کرده بود؛ البته ترکیبی که از دل فوتبال ایران برآمده بود و بدون تکیه به دلارهای خارجی، در سطح آسیا از نظر مالی و فنی اعتبار داشت. امروز اما داستان کمی متفاوت است. استقلال با خریدهای پرهزینه و تغییرات گسترده در ترکیب، توانسته جایگاه مالی خود را ارتقا دهد و در جمع ارزشمندترین‌های سطح دوم آسیا بایستد. اما واقعیت این است که فوتبال آسیا پر از نمونه‌هایی است که تیم‌های میلیاردی، علی‌رغم داشتن ستاره‌های بزرگ، نتوانسته‌اند به جام برسند.
استقلال هم اگر می‌خواهد از قید و بند ناکامی‌های گذشته رها شود، باید به فرمولی ترکیبی برسد؛ فرمولی که هم از ستاره‌های خارجی بهره ببرد و هم به ستاره‌سازی درونی تکیه کند. آبی‌پوشان، امروز تیمی دارند که روی کاغذ رؤیایی به نظر می‌رسد، اما این موضوع هرگز معادل موفقیت در زمین مسابقه نیست. لیگ برتر و آسیا عرصه‌ای است که تنها با هماهنگی، پرورش بازیکنان ایرانی و تکیه بر هویت تیمی می‌توان در آن دوام آورد. استقلال اگر می‌خواهد از ارزش اقتصادی به نتایجی مطلوب برسد، باید بازیکنان داخلی خود را هم به نکته‌ای قابل اتکا تبدیل کند. بی‌شک حضور در جمع ارزشمندترین تیم‌های آسیا یک فرصت است؛ فرصتی برای عبور از مشکلات مالی و بازگشت به قله‌هایی که استقلال روزگاری با بازیکنان ایرانی‌اش فتح کرده بود. اما اگر همه‌چیز تنها بر عهده خریدهای خارجی سنگین گذاشته شود، این استقلال جدید هم ممکن است مثل تیم‌های پرخرج دیگر آسیا، فقط در جدول ارزش مالی بدرخشد و نه در جام قهرمانی.
انتهای پیام/
برای هواداران استقلال حضور تیم‌شان در جمع چهار تیم ارزشمند سطح دوم آسیا، بی‌تردید خبر خوشحال‌کننده‌ای است. باشگاهی که تا همین چند فصل پیش، بیش از آنکه با جذب ستاره‌ها شناخته شود، با بحران‌های مالی و شکایت‌های بین‌المللی دست و پنجه نرم می‌کرد، حالا در موقعیتی تازه قرار گرفته است که می‌تواند اسکوادی ارزشمند رقم بزند. استقلال کنونی بیش از همیشه خاطره استقلال فصل دوازدهم را زنده می‌کند؛ تیمی کاملاً ایرانی اما پرستاره که در سطح قاره وزنه‌ای مهم محسوب می‌شد. آن روزها حضور چهره‌هایی چون مجتبی جباری، جواد نکونام، فرهاد مجیدی، پژمان منتظری و مهدی رحمتی استقلال را به ترکیبی درخشان بدل کرده بود؛ البته ترکیبی که از دل فوتبال ایران برآمده بود و بدون تکیه به دلارهای خارجی، در سطح آسیا از نظر مالی و فنی اعتبار داشت. امروز اما داستان کمی متفاوت است. استقلال با خریدهای پرهزینه و تغییرات گسترده در ترکیب، توانسته جایگاه مالی خود را ارتقا دهد و در جمع ارزشمندترین‌های سطح دوم آسیا بایستد. اما واقعیت این است که فوتبال آسیا پر از نمونه‌هایی است که تیم‌های میلیاردی، علی‌رغم داشتن ستاره‌های بزرگ، نتوانسته‌اند به جام برسند.
استقلال هم اگر می‌خواهد از قید و بند ناکامی‌های گذشته رها شود، باید به فرمولی ترکیبی برسد؛ فرمولی که هم از ستاره‌های خارجی بهره ببرد و هم به ستاره‌سازی درونی تکیه کند. آبی‌پوشان، امروز تیمی دارند که روی کاغذ رؤیایی به نظر می‌رسد، اما این موضوع هرگز معادل موفقیت در زمین مسابقه نیست. لیگ برتر و آسیا عرصه‌ای است که تنها با هماهنگی، پرورش بازیکنان ایرانی و تکیه بر هویت تیمی می‌توان در آن دوام آورد. استقلال اگر می‌خواهد از ارزش اقتصادی به نتایجی مطلوب برسد، باید بازیکنان داخلی خود را هم به نکته‌ای قابل اتکا تبدیل کند. بی‌شک حضور در جمع ارزشمندترین تیم‌های آسیا یک فرصت است؛ فرصتی برای عبور از مشکلات مالی و بازگشت به قله‌هایی که استقلال روزگاری با بازیکنان ایرانی‌اش فتح کرده بود. اما اگر همه‌چیز تنها بر عهده خریدهای خارجی سنگین گذاشته شود، این استقلال جدید هم ممکن است مثل تیم‌های پرخرج دیگر آسیا، فقط در جدول ارزش مالی بدرخشد و نه در جام قهرمانی.
انتهای پیام/