تیم ملی کشتی آزاد و آسان‌ترین دوره برای رسیدن به قهرمانی
یا مرگ یا قهرمانی
تیم ملی کشتی آزاد ایران امروز راهی مسابقات جهانی زاگرب کرواسی شد. تیمی مدعی و با قابلیت که چندین قهرمان جهان و المپیک را در ترکیب خودش دارد و برای رسیدن به عنوان قهرمانی تلاش می‌کند. در غیاب روسیه که امتیازاتش محاسبه نمی‌شود و البته برخی از کشتی‌گیرانش هم ویزا نگرفتند مثل ابرستاره کشتی دنیا رشید سعدالله‌یف و امریکایی که در حال تغییر نسل است؛ کشتی ایران یک فرصت استثنایی برای رسیدن به عنوان قهرمانی دارد. همیشه سال‌های بعد از المپیک بهترین فرصت برای قهرمانی است. آخرین بار هم که کشتی ایران قهرمان جهان شد، سال 2013 در مجارستان بود که اولین جهانی بعد از المپیک بود. کشتی ایران این فرصت را نباید از دست بدهد. شاید اگر قرار بر نوشتن از واقعیت باشد باید گفت، امسال هر نتیجه‌ای بجز قهرمانی ایران نتیجه ضعیف قلمداد می‌شود.
وزن 55 کیلوگرم؛ علی مؤمنی
نماینده ایران در این وزن برای نخستین بار دوبنده تیم ملی در جهانی بزرگسالان را به تن می‌کند. از شانس او قهرمان و نایب‌قهرمان جهانی دوره قبل حضور ندارند. ری هیگوچی که طلای المپیک و نقره مسابقات جهانی دوره قبل را کسب کرده، غایب بزرگ این مسابقات است. میسیچ صرب هم که در جهانی 2023 قهرمان جهان شد در این مسابقات غایب است. اسپنسرلی نقره المپیک پاریس را دارد و در این مسابقات حضور دارد و آرسن هاروتانیان از ارمنستان و امان امان از هند دارنده مدال برنز جهان و المپیک در این مسابقات به میدان می‌رود. به‌طور کلی هم در این رقابت‌ها 33نفر در این وزن ثبت‌نام کردند.
وزن 61 کیلوگرم؛ احمد محمدنژاد جوان
این وزن هم مثل وزن اول، قهرمان و نایب‌قهرمان دوره گذشته مسابقات قهرمانی جهان یعنی آروجائو از امریکا و عباس گادجی ماگمدوف از روسیه را در این دوره به خودش نمی‌بیند. حتی نفرات اول و دوم جهانی اوزان غیرالمپیکی اونو از ژاپن و احمت دومان از ترکیه در 2024 هم غیبت دارند. فقط ژوماشبک قرقیز از مدال‌آوران قبلی این وزن حضور دارند. زائور اوگیف روس و البته زلیمخان آباکاروف از آلبانی که یک وزن بالاتر آمده از جمله مدعیان این وزن هستند. احمد محمدنژاد جوان هم بعد از چند سال پشت خط ماندن به این مسابقات رسید. او اولین کشتی‌گیر مشهدی بعد از 22سال است که به ترکیب تیم ملی بزرگسالان می‌رسد. آخرین بار از مشهد، مجید خدایی در جهانی 2003 نیویورک دوبنده تیم ملی را به تن کرده بود.
وزن 65 کیلوگرم؛ رحمان عموزاد
این وزن یکی از مهم‌ترین شانس‌های ایران برای کسب مدال طلا است. رحمان عموزاد طلای جهان و نقره المپیک را در این وزن دارد. ستاره‌های این وزن هم نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده‌اند و شاید همین کمی کار او را آسان کرده باشد. اسماعیل موسکایف قهرمان جهانی در 2023 یکی از ستاره‌های این وزن بود که حالا تغییر وزن داده است. کیوکای ژاپنی قهرمان المپیک پاریس ستاره اصلی این وزن است که رحمان با او رقابت انتقامی خواهد داشت. رحمان در فینال المپیک به این کشتی‌گیر ژاپنی باخت. از شامیل ممدوف روس که برنز جهان را دارد و اسلام دودایف که برنز المپیک را دارد، دیگر در این وزن خبری نیست. رحمان در المپیک برای رسیدن به فینال چند قهرمان جهان را ضربه فنی کرد اما حالا برای جهانی هیچ‌کدام از آنها را پیش رو ندارد. البته سباستین ریورا از کوبا که برنز جهان و المپیک را دارد می‌تواند حریف جدی و قابل احترامی در این وزن باشد. نکته جالب توجه در این وزن حضور پیمان بیابانی در ترکیب تیم ملی کانادا است.
وزن 70 کیلوگرم؛ امیرمحمد یزدانی
در این وزن اسلام دودایف از آلبانی به همراه ویکتور راسادین از تاجیکستان، آرمن آندرسیان از ارمنستان و کایپانوف قزاقستانی حضور دارند. امیرمحمد یزدانی برای رسیدن به فینال نباید کار سختی داشته باشد. البته او دو بار قبل از این هم به فینال جهانی رسیده و هر دو را واگذار کرده است. نورخازا کایپانوف از قزاقستان که مدال طلای جهانی اوزان غیرالمپیکی را کسب کرده بود و یوشینوسکه از ژاپن که مدال نقره را در همان مسابقات کرده بود در زاگرب حضور دارند و امیرمحمد باید مراقب هر دوی این کشتی‌گیران باشد. نام اسماعیل موسکایف هم در لیست اتحادیه جهانی دیده می‌شود اما شنیده شده که مصدوم است و شاید به زاگرب نیاید اما اگر هم بیاید، خیلی نباید حریف سختی باشد چرا که بخرلاف درخشش در وزن 65کیلوگرم در وزن 70کیلوگرم نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد.
وزن 74 کیلوگرم؛ یونس امامی
در این وزن اوضاع نسبت به گذشته بسیار بهتر است. نه از رازمبک جمالوف خبری هست و نه از کایل دایک امریکایی و البته از فرانک چامیزو هم دیگر خبری نیست. شاید این بهترین فرصت برای یونس امامی باشد که بتواند مدالی را که چند سال است دنبالش می‌گردد را به دست بیاورد. شاید مهم‌ترین نکته درباره یونس امامی این باشد که خودش را هیچ وقت باور نکرد. او حریفان بزرگی دارد اما خودش هم می‌تواند یکی از بزرگان این وزن باشد. به‌شرطی که بپذیرد و برای رسیدن به آن به تلاش کند. سیداکوف روس، چرمن والیف و سالکازنوف از جمله مدعیان قدیمی این وزن هستند. البته دیوید کار امریکایی که به‌جای کایل دایک در ترکیب امریکا قرار گرفته شاید پدیده نوظهور این وزن باشد. مراد کورماگمدوف روس هم که برای مجارستان کشتی می‌گیرد شاید یکی از حریفان سرسخت این وزن باشد. به‌طور کلی این وزن کشتی‌گیر روس زیاد دارد.
وزن 79 کیلوگرم؛ محمد نخودی
شاید یکی از کسانی که حقش نبود در این دوره از مسابقات قهرمانی جهان دوبنده تیم ملی را به تن کند، محمد نخودی باشد. او در یکی از استثنایی‌ترین شرایط در تاریخ کشتی ایران به دوبنده تیم ملی رسیده است. بعد از جهانی اوزان غیرالمپیکی در آلبانی که مصدوم شد، پای خود را به تیغ جراحی سپرد و از آن موقع تا حالا در هیچ میدانی به روی تشک نرفت و فقط در چند ماه اخیر در تمرینات حضور داشته است. با این‌حال کادرفنی او را انتخاب کرد تا جوانی مثل مهدی یوسفی پشت خط بماند. وزن 79کیلوگرم یک مدعی جدی به نام احمد عثمانوف دارد که یکبار هم نخودی را شکست داده است. زلیمخان خادجیف روس که در ترکیب فرانسه به میدان می‌رود هم می‌تواند یکی از مدعیان این وزن باشد.
وزن 86 کیلوگرم؛ کامران قاسمپور
این وزن دو صاحب اصلی خودش را دیگر ندارد. حسن یزدانی و دیوید تیلور دو ستاره این وزن بودند که نزدیک به هفت سال مدال طلای این وزن را با هم دست به دست کردند اما حالا هر دو از مسابقات کشتی کنار رفتند. کامران قاسمپور ستاره کشتی ایران که بعد از چند سال پشت حسن یزدانی ماندن به وزن 92کیلوگرم رفته بود، حالا دوباره به وزن اصلی خودش برگشته است؛ وزن 86کیلوگرم. این وزن در مسابقات جهانی خیلی کشتی‌گیر مدعی به خودش نمی‌بیند. ماگومد رمضانوف که در المپیک با غلبه بر حسن یزدانی به مدال طلای المپیک رسید، هنوز نامش در لیست اتحادیه جهانی دیده نمی‌شود. او نیاید کامران مدعی اصلی قهرمانی است، حتی در حضور زاهید والنسیا امریکایی که خیلی کشتی‌گیر تکنیکی و قدرتمندی به نظر نمی‌آید.
وزن 92 کیلوگرم؛ امیرحسین فیروزپور
در این وزن هم نماینده ایران برای اولین‌بار دوبنده تیم ملی را به تن می‌کند. امیرحسین فیروزپور جوان شایسته مازندرانی در حالی دوبنده تیم ملی را به تن کرده که دیگر از اوضاع طوفانی این وزن که در جهانی اوزان غیرالمپیکی آلبانی وجود داشت؛ خبری نیست. رشید سعدالله‌یف روس که اگر هم ویزا بگیرد و بیاید در وزن 97کیلوگرم کشتی می‌گیرد. دیوید تیلور هم که در جهانی آبلانی با غلبه بر کامران قاسمپور برنز گرفت، همانجا از مسابقات کشتی خداحافظی کرد. بنابراین امسال شرایط مسابقات جهانی در وزن 92کیلوگرم بسیار متفاوت خواهد بود. دو سال پیاپی در سال‌های 2021 و 2022 کامران قاسمپور این مدال طلا را به دست آورد. ریزانبک آیتماخان قزاق که هنوز نامش در لیست اتحادیه دیده نمی‌شود، یکی از مدعیان این وزن است.
وزن 97 کیلوگرم؛ امیرعلی آذرپیرا
یکی از خوب‌های کشتی ایران در المپیک، امیرعلی آذرپیرا بود که به مدال برنز هم رسید. بعد از المپیک امیرعلی مجبور به جراحی شد و بعد با حضور در یک تورنمنت که فقط یک نفر در آن حضور داشت با همین شرایط راهی زاگرب می‌شود. هیچ کس نمی‌داند که امیرعلی الان در چه شرایطی است و همین شاید خوب باشد و شاید هم بد. این وزن هم مثل بسیاری از اوزان دیگر شرایط عجیبی دارد. نام کایل اسنایدر امریکایی در لیست اتحادیه جهانی دیده می‌شود اما همه می‌دانند که او به دلیل فساد اخلاقی در بازداشت است. نام رشید سعدالله‌یف که یکی دیگر از مدعیان جدی این وزن در هشت سال گذشته بوده هم اگر چه در لیست اتحادیه قرار دارد اما خبرها حکایت از صادر نشدن ویزا برای او دارد. در چنین وضعیتی فقط احمد تاج‌الدینوف می‌ماند که طلای المپیک را هم به دست آورد. شاید مدال طلای این وزن بعد از مدت‌ها به ایران برسد. تاج‌الدینوف بعد از المپیک کتفش را جراحی کرده و بعید است که بتواند با قدرت به کشتی برگردد. ماگومدخان ماگمدوف آذربایجانی در این وزن به روی تشک جهانی می‌آید اما بعید است که او حریف دندان‌گیری باشد.
وزن 125 کیلوگرم؛ امیرحسین زارع
یکی از آسان‌ترین اوزان برای رسیدن به مدال طلا، وزن 130کیلوگرم است. امیرحسین زارع که مدال طلای المپیک را مثل آب خوردن از دست داد حالا در غیاب طاها آکگول و گنو پتریاشویلی باید مثل آب خوردن طلا را به دست بیاورد. مدالی که می‌تواند کشتی ایران را به یک آرزوی بزرگ که 11سال است در حسرت آن قرار دارد برساند. ترکیه به‌جای طاها از هاکان سینگل استفاده کرده و گرجستان هم سولومون ماناشویلی را در ترکیب خودش قرار داده و اما به نظر باید این بار منتظر پدیده‌ها هم بود؛ مثلاً عظمت خوسونوف روس در ترکیب یونان به این مسابقات آمده است و آلن خوبالوف در ترکیب بلغارها است که به نظر می‌رسد یک روسی‌الاصل است.
انتهای پیام/