جنگ روانی، حتی برای کافا!

تورنمنت کافا با تمام حواشی و نقاط منفی‌اش به پایان رسید و حالا فدراسیون فوتبال ایران، باید تمام توان خود را معطوف به اردوهای بعدی و حضور قدرتمند ایران در مسابقات جام جهانی ۲۰۲۶ کند‌. فراموش نکنیم که در دو وقفه بازی‌های ملی پیش رو در ماه‌های مهر و آبان، ایران فرصت برگزاری چهار مسابقه تدارکاتی را دارد و تاکنون، تنها دیدار با روسیه قطعی شده است؛ هرچند که مسئولان فدراسیون ادعا می‌کنند که ایران در ماه آبان، در یک تورنمنت چهارجانبه به میزبانی کشور ساحل عاج شرکت خواهد کرد. حضور در کافا، به هیچ عنوان اقدام مناسب و مثبتی نبود و نه تنها برای تیم ملی، بلکه برای بازیکنان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر لیگ برتری نیز دستاورد ویژه‌ای نداشت و به جز فشار رسانه‌ای حاصل از تساوی مقابل تاجیکستان و باز شدن دروازه مقابل افغانستان، نمی‌شد دستاورد دیگری را در این تورنمنت به خاطر آورد؛ با این حال یک مسأله مهم در این رقابت‌ها گریبانگیر فوتبال ملی ایران شد و آن هم چیزی جز پایین آوردن شأن تیم ملی فوتبال ایران نبود!
از کیفیت پخش تلویزیونی گرفته تا حضور پررنگ یک سایت مشهور شرط‌‌بندی در برگزاری مسابقات و میزبانی ضعیف، همه چیز کافا به ویژه در تاجیکستان در پایین‌ترین سطح خود قرار داشت و ایران به عنوان تیم حاضر در چهار دوره متوالی جام جهانی، چوب حضور در یک تورنمنت نه‌چندان معتبر را خورد. در بین تمام مشکلات کافا، مشکلات پایین بودن سطح داوری مسابقات نیز خودنمایی می‌کرد و کادرفنی و بازیکنان تیم ملی، به شکلی ویژه به شرایط داوری در این مسابقات اعتراض کردند. امیر قلعه‌نویی در نشست خبری پس از بازی با تاجیکستان و پیش از بازی با ازبکستان، داوران مسابقات را نشانه گرفت و بازیکنانی چون پیام نیازمند و امیرحسین حسین‌زاده در صحبت‌های خود با هماهنگی بخش رسانه‌ای فدراسیون فوتبال ایران، از یکطرفه بودن داوری در این رقابت‌ها صحبت کردند.
فشار روی کشور میزبان و داوران برای ایجاد جنگ روانی، به خودی خود اتفاق بدی نیست و در دوره کارلوس کی‌روش نیز بارها در مسابقات حساس شاهد این مسأله بودیم اما بیایید کمی به ماهیت موضوع فکر کنیم؛ واقعاً برای فوتبال ملی ایران با این سابقه و اسم و رسم زشت نیست که هدفش، ایجاد جنگ روانی و فشار روی داوران برای قهرمانی در کافا باشد؟ اصلاً مسابقات آسیای میانه برای جامعه فوتبال ایران چه اهمیتی دارد که ما حاضر باشیم برای کسب نتیجه در آن هر کاری بکنیم؟ در اینجا، از داوری مسابقات کافا که سطح پایینی دارد دفاع نمی‌کنیم، بلکه حرف ما این است که جنگ روانی برای قهرمانی در کافا، شأن و شخصیت تیم ملی ایران را کاهش می‌دهد و مردم در این مسابقات از تیم ملی، انتظار تماشای یک عملکرد مطلوب دارند و نه بالا بردن جام قهرمانی؛ عملکرد مطلوبی که حداقل در مسابقات مرحله گروهی و به ویژه در بازی سوم، سوای کیفیت داوری مسابقات دیده نشد.
از سویی دیگر با وجود تمامی انتقادات وارده به تیم ملی، تمسخر عملکرد تیم با لحنی به دور از تحلیل و منطق در یک برنامه تلویزیونی، اصلاً صورت خوشی نداشت و برخورد با مجریانی که تخصصی در حوزه فوتبال ندارند و در این مورد اظهارنظر می‌کنند، باید یکی از وظایف تلویزیون باشد. اما واکنش فدراسیون فوتبال در خلال مسابقات و کنایه به مهدی طارمی برای «انگیزه صددرصدی» بازیکنان در زمین نیز در نوع خود جالب بود. تیم ملی آنقدر در زمین ایراد دارد که مسئولان فدراسیون فوتبال، سعی می‌کنند در رسانه‌ها از عملکرد تیم دفاع کنند تا اینکه خود بازیکنان تیم ملی در مستطیل سبز جواب منتقدان را بدهند. ما به عنوان مخاطب فوتبال، از فدراسیون فوتبال انتظار دفاع از تیم ملی در رسانه‌ها را نداریم، بلکه انتظار داریم که تیم ملی در زمین، پیشرفتی قابل توجه داشته باشد و فدراسیون نیز به بهترین شکل، امکانات تدارکاتی را برای تیم ملی فراهم کند. در مجموع اما هرچه در تورنمنت کافا دیدیم، چیزی جز پایین آمدن شأن تیم ملی ایران نبود.
انتهای پیام/