آینده تیم ملی در دستان شهبازی است نه کودایی

به گزارش ایران ورزشی، در هفته دوم لیگ برتر، الینا شهبازی دروازه‌بان ۱۵ ساله تیم ملی نوجوانان، برای فراایساتیس کران فارس در دیدار مقابل پرسپولیس در چهارچوب دروازه ایستاد. هرچند این مسابقه با شکست ۲ بر صفر نماینده فارس به پایان رسید، اما عملکرد این سنگربان نوجوان توجه‌ها را جلب کرد. شهبازی با چند واکنش خوب، توانست مانع از سنگین‌تر شدن نتیجه شود و اعتماد کادرفنی را تا حد زیادی پاسخ دهد.
این اتفاق نشان می‌دهد که اعتماد به جوانان می‌تواند آینده روشنی را برای فوتبال زنان ایران ترسیم کند. در شرایطی که تیم‌ها اغلب ترجیح می‌دهند برای کوتاه‌مدت به سراغ ستاره‌های سالخورده بروند، بازی دادن به بازیکنانی مثل شهبازی نه تنها تجربه‌ای ارزشمند برای خودشان است بلکه به ارتقای سطح کلی لیگ نیز کمک می‌کند و از این حیث باید به کادرفنی تیم فراایساتیس تبریک گفت.
در سوی دیگر همین لیگ اما صحنه‌ای کاملاً متفاوت رقم خورد؛ ملوان بندرانزلی در فصل جدید لیگ برتر فوتبال زنان تصمیمی جنجالی گرفت و با قراردادی سنگین، زهره کودایی دروازه‌بان ناآماده تیم ملی را پس از یک سال دوری از میادین جذب کرد. کودایی که در آستانه پایان دوران ورزشی‌اش قرار دارد، علاوه بر مصدومیت‌های گذشته، از نظر آمادگی جسمانی نیز شرایط ایده‌آلی ندارد و این موضوع در دیدار مقابل ایستا با دریافت گل‌های بسیار ساده بر همه مشهود بود. این نکته هم لازم به ذکر است که هزینه قابل‌توجهی صرف این انتقال شد؛ اقدامی که بار دیگر انتقادها نسبت به نقش واسطه‌ها و دلالی در فوتبال زنان را پررنگ کرد.
با همه این تفاسیر وقتی نام کودایی در لیست تیم ملی به چشم خورد، این پرسش اساسی پیش می‌آید که چرا استعدادهایی مانند شهبازی کمتر به چشم کادرفنی تیم ملی می‌آیند؟
در سال‌های اخیر بارها دیده‌ایم که فرصت‌های ملی، بیشتر به بازیکنان باتجربه اختصاص یافته و جوانان با وجود شایستگی، کمتر مجال عرض‌اندام پیدا کرده‌اند. مسأله‌ای که نه‌تنها انگیزه بازیکنان جوان را کاهش می‌دهد بلکه در درازمدت به زیان تیم ملی تمام می‌شود.
دروازه‌بانی همچون کودایی، با تمام سابقه درخشانش، امروز قطعاً دیگر نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای روز فوتبال زنان باشد. تکیه بیش از حد بر بازیکنانی که در اوج دوران حرفه‌ای خود نیستند، عملاً جای استعدادهای نوظهوری مثل شهبازی را تنگ می‌کند. در حالی که لیگ‌های معتبر دنیا نشان داده‌اند تنها با سرمایه‌گذاری بر روی نسل جدید می‌توان به موفقیت‌های پایدار رسید.
در نهایت، فوتبال زنان ایران برای جهش به سطوح بالاتر آسیا و حتی جهان، بیش از هر چیز به جوانگرایی، پرورش استعدادها و مقابله جدی با نقش دلال‌ها نیاز دارد. شهبازی ۱۵ ساله می‌تواند نماد این تغییر رویکرد باشد؛ بازیکنی که اگر فرصت‌های بیشتری به او و هم‌نسلانش داده شود، شاید روزی دروازه‌بان اصلی تیم ملی زنان ایران لقب بگیرد.