امپراطوری تساوی‌ها
آمار اعجاب‌انگیز لیگ ایران در مقایسه با آسیا
به گزارش ایران ورزشی هفته‌های نخست لیگ برتر ایران با بازی‌های پرگل و متفاوت آغاز شد و این روند، هواداران فوتبال ایران را به فصلی متفاوت در لیگ برتر کشور امیدوار کرده بود اما تیم‌های لیگ خیلی زود به همان روال همیشگی خود که رویکردی محتاطانه و مبتنی بر گل نخوردن بود بازگشتند تا یکی از فشرده‌ترین و عجیب‌ترین جداول تاریخ لیگ برتر ایران در پایان هفته پنجم رقم بخورد. تیم صدرنشین لیگ برتر یعنی تراکتور تا پایان هفته پنجم، تنها دو پیروزی کسب کرده و در مقایسه با لیگ‌های سطح یک آسیا و اروپا، کمترین میانگین امتیاز به نسبت هر بازی را به نام خود ثبت کرده است که نشان می‌دهد هیچ‌کدام از تیم‌های این فصل لیگ ایران در شرایط مناسبی قرار ندارند.
در هفته پنجم لیگ برتر تنها ۶گل در ۸مسابقه به ثمر رسید که باعث شد رکورد کم‌گل‌ترین هفته تاریخ لیگ برتر ۱۶تیمی شکسته شود. همه اینها نشان می‌دهد که لیگ بیست و پنجم در شرایط خوبی از لحاظ کیفی قرار ندارد اما عجیب‌ترین نکته در خصوص لیگ این فصل، تعدد نتایج تساوی در بازی‌های این فصل لیگ برتر است که باعث شده هیچ تیمی در لیگ برتر فاصله‌ای معنادار با سایر رقبا ایجاد نکند.
آمارها نشان می‌دهد لیگ برتر ایران در آغاز این فصل با پدیده‌ای غیرعادی روبه‌رو است؛ ۵۰درصد بازی‌ها به تساوی انجامیده است؛ یعنی از ۴۰مسابقه، ۲۰دیدار برنده نداشته است. این عدد در مقایسه با لیگ‌های هم‌سطح در منطقه به‌روشنی عجیب و هشداردهنده است. لیگ عربستان تنها ۱۶.۶درصد، لیگ ستارگان قطر ۱۹.۴درصد و لیگ امارات ۱۷.۱درصد بازی‌های مساوی داشته‌اند.
این تفاوت بزرگ پرسشی جدی را پیش روی فوتبال ایران می‌گذارد؛ چرا تیم‌های لیگ برتر بیش از نیمی از مسابقات را بدون برنده ترک می‌کنند؟ پاسخ را باید در چند عامل جست‌وجو کرد. نخست کیفیت پایین بازی هجومی است؛ اکثر تیم‌ها به‌جای برنامه‌ریزی برای برد، به‌دنبال نباختن هستند. رویکردی محافظه‌کارانه که محصول ضعف تاکتیکی، کمبود بازیکن خلاق و ترس از ریسک است. دوم، شرایط فنی و زیرساختی لیگ است. بسیاری از تیم‌ها زمین‌های تمرین مناسب ندارند و در نتیجه کیفیت بازی افت می‌کند. در چنین شرایطی، بازی‌ها بیشتر در میانه زمین قفل می‌شود تا اینکه فرصتی برای گلزنی فراهم شود.
پیامد چنین روندی کاهش جذابیت لیگ و دلزدگی هواداران است. وقتی نیمی از مسابقات با نتیجه مساوی پایان می‌یابد، هیجان رقابت از بین می‌رود و لیگ ایران در مقایسه با همتایان منطقه‌ای‌اش، سطحی محافظه‌کارانه و کم‌تحرک پیدا می‌کند. اگر فوتبال ایران به‌دنبال ارتقا و جذب مخاطب است، باید از این چرخه تساوی‌های بی‌ثمر خارج شود و به سمت بازی‌های هجومی‌تر حرکت کند.
انتهای پیام/
در هفته پنجم لیگ برتر تنها ۶گل در ۸مسابقه به ثمر رسید که باعث شد رکورد کم‌گل‌ترین هفته تاریخ لیگ برتر ۱۶تیمی شکسته شود. همه اینها نشان می‌دهد که لیگ بیست و پنجم در شرایط خوبی از لحاظ کیفی قرار ندارد اما عجیب‌ترین نکته در خصوص لیگ این فصل، تعدد نتایج تساوی در بازی‌های این فصل لیگ برتر است که باعث شده هیچ تیمی در لیگ برتر فاصله‌ای معنادار با سایر رقبا ایجاد نکند.
آمارها نشان می‌دهد لیگ برتر ایران در آغاز این فصل با پدیده‌ای غیرعادی روبه‌رو است؛ ۵۰درصد بازی‌ها به تساوی انجامیده است؛ یعنی از ۴۰مسابقه، ۲۰دیدار برنده نداشته است. این عدد در مقایسه با لیگ‌های هم‌سطح در منطقه به‌روشنی عجیب و هشداردهنده است. لیگ عربستان تنها ۱۶.۶درصد، لیگ ستارگان قطر ۱۹.۴درصد و لیگ امارات ۱۷.۱درصد بازی‌های مساوی داشته‌اند.
این تفاوت بزرگ پرسشی جدی را پیش روی فوتبال ایران می‌گذارد؛ چرا تیم‌های لیگ برتر بیش از نیمی از مسابقات را بدون برنده ترک می‌کنند؟ پاسخ را باید در چند عامل جست‌وجو کرد. نخست کیفیت پایین بازی هجومی است؛ اکثر تیم‌ها به‌جای برنامه‌ریزی برای برد، به‌دنبال نباختن هستند. رویکردی محافظه‌کارانه که محصول ضعف تاکتیکی، کمبود بازیکن خلاق و ترس از ریسک است. دوم، شرایط فنی و زیرساختی لیگ است. بسیاری از تیم‌ها زمین‌های تمرین مناسب ندارند و در نتیجه کیفیت بازی افت می‌کند. در چنین شرایطی، بازی‌ها بیشتر در میانه زمین قفل می‌شود تا اینکه فرصتی برای گلزنی فراهم شود.
پیامد چنین روندی کاهش جذابیت لیگ و دلزدگی هواداران است. وقتی نیمی از مسابقات با نتیجه مساوی پایان می‌یابد، هیجان رقابت از بین می‌رود و لیگ ایران در مقایسه با همتایان منطقه‌ای‌اش، سطحی محافظه‌کارانه و کم‌تحرک پیدا می‌کند. اگر فوتبال ایران به‌دنبال ارتقا و جذب مخاطب است، باید از این چرخه تساوی‌های بی‌ثمر خارج شود و به سمت بازی‌های هجومی‌تر حرکت کند.
انتهای پیام/