قاهره در تسخیر دختران ایران

 تیم ملی کاراته ایران در تاتامی قاهره به جمع بزرگان برگشت. در شرایطی که کاراته ایران در دوره قبل به میزبانی بوداپست یک نقره و یک برنزکسب کرده بود، در این دوره با شاهکار دختران یک طلا، یک نقره و یک برنز کسب کرد تا در رقابتی استثنایی و بی‌سابقه، ایران همراه با ژاپن، ترکیه و ایتالیا با یک طلا، یک نقره و یک برنز به صورت مشترک روی سکوی نایب قهرمانی قرار بگیرد. رخدادی که نه‌تنها بازگشت ایران به جمع قدرت‌ها را تأیید کرد، بلکه قدرت دختران کاراته‌کای ایران را به رخ همگان کشید.

در شرایطی که کاراته ایران مدتی است با افتی فاحش روبه‌رو شده و از جمع بزرگان فاصله گرفته بود در قاهره روایت متفاوتی را رقم زد؛ روایتی که آتوسا گلشادنژاد با تاریخ‌سازی خود آن را به بهترین شکل ممکن نوشت. ستاره وزن منفی ۶۱ کیلوگرم با شکست دادن رقبای سرسخت جهانی، اولین مدال طلای تاریخ کاراته بانوان ایران در مسابقات جهانی را به نام خود سند زد. تا پیش از این، حمیده عباسعلی با یک نقره و یک برنز و سارا بهمنیار با یک برنز تنها مدال‌آوران بانوان در این سطح بودند، اما گلشادنژاد سقف تاریخ را شکست تا حالا ملکه کاراته ایران لقب بگیرد.

در کنار طلای تاریخی او، سارا بهمنیار هم بار دیگر نشان داد که پای ثابت‌ تاتامی‌های جهان است و با تکرار مدال برنز خود در وزن منفی ۵۰ کیلوگرم نقش مهمی در بازگشت ایران به سکو داشت. عملکرد درخشان بانوان ایران در حالی رقم خورد که همین چندی پیش هم در بازی‌های کشورهای اسلامی، دختران با سه مدال طلا عملکردی بهتر از مردان داشتند. حالا این روند در جهانی هم ادامه یافته و بانوان نقش اول این نایب قهرمانی را ایفا کردند. در تیم ملی مردان هم تنها صالح اباذری بود که توانست به فینال برسد و با کسب مدال نقره در وزن مثبت ۸۴ کیلوگرم تنها مدال مردان در این رقابت‌ها را به دست آورد. تیم مردان تحت هدایت سجاد گنج‌زاده سرمربی‌ای که هنوز صلاحیت رسمی‌اش تأیید نشده نتایجی مشابه بازی‌های کشورهای اسلامی رقم زد تا گنج‌زاده در دومین مأموریت خود هم نتواند انتظارات را آورده کند.

پسران ایران در این رقابت‌ها هم تنها به مدال‌های نقره قناعت کردند؛ موضوعی که می‌تواند زنگ خطری جدی برای آینده این تیم باشد. بنابراین در تاتامی مصر بانوان نه‌تنها تاریخ ساختند، بلکه بار اصلی نایب‌قهرمانی را هم بر دوش کشیدند تا حالا امید اصلی کاراته ایران در بازی‌های آسیایی ناگویا باشند. برخلاف دختران اما تیم ملی مردان نیاز به بازنگری و احیای جدی دارد چرا که مردان ایران روزگاری در صدر مجلس بزرگان بودند و حالا کسب فقط یک نقره اصلاً نتیجه‌ای آبرومندانه نیست و فرسنگ‌ها فاصله با روزهای اوج را نشان می‌دهد. در چنین شرایطی مسعود رهنما رئیس فدراسیون باید این نایب قهرمانی را مدیون دختران ایران بداند چرا که با این ترافیک جدول رده‌بندی، اگر طلای آتوسا گلشادنژاد نبود ایران از جمع بزرگان دور و دورتر می‌شد.