چرا علی آقا به اندونزی نرفت؟

حامد جیرودی؛ برد برابر برزیل و کامبک فوق العاده برابر این تیم، این توقع را برای همه به وجود آورد که تیم ملی نوجوانان می تواند به مراحل پایانی جام جهانی زیر 17 سال راه پیدا کند. در این میان، حتی علی پروین که از این پیروزی غرورآفرین به وجد آمده بود، این وعده را داد که اگر شاگردان حسین عبدی بتوانند به فینال جام جهانی راه پیدا کنند، شخصا به اندونزی می رود تا بازی آنها را از نزدیک ببیند! با این حال، این اتفاق نیفتاد و «سلطان» نتوانست رنج سفر با هواپیما را به جان بخرد و برای حمایت از تیم ملی نوجوانان، راهی جنوب شرق آسیا شود! اما نکته مهمی که در خصوص ناکامی این تیم وجود دارد، این است در بین بازیکنان این رده سنی، احساسات نقش عمده ای را ایفا می کند. همان هیجان و نیرویی که باعث شد تا ملی پوشان نوجوان که دو گل از برزیل در نیمه اول دریافت کرده بودند، پس از زدن گل اول به این تیم، آنقدر انگیزه پیدا کنند که بتوانند دو بار دیگر نیز دروازه سلسائو را باز کنند و دست به شگفتی سازی بزنند. اما این اتفاق در بازی های دیگر به گونه ای متفاوت رخ داد. چرا که اگر بازی با تیم ضعیف نیوکالدونیا را کنار بگذاریم، در دیدار مقابل انگلیس هم ایران در زمان زیادی از بازی با یک گل از حریف خود پیش بود اما وقتی فشار سه شیرها زیاد شد، آنها توانستند کامبک بزنند و دو بار دروازه ایران را باز کنند و به پیروزی برسند. مانند وضعیت مشابهی که در بازی با مراکش به وجود آمد و با اینکه تیم ملی تا دقایق پایانی بازی پیش بود، در دقیقه 94 دروازه اش باز شد و در ضربات پنالتی هم بازی به حریف آفریقایی خود واگذار کرد. در این دو بازی بود که نقش احساسات به خوبی نمایان شد و وقتی نوجوانان بازی های برده را مساوی کردند یا عقب افتادند، نتوانستند به حالت عادی خود بازگردند و به نتیجه لازم دست پیدا کنند. اوج این عدم تمرکز و تصمیمات احساسی در ضربات پنالتی دیده شد. جایی که حسام نفری با ضربه چیپ توپ را به بیرون زد و دروازه‌بان مراکش هم ضربه کسری طاهری را با وجود تکرار شدن آن، دو بار در اختیار گرفت. واقعیت این است که در فوتبال ایران، احساسات نقش بسیار تعیین ای دارد تا تاکتیک تیمی. چه یحیی گل محمدی و مهدی طارمی بخواهند چیپ بزنند و چه حالا بازیکن نوجوانان. در اینجاست که نشان می دهند در رده نوجوانان 70 درصد فوتبال غریزی بازی می شود و 30 درصد تاکتیک نقش دارد اما وقتی در رده جوانان این نسبت 50-50 می شود یا در رده امید و بزرگسالان 80 درصد تاکتیک تیمی تعیین کننده است و بحث علم فوتبال به میان می آید، فوتبال ما کم می آوردد. وگرنه اگر این طور نبود، علی آقا راحت می توانست سوار هواپیما شود و بازی تیم شاگرد سابقش حسین عبدی را ببیند. این طور نیست؟