سکته کنم، جواب خانواده‌ام را می‌دهند؟
مربی سابق مس‌رفسنجان: فقط مانده کتکم بزنند!
ای کاش مدیران مس‌رفسنجان پای حرف‌شان می‌ایستادند. من شکایت نمی‌کنم اما اگر از فرط ناراحتی سکته کردم، جواب خانواده‌ام را می‌دهند؟
امیر اسدی / تغییر و تحولات در مس‌رفسنجان باعث شد تا محرم نویدکیا جانشین ساکت الهامی شود. ساکت ابتدای فصل تصمیم گرفت برای پست مربی دروازه‌بان‌ها از هاروت آبراهامیان استفاده کند. مربی ارمنستانی و با سابقه‌ای که تجربه 21 سال فعالیت در فوتبال ایران را در کارنامه دارد. هاروت با حضور نویدکیا به اجبار از مس‌رفسنجان جدا شد و جای خود را به رحمان احمدی داد. حالا اما مدیران مس‌رفسنجان پاسخ تلفن آبراهامیان را نمی‌دهند و او را وادار کرده‌اند تا صحبت‌های تندی علیه‌شان انجام بدهد. هاروت که می‌خواست به هر نحوی شده صدای خود را به گوش مسئولان فوتبال ایران برساند، در مصاحبه با ایران‌ورزشی می‌گوید: «نمی‌دانم چه گناهی کردم که مرد و مردانه با مس‌رفسنجان قرارداد بستم. آن هم قراردادی به ریال و مبلغ یک میلیارد و 400 میلیون تومان. تا امروز 800 میلیون داده‌اند که بخشی از آن به دلیل جریمه تیمی کسر شده. مانده 600 میلیون که گفتند توافقنامه امضاء کن و 105 میلیون از آن را بگیر. من توافق را امضاء کردم تا آنها بتوانند با جانشین من قرارداد ببندند. گفتند تا 25 بهمن این رقم را پرداخت می‌کنیم اما الان 5 روز از آن تاریخ گذشته و خبری نشده. با باشگاه و حسابدارش تماس می‌گیرم که می‌گوید پول برسد پرداخت می‌کنیم. به او گفتم پول کجاست؟ خودم می‌روم می‌آورم. شاید هم پول دارد پیاده می‌آید که اینقدر طول کشیده! اصلاً مگر پول من چقدر است؟ 105 میلیون، کمتر از 2 هزار دلار. با مدیرعامل تماس می‌گیرم اما جواب نمی‌دهد. هفت ماه گذشت اما نتوانستند مجوز کار مرا بگیرند. یک بار گفتند برو ارمنستان و برگرد تا دوباره اقدام کنیم. رفتم و برگشتم اما باز هم کاری نکردند. خدا می‌داند هنگام خروج باید چه غرامتی را پرداخت کنم. از عدم پرداخت پول بدتر اینکه یک نفر تماس نمی‌گیرد که بپرسد من مرده‌ام یا زنده. در طول 21 سال فعالیت در ایران، با 25 مربی و 13 باشگاه همکاری کرده‌ام. با محمود یاوری، ناصر حجازی و خیلی دیگر از بزرگان. هیچوقت تا این حد ناراحت نبوده‌ام. یکی به من بگوید چه گناهی کردم که با ساکت الهامی به رفسنجان رفتم تا مربیگری کنم؟ اصلاً چه گناهی کردم که فردی به نام پورمحمدی مدیرعامل مس‌رفسنجان شده؟ یعنی در فوتبال ایران کسی نیست درد مرا بشنود؟ کسی نیست از مدیرعامل بپرسد چرا این برخورد را می‌کنید؟»
هاروت برخورد عجیب مدیران مس‌رفسنجان را به کل فوتبال ایران تعمیم نمی‌دهد: «من با سابقه 21 سال فعالیت در فوتبال ایران، هرگز برخورد مدیران مس را به کل مسئولان تعمیم نمی‌دهم. من در همین فوتبال مدیرانی مثل حدادیان در نساجی را هم دیده‌ام. از قضا در خانه‌ای اقامت دارم که در دوران سه ساله حضورم در نساجی هم آنجا سکونت داشتم. مالک خانه می‌گوید در دوره‌ای که با نساجی قرارداد داشت حتی یک روز هم اجاره خانه عقب نمی‌افتاد اما حالا در مس اوضاع جور دیگری است. هر روز صاحبخانه به من می‌گوید یا اجاره را بده یا خانه را خالی کن. او هم حق دارد. اصلاً همین امروز خانه را خالی کنم، کجا باید بروم؟ من مثل سایر بازیکنان، خاله و دایی و عمه در ایران ندارم که بخواهم چند روزی نزد آنها بروم. باید چکار کنم؟ متأسفانه پورمحمدی- مدیرعامل مس‌رفسنجان – هم خونسرترین آدم دنیا است. تا روز آخر هر چه خواستند انجام دادم. وقتی ساکت الهامی رفت من هم می‌توانستم بروم اما گفتم قرارداد دارم و باید بمانم و کارم را انجام بدهم. گفتم من به مس تعهد دارم نه به ساکت. ماندم و حتی بعد از حضور کوتاه سعید دقیقی، تنها مربی تیم بودم. می‌توانستم بگویم تا پولم را ندهید به تمرین نمی‌آیم اما در برف و باران کارم را انجام دادم تا تیم متضرر نشود. آنوقت اینگونه جواب مرا می‌دهند. خیلی تلخ است که حتی با من خداحافظی خشک و خالی هم نکردند. من با همه شرایط مس‌رفسنجان کنار آمدم اما دشمن شما نیستم که اینطور برخورد می‌کنید. سرپرست تیم به من می‌گوید برو شکایت کن و پولت را بگیر. می‌گویم چرا شکایت؟ چرا مرد و مردانه مشکلم را حل نکنم؟ بروم شکایت کنم، انوقت می‌گویند خارجی‌ها را ببینید. سریع می‌روند و شکایت می‌کنند.»
هاروت آبراهامیان در پایان می‌گوید: «همیشه می‌گویند مردم ایران میهمان‌نواز هستند. من هم میهمان شما هستم. میهمان باشگاه مس‌رفسنجان. آیا اینگونه باید جواب خوبی‌های میهمان را بدهند؟ اصلاً پول را بگذارید کنار، مردانگی چه می‌شود؟ مگر ما با هم دست نداده‌ایم؟ من در تیم ملی شوروی و سپس ارمنستان بازی کرده‌ام و آرمناک پطروسیان 5 سال ذخیره من بوده. 21 سال هم سابقه مربیگری در ایران را دارم. سراسر دنیا مربی عوض می شود و کادر خودش را می‌آورد. من مشکلی با این قضیه ندارم اما ای کاش مدیران مس‌رفسنجان پای حرف‌شان می‌ایستادند. من شکایت نمی‌کنم اما اگر از فرط ناراحتی سکته کردم، جواب خانواده‌ام را می‌دهند؟ اگر یک مربی خارجی آمده و کارش را به درستی انجام داده، باید کتک بخورد؟ فقط مانده کتکم بزنند، آن هم بعد از چندین ماه فعالیت و تلاش. این جواب من است؟»
انتهای پیام/