منهای فوتبال
521
سراجی: انتخابی تیم ملی مثل جاده چالوس بود
دختران تنیس روی میز چیزی از شهسواری کم ندارند، جز تجربه
صبا سراجی ملی پوش پینگ پنگ گفت:«به نظر من توانایی هیچ کدام از این بازیکنان جوان دستکمی از خانم شهسواری ندارد. او فقط تجربه بیشتر دارد و به بازیهای جهانی، آسیایی و المپیک رفته است.»
پریسا غفاری/صبا سراجی بازیکن جوان تنیس روی میز ایران در رقابتهای انتخابی تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی کره جنوبی دوم شد تا برای اولین بار پیراهن تیم ملی بزرگسالان را بر تن کند، آن هم در حالی که فاطمه یاری قهرمان این رویداد تنها یک شکست در پروندهاش داشت که مقابل سراجی بود.
سراجی هنوز در رده سنی جوانان قرار دارد ولی توانست کنار نامداران این رشته یعنی ندا شهسواری، شیما صفایی و مهشید اشتری قرار بگیرد و بزودی برای اولین تجربه جهانیاش به کره جنوبی برود.
چطور شد در ترکیب تیم ملی قرار گرفتید؟
این برای دومین بار است که امسال انتخابی تیم ملی برگزار میشود. کادر فنی برای اینکه فرصتی به نفرات چهارم و پنجم بدهند بعد از معرفی ندا شهسواری، مهشید اشتری و شیما صفایی به عنوان ترکیب تیم اعزامی به جهانی، بین 12 نفر برتر مسابقات دسته برتر کشوری انتخابی گذاشتند و از بین آنها فاطمه یاری و من که ردههای اول و دوم را به خود اختصاص دادیم به تیم ملی راه پیدا کردیم.
فکر میکنم برای اولین بار است که در تیم بزرگسالان عضویت پیدا کردی؟
بله. خیلی آماده بودم و خوب کار کردم. همه به هم باخته بودند. طوری که معرفی قهرمان به روز آخر کشیده شد. یعنی اگر شهسواری، یاری را مغلوب کرده بود من قهرمان شده بودم چرا که من یاری را شکست داده بودم. گویا برای پوشیدن پیراهن ملی؛ یک مسیر هزار پیچ جاده چالوس را طی کردیم.
در روز چند ساعت تمرین میکنید و آیا از تمرینات احساس خستگی نمیکنید؟
روزانه به طور میانگین ۴ ساعت تمرین میکنم و به خاطر علاقه زیاد اصلاً احساس خستگی نمیکنم و در موقع بازی نیز تمام تمرکزم به توپ و نوع حرکت است.
با این مسابقات خوب داخلی فکر میکنید در جهانی چه نتیجهای بگیرید؟
من اولین بار در جهانی شرکت میکنم و از نظر رنکینگی اطلاع کافی از نظر سطح بازیکنانش ندارم ولی امیدوارم همه ما عملکرد خوبی داشته باشیم تا بتوانیم به مراحل بالاتر راه پیدا کنیم.
اضطراب نداری؟
خیلی کم، بیشتر هیجان دارم.
سبک کدام بازیکن ایرانی را میپسندی؟
شیما صفایی خیلی خوب و با تکنیک بازی میکند. مهشید اشتری در کل سبک دفاعی دارد و در ایران کسی سبک او را ندارد. در کل بازیکنان ایرانی خوبند به شرطی که حمایتها از سوی اسپانسرها ادامهدار باشد و تیم ملی بانوان بتواند بیشتر میادین بینالمللی را تجربه کند. پسران ما در حالی توانستهاند به مدال برسند که رویدادهای زیادی را تجربه کردند و با سبکهای مختلف آشنا شدند. الان دیگر به عنوان ورزشکار مطرح از آنها یاد میشود.
فکر میکنی نسل جوان ایران بتواند جایگزین خوبی برای ندا شهسواری و... باشد؟
بله، چرا که نتوانند. به نظر من توانایی هیچ کدام از این بازیکنان جوان دستکمی از خانم شهسواری ندارد. او فقط تجربه بیشتر دارد و به بازیهای جهانی، آسیایی و المپیک رفته است. اگر برای ما هم چنین موقعیتهای عالیای فراهم شود در جایگاه شهسواری قرار میگیریم.
چه برنامهای برای آینده داری؟
امیدوارم در رده بزرگسالان هم در رنکینگ یک تا 10 کشور قرار بگیرم و به یاری خدا در آینده به عنوان نماینده پینگپنگ ایران در المپیک شرکت کنم.
سبک خاصی در بازی دارید؟
سبک خاصی ندارم. به موقع حمله میکنم و کنترل خوبی در بازی دارم و سعی دارم در آینده بیشتر با روش حملهای بازی کنم.
مشکلات حال حاضر بازیکنی چون شما که در یک شهرستان کوچک فعال است، چیست؟
هزینهها بسیار بالاست. من نه اسپانسری دارم، نه درآمدی که بتوانم بهترین امکانات ورزشیام را فراهم کنم. پیشنهادی هم که از طرف یک باشگاه برای بازی در لیگ به من داده شده آنقدر پایین است که هزینههایم را هم پوشش نمیدهد. پس یک بازیکن کجا دیده شود؟ من باید چه افتخاری کسب کنم تا بتوانم درآمد بالایی پیدا کنم.
حرف آخر؟
با توکلی که به خدا داشتم و با توجه به تمرینات و آمادگی لازمی که داشتم این توانایی را در خود میدیدم که میتوانم موفق باشم. قدردان زحمات پدرم از ابتدا تا الان برای پیشرفت و ادامه مسیر از لحاظ مادی و معنوی هستم چرا که همه هزینهها و بار مالی شرکت در مسابقات به عهده او بوده و حمایتی از جایی نداشتم.
انتهای پیام/
سراجی هنوز در رده سنی جوانان قرار دارد ولی توانست کنار نامداران این رشته یعنی ندا شهسواری، شیما صفایی و مهشید اشتری قرار بگیرد و بزودی برای اولین تجربه جهانیاش به کره جنوبی برود.
چطور شد در ترکیب تیم ملی قرار گرفتید؟
این برای دومین بار است که امسال انتخابی تیم ملی برگزار میشود. کادر فنی برای اینکه فرصتی به نفرات چهارم و پنجم بدهند بعد از معرفی ندا شهسواری، مهشید اشتری و شیما صفایی به عنوان ترکیب تیم اعزامی به جهانی، بین 12 نفر برتر مسابقات دسته برتر کشوری انتخابی گذاشتند و از بین آنها فاطمه یاری و من که ردههای اول و دوم را به خود اختصاص دادیم به تیم ملی راه پیدا کردیم.
فکر میکنم برای اولین بار است که در تیم بزرگسالان عضویت پیدا کردی؟
بله. خیلی آماده بودم و خوب کار کردم. همه به هم باخته بودند. طوری که معرفی قهرمان به روز آخر کشیده شد. یعنی اگر شهسواری، یاری را مغلوب کرده بود من قهرمان شده بودم چرا که من یاری را شکست داده بودم. گویا برای پوشیدن پیراهن ملی؛ یک مسیر هزار پیچ جاده چالوس را طی کردیم.
در روز چند ساعت تمرین میکنید و آیا از تمرینات احساس خستگی نمیکنید؟
روزانه به طور میانگین ۴ ساعت تمرین میکنم و به خاطر علاقه زیاد اصلاً احساس خستگی نمیکنم و در موقع بازی نیز تمام تمرکزم به توپ و نوع حرکت است.
با این مسابقات خوب داخلی فکر میکنید در جهانی چه نتیجهای بگیرید؟
من اولین بار در جهانی شرکت میکنم و از نظر رنکینگی اطلاع کافی از نظر سطح بازیکنانش ندارم ولی امیدوارم همه ما عملکرد خوبی داشته باشیم تا بتوانیم به مراحل بالاتر راه پیدا کنیم.
اضطراب نداری؟
خیلی کم، بیشتر هیجان دارم.
سبک کدام بازیکن ایرانی را میپسندی؟
شیما صفایی خیلی خوب و با تکنیک بازی میکند. مهشید اشتری در کل سبک دفاعی دارد و در ایران کسی سبک او را ندارد. در کل بازیکنان ایرانی خوبند به شرطی که حمایتها از سوی اسپانسرها ادامهدار باشد و تیم ملی بانوان بتواند بیشتر میادین بینالمللی را تجربه کند. پسران ما در حالی توانستهاند به مدال برسند که رویدادهای زیادی را تجربه کردند و با سبکهای مختلف آشنا شدند. الان دیگر به عنوان ورزشکار مطرح از آنها یاد میشود.
فکر میکنی نسل جوان ایران بتواند جایگزین خوبی برای ندا شهسواری و... باشد؟
بله، چرا که نتوانند. به نظر من توانایی هیچ کدام از این بازیکنان جوان دستکمی از خانم شهسواری ندارد. او فقط تجربه بیشتر دارد و به بازیهای جهانی، آسیایی و المپیک رفته است. اگر برای ما هم چنین موقعیتهای عالیای فراهم شود در جایگاه شهسواری قرار میگیریم.
چه برنامهای برای آینده داری؟
امیدوارم در رده بزرگسالان هم در رنکینگ یک تا 10 کشور قرار بگیرم و به یاری خدا در آینده به عنوان نماینده پینگپنگ ایران در المپیک شرکت کنم.
سبک خاصی در بازی دارید؟
سبک خاصی ندارم. به موقع حمله میکنم و کنترل خوبی در بازی دارم و سعی دارم در آینده بیشتر با روش حملهای بازی کنم.
مشکلات حال حاضر بازیکنی چون شما که در یک شهرستان کوچک فعال است، چیست؟
هزینهها بسیار بالاست. من نه اسپانسری دارم، نه درآمدی که بتوانم بهترین امکانات ورزشیام را فراهم کنم. پیشنهادی هم که از طرف یک باشگاه برای بازی در لیگ به من داده شده آنقدر پایین است که هزینههایم را هم پوشش نمیدهد. پس یک بازیکن کجا دیده شود؟ من باید چه افتخاری کسب کنم تا بتوانم درآمد بالایی پیدا کنم.
حرف آخر؟
با توکلی که به خدا داشتم و با توجه به تمرینات و آمادگی لازمی که داشتم این توانایی را در خود میدیدم که میتوانم موفق باشم. قدردان زحمات پدرم از ابتدا تا الان برای پیشرفت و ادامه مسیر از لحاظ مادی و معنوی هستم چرا که همه هزینهها و بار مالی شرکت در مسابقات به عهده او بوده و حمایتی از جایی نداشتم.
انتهای پیام/