منهای فوتبال
5479
نایب رئیس پارالمپیک؛ سرپرست کاروان ایران در پاریس شد
قدرت پولادین
در نشست روز گذشته ستاد بازیهای پارالمپیک ۲۰۲۴ سیدمحمد پولادگر که نایب رئیس کمیته هم است به عنوان سرپرست کاروان ورزشی ایران انتخاب شد. تصمیمی جالب توجه که نشان از قدرت گرفتن پولادگر در کمیته ملی پارالمپیک دارد.
به گزارش ایران ورزشی- در نشست روز گذشته ستاد بازیهای پارالمپیک 2024 سیدمحمد پولادگر که نایب رئیس کمیته هم است به عنوان سرپرست کاروان ورزشی ایران انتخاب شد. تصمیمی جالب توجه که نشان از قدرت گرفتن پولادگر در کمیته ملی پارالمپیک دارد. سیدمحمد پولادگر که بعد برکناری از معاونت ورزش قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش، حالا وقت آزاد بیشتری دارد این روزها با قدرت در پارالمپیک حاضر میشود و خود را هم پیش میبرد.
این یعنی نفوذ بیشتر پولادگر در تصمیمات کمیته ملی پارالمپیک که ظاهراً باید منتظر افزایش این نفوذ در روزها و ماههای آینده بود. اتفاقاتی در روزهای اخیر رخ داده که همه حکایت از قدرت گرفتن پولادگر دارد؛ از انتخاب کمال جوانمرد به عنوان سرپرست فدراسیون سهگانه که هم دبیر کمیته ملی پارالمپیک است و هم مسئولیت سرپرستی کاروان در بازیهای پاراآسیایی هانگژو را داشت و هم انتخاب پولادگر به عنوان سرپرست کاروان ایران همه نشان از قدرت گرفتن پولادگر دارد.
در جلسه روز گذشته غفور کارگری ضمن تأکید بر اهمیت بازیهای پارالمپیک پاریس و با اشاره به تجربیات ارزشمند و سوابق درخشان سیدمحمد پولادگر در مدیریت ورزش کشور، او را به عنوان سرپرست کاروان پارالمپیک در این بازیها معرفی کرد اما واقعیت ماجرا این است که باید در برخی از این سوابق شک کرد؛ حداقل در درخشان بودن برخی دورههای مدیریتی پولادگر تردید داشت.
اتفاقاتی که در فدراسیون تکواندو از حوالی المپیک 2012 تا آخرین روزهای حضورش در این فدراسیون رخ داد و هنوز هم تکواندو با برخی از این مشکلات درگیر است یا اتفاقاتی که در وزارت ورزش و جوانان رخ داد، نمیتواند سوابق درخشانی باشد. همین حالا باید تعداد انتخابات فدراسیونهایی که باطل شدند را شمرد که مسئولیت بیشتر آنها متوجه محمد پولادگر است؛ حالا با چنین کارنامهای چطور میتوان در حکم او نوشت با توجه به سوابق درخشان؟ اما حتی اگر به گذشته درخشان پولادگر هم توجه شود، نباید این نکته را فراموش کرد که سرپرستی یک کاروان نیاز به فردی دارد که هم فضای کار پارالمپیک را بشناسد و هم توان دوندگی برای اجرای امور را داشته باشد؛ واقعاً الان نایب رئیس کمیته ملی پارالمپیک چنین توانایی دارد؟ گرفتن چنین حکمی با چنین کارنامهای نشان از داشتن یک قدرت پولادین دارد اما این تنها نشان از قدرت گرفتن پولادگر ندارد.
در هفتههای اخیر بارها این شایعه مطرح شد که کمال جوانمرد از کمیته ملی پارالمپیک خداحافظی میکند و به جای او هم آرش فرهادیان انتخاب میشود. پست گرفتن جوانمرد در فدراسیون سهگانه حکایت از این دارد که شایعات روزها و هفتههای اخیر درست بوده است. شایعه اول تقریباً تا 50 درصد به واقعیت تبدیل شده چرا که حکم سرپرستی فدراسیون سهگانه در نهایت منجر به کنار رفتن جوانمرد از کمیته میشود و شاید همین روند هم منجر به واقعی شدن شایعه دوم یعنی ورود آرش فرهادیان به کمیته ملی پارالمپیک شود.
انتخاب احتمالی آرش فرهادیان به عنوان دبیر کمیته ملی پارالمپیک یعنی جمع شدن رفقای پولادگر در کمیته ملی پارالمپیک. وقتی سیدمحمد پولادگر فدراسیون تکواندو را ترک میکردند دو نفر دیگر با او از این فدراسیون جدا شدند که یکی همین آرش فرهادیان بود. بعد از انتصاب پولادگر به عنوان معاون وزیر ورزش و جوانان، فرهادیان هم در وزارت ورزش مسئولیت گرفت و حالا بعد از کوچ پولادگر از وزارت ورزش و جوانان به پارالمپیک، ظاهراً رفیق شفیق او هم این مسیر را طی میکند.
اینها یعنی کمیته ملی پارالمپیک در کمتر از شش ماه مانده به بازیهای پاریس در حال ورود به یک دوران جدید است. دورانی به شدت نگران کننده و خطرناک. دورهای که با بلاتکلیفی تاریخی فدراسیون جانبازان و توانیابان و سردرگمی دوومیدانی نابینایان کمتر در تاریخ درخشان پارا دیده شده بود.
انتهای پیام/
این یعنی نفوذ بیشتر پولادگر در تصمیمات کمیته ملی پارالمپیک که ظاهراً باید منتظر افزایش این نفوذ در روزها و ماههای آینده بود. اتفاقاتی در روزهای اخیر رخ داده که همه حکایت از قدرت گرفتن پولادگر دارد؛ از انتخاب کمال جوانمرد به عنوان سرپرست فدراسیون سهگانه که هم دبیر کمیته ملی پارالمپیک است و هم مسئولیت سرپرستی کاروان در بازیهای پاراآسیایی هانگژو را داشت و هم انتخاب پولادگر به عنوان سرپرست کاروان ایران همه نشان از قدرت گرفتن پولادگر دارد.
در جلسه روز گذشته غفور کارگری ضمن تأکید بر اهمیت بازیهای پارالمپیک پاریس و با اشاره به تجربیات ارزشمند و سوابق درخشان سیدمحمد پولادگر در مدیریت ورزش کشور، او را به عنوان سرپرست کاروان پارالمپیک در این بازیها معرفی کرد اما واقعیت ماجرا این است که باید در برخی از این سوابق شک کرد؛ حداقل در درخشان بودن برخی دورههای مدیریتی پولادگر تردید داشت.
اتفاقاتی که در فدراسیون تکواندو از حوالی المپیک 2012 تا آخرین روزهای حضورش در این فدراسیون رخ داد و هنوز هم تکواندو با برخی از این مشکلات درگیر است یا اتفاقاتی که در وزارت ورزش و جوانان رخ داد، نمیتواند سوابق درخشانی باشد. همین حالا باید تعداد انتخابات فدراسیونهایی که باطل شدند را شمرد که مسئولیت بیشتر آنها متوجه محمد پولادگر است؛ حالا با چنین کارنامهای چطور میتوان در حکم او نوشت با توجه به سوابق درخشان؟ اما حتی اگر به گذشته درخشان پولادگر هم توجه شود، نباید این نکته را فراموش کرد که سرپرستی یک کاروان نیاز به فردی دارد که هم فضای کار پارالمپیک را بشناسد و هم توان دوندگی برای اجرای امور را داشته باشد؛ واقعاً الان نایب رئیس کمیته ملی پارالمپیک چنین توانایی دارد؟ گرفتن چنین حکمی با چنین کارنامهای نشان از داشتن یک قدرت پولادین دارد اما این تنها نشان از قدرت گرفتن پولادگر ندارد.
در هفتههای اخیر بارها این شایعه مطرح شد که کمال جوانمرد از کمیته ملی پارالمپیک خداحافظی میکند و به جای او هم آرش فرهادیان انتخاب میشود. پست گرفتن جوانمرد در فدراسیون سهگانه حکایت از این دارد که شایعات روزها و هفتههای اخیر درست بوده است. شایعه اول تقریباً تا 50 درصد به واقعیت تبدیل شده چرا که حکم سرپرستی فدراسیون سهگانه در نهایت منجر به کنار رفتن جوانمرد از کمیته میشود و شاید همین روند هم منجر به واقعی شدن شایعه دوم یعنی ورود آرش فرهادیان به کمیته ملی پارالمپیک شود.
انتخاب احتمالی آرش فرهادیان به عنوان دبیر کمیته ملی پارالمپیک یعنی جمع شدن رفقای پولادگر در کمیته ملی پارالمپیک. وقتی سیدمحمد پولادگر فدراسیون تکواندو را ترک میکردند دو نفر دیگر با او از این فدراسیون جدا شدند که یکی همین آرش فرهادیان بود. بعد از انتصاب پولادگر به عنوان معاون وزیر ورزش و جوانان، فرهادیان هم در وزارت ورزش مسئولیت گرفت و حالا بعد از کوچ پولادگر از وزارت ورزش و جوانان به پارالمپیک، ظاهراً رفیق شفیق او هم این مسیر را طی میکند.
اینها یعنی کمیته ملی پارالمپیک در کمتر از شش ماه مانده به بازیهای پاریس در حال ورود به یک دوران جدید است. دورانی به شدت نگران کننده و خطرناک. دورهای که با بلاتکلیفی تاریخی فدراسیون جانبازان و توانیابان و سردرگمی دوومیدانی نابینایان کمتر در تاریخ درخشان پارا دیده شده بود.
انتهای پیام/