شه‌بخش: تورنمنت قزاقستان، المپیک را از ما گرفت

به گزارش ایران ورزشی؛ دانیال شه‌بخش، المپین توکیو که بعد از 80 سال در مسابقات جهانی درخشید، در انتخابی المپیک دستش به سهمیه نرسید تا از پرواز پاریس جا بماند.
او حالا به گفته خودش هنوز شانس کمی دارد تا از طریق وایلد کارت خود را به رینگ پاریس برساند. شه‌بخش همچنین تفاوت دستمزد مربیان داخلی و بوکسورها با مربی کوبایی را تبعیض‌آمیز می‌داند و معتقد است کاش این هزینه‌ها صرف تیم‌های پایه هم می‌شد.
 
چه شد که تیم ملی بوکس نتوانست سهمیه المپیک را بگیرد؟
فدراسیون همه تلاشش را برای رسیدن به المپیک کرد. فکر می‌کنم حداقل می‌توانستیم 2 سهمیه در تایلند بگیریم اما اعزام‌مان به مسابقات سنگین قزاقستان قبل از انتخابی المپیک کار را خراب کرد. اکثر تیم‌های دنیا از 2 هفته قبل از شروع مسابقات در تایلند اردو زده بودند؛ در حالی که ما در تورنمنت سنگین قزاقستان مبارزات سختی داشتیم و هنوز از این مسابقات برنگشته، به تایلند اعزام شدیم. علاوه بر این من برای حضور در یک وزن پایین‌تر حدوداً 6، 7 کیلو وزن کم کردم اما متأسفانه هیچ ریکاوری انجام نمی‌شد و این برایم جای سؤال بود که چطور یک مربی بزرگ وقتی می‌بیند یک بوکسور اینقدر وزن کم کرده، بعد از وزن‌کشی ریکاوری برایش در نظر نمی‌گیرد.

به خاطر المپیک پاریس، بوکس حرفه‌ای را کنار گذاشتی. از این موضوع پشیمان نیستی؟
اگر فدراسیون تحت فشار است، ما دوبرابر تحت فشار هستیم. ما حتی پزشک تغذیه و مربی بدنساز نداشتیم و فونتانا خودش همه‌کاره تیم ملی بود. دیگر کار از کار گذشته و المپیک پاریس برای تیم ملی بوکس به پایان رسید، هرچند هنوز شانس کمی وجود دارد تا از طریق رنکینگ یک سهمیه وایلدکارت به من بدهند.
بوکسورها از جان مایه گذاشتند و حتی یک ریال حقوق هم دریافت نکردیم. قول‌های زیادی به من دادند که اگر بوکس حرفه‌ای را موقتاً کنار بگذارم و روی المپیک تمرکز کنم، به بنده حقوق می‌دهند. من این کار را کردم و به دلیل اهمیت المپیک و عرقی که به تیم ملی داشتم، 4 تا از بازی‌هایم در بوکس حرفه‌ای را لغو کردم اما متأسفانه مسئولان روی قول‌شان نماندند.

ماندن فونتانا در این مقطع منطقی است؟
بوکس ایران به تصمیمات احساسی نیازی ندارد و باید واقع‌بین باشیم. واقعیت این است که ما در دوره‌های قبل نتایج خوبی گرفتیم و در آسیا و جهان موفق به گرفتن مدال شدیم. فونتانا مربی بزرگی است و باید این را بپذیریم که فرصت کوتاهی داشت. حالا فدراسیون و بزرگان بوکس باید فکرهایشان را روی هم بگذارند و بابت ماندن یا نماندن او تصمیم بگیرند.

در شرایطی که بوکسورها حقوق نمی‌گیرند و نان شب ندارند، پرداخت ماهیانه 700 تا 800 میلیون حقوق به سرمربی کوبایی تصمیم درستی است؟
این موضوع تبعیض است. اگر مربی خارجی در تیم ملی زحمت می‌کشد، ملی‌پوشان و مربیان داخلی هم عرق می‌ریزند و پا به پای او زحمت می‌کشند. ما در حال دفاع از پرچم ایران هستیم و باید به اندازه هزینه‌های مربی خارجی برای تیم‌های پایه هم هزینه کنند تا در آینده بتوانیم نتایج بهتری بگیریم.