صفحه مجازی منتسب به آیتالله سیدعبدالله فاطمینیا نوشت: «بزرگان، علما و دلسوختگان چشم میدوختند به این 10 روز محرم؛ این 10 روز، 10 روز تحول است. در این دهه، دست امیر لشکر ابنسعد را گرفتند و آوردند بیرون [تا آنجا که] قبرش زیارتگاه شده است و الان میرویم سر قبر جناب حر و میگوییم: «بأبی انت و امی.» چنین دههای است! ما چه کردیم در این دهه؟»
همه دنبال چیزهای عجیب و غریبند
محمد ملاعباسی مترجم در فضای مجازی نوشت: «غیر از استثنائاتی، «فرهنگ محتوا» وب فارسی را در خودش غرق کرده است. همه دنبال این هستند که چیزهای عجیب و غریبی پیدا کنند که سریع و راحت فهم شود و چه بهتر که خشم و جنجال هم بیافریند و اینطوری مخاطبانشان را «آگاه» کنند تا درباره همهچیز با خیال راحت ببافند.»
مقاومت، جذب بدون اعراض از اصول
محمدصادق شهبازی فعال فرهنگی درباره گستره تعریف جریان مقاومت نوشت: «هنوز که هنوز است جولیا پطروس مسئولترین سلبریتی خاورمیانه است. نه عضو حزبالله بود نه شیعه بود نه مسلمان بود و نه حتی پوشش مسلمانان یا راهبههای مسیحی را داشت اما شرف داشت؛ وقتی حقانیت مقاومت و درگیریاش با اسرائیل در جنگ 33 روزه را دید به میدان آمد. مقاومت هم برای جذب او از دین و اهدافش نتراشید حتی سران مقاومت اعلام کردند بهخاطر جهاد شرعی کار را ندیدند؛ اما مقاومت را جوری فطری معرفی کردند که آدمهای مسئولیتپذیر مثل پطروس حمایت کردند. حالا در برابرش ما کسانی را داریم که میگویند لیبرال باشید یا از دین بتراشید تا دیگران جذب شوند یا لایک و فالوور بگیریم. اینطوری جذب دین نمیکنند خودشان به رنگ باطل درمیآیند. از این ایدهها متأسفانه زیاد داریم.»
جدال با نور ممکن نیست
زهرا چخماقی، خبرنگار صداوسیما ضمن انتشار تصویری از کشورهای محکومکننده اهانت به قرآن کریم در توئیترش نوشت: «اسامی کشورهای اسلامی محکومکننده هتک حرمت قرآن کریم... امروز هم واکنش هنرمندان کاریکاتوریست به این اقدام در حوزه هنری به نمایش گذاشته خواهد شد... جدال با نور ممکن نیست...»
دانش نظری باید در زندگی جاری شود
عطاءالله مهاجرانی در توئیتی نوشت: «در حسینیه شیعیان خوجه در استنمور، همه چیز سنجیده و دقیق است! شیعیان خوجه در نظم و سازماندهى ممتازند. سخنران در تالار اصلى به اردو سخن مىگفت. سید على مرتضى رضوى از کراچى آمده است. مسلط و ادیب! «دانش نظرى باید تبدیل به گنجینه در قلب ما شود. این گنجینه باید در فرآورى به دانایى تبدیل شود. دانایى اگر با ایمان آمیخته شود، اقتباس نور کند، در زندگى ما جریان مى یابد. بر زبان ما جارى مىشود. اگر در مرحله دانش نظرى بمانیم، زرق و برق است و اگر به جریان دانایى نورانى و زبانى رسیدیم، شکوهمند است…» از واژه Glamour به معنى زرق و برق و Glory به معنى شکوه استفاده کرد، عالى! به تجربه دیده ام. سخنرانانى که بر زبان و ادبیات مسلطند، مفاهیم را درخشندهتر بیان مى کنند. در پایان سخن لطافتها و ظرافت هاى زبانى در ذهن شما باقى مى ماند و بهترین حامل اندیشه و مضمون مى شود. مثل دو واژه اى که گفتم! نقص بزرگ اکثریت قریب به اتفاق سخنرانان محافل ایرانى همین است.»