نگاهی به فیلم سینمایی «ورود و خروج ممنوع»
شعارزدگی ممنوع
رامین زارعی روزنامه نگار و طنزپرداز
فیلم سینمایی «ورود و خروج ممنوع» اولین تجربه‌ی کارگردانی امید آقایی در سینما و به تهیه‌کنندگی مرتضی شایسته محصول سال ۱۳۹۸ است که در قالب کمدی ساخته شده و سعی دارد پندهای اخلاقی را در قاب هنر هفتم به تصویر بکشد.
داستان این فیلم که از اواسط آذرماه امسال روی پرده رفته اتفاقات پیرامون یک روحانی را نشان می‌هد که مسئولیت عقیدتی یک زندان را برعهده دارد و از آنجایی که خیلی بداخلاق و سخت‌گیر هم است، هنگام روبرو شدن با چند زندانی اتفاقات جالبی برایش رقم می‌خورد و باعث تغییر نگاه و دیدگاهش نسبت به اطراف می‌شود.
می‌توان گفت که به نوعی «ورود و خروج ممنوع» ترکیبی از فیلم «مارمولک» و کارهای مسعود ده‌نمکی است، ولی این ترکیب منجر به خلق اثری باکیفیت و درجه یک نشده‌است. البته محتوای فیلم و دغدغه‌ی کارگردان کاملا ارزشمند و امیدوارکننده است، آن‌هم با توجه به حال و هوای تعداد زیادی از فیلم‌های کمدی ساخته شده در سال‌های اخیر که از هر محتوا و ابزاری برای فروش کمک گرفته‌اند.
از نکات قابل توجه، حضور تعداد زیاد بازیگران کمدی مطرح در سینما و تلویزیون مثل اکبر عبدی، محمدرضا شریفی‌نیا، هادی کاظمی، علی صادقی، محمدرضا هدایتی و خیلی‌های دیگر در این اثر است که حضور هرکدام به تنهایی در یک فیلم می‌تواند ساخت یک اثر کمدی را آسان کند. با این وجود، کارگردانی و کیفیت ساخت آن نسبتا ضعیف است و قابل مقایسه با فیلم‌های کمدی حال حاضر سینما نیست. علاوه-براین این فیلم اصلا نیاز به حضور این تعداد از بازیگران چهره نداشت و آن‌طور که باید و شاید هم نتوانسته از حضور آن‌ها استفاده کند و صرفا حضور بعضی از آن‌ها با چند شوخی تکراری خاتمه می‌یابد.
از دیگر نقاط ضعف این فیلم می‌توان به شعارزدگی آن اشاره کرد که خیلی از حرف‌هایش را به‌صورت کاملا مستقیم بیان می‌کند و همین موضوع باعث گارد مخاطب هم می‌شود. به هرحال معجزه طنز همین جلوگیری از مستقیم‌گویی و دادن شعار است که متأسفانه به‌خوبی از آن استفاده نشده‌است.
شاید دانستن این موضوع که کارگردان این فیلم یعنی حجت‌الاسلام امید آقایی، روحانی است و فیلم کمدی را از شوخی با هم‌لباس‌ها و رفقای خودش آغاز کرده، جذابیت و انگیزه دیدن آن را برایتان بیشتر کند. با توجه به حساس بودن موضوع و تأخیر نسبتا زیاد در اکران این فیلم، فروش نسبتا پایین آن نسبت به سایر کمدی‌ها عجیب نیست. با این وجود می‌توان به کارهای بعدی این کارگردان امیدوار بود.