کیوان کثیریان در گفت‌وگو با «ایران آنلاین» مطرح کرد؛
«زیبا صدایم کن»؛ فیلمی محافظه‌کارانه و دور از واقعیت‌های جامعه امروز! / ملودرامی که ۲۰ سال از زمان خود عقب مانده است!
منتقد سینما گفت: «زیبا صدایم کن»، ملودرامی است که حداقل بیست سال از زمان ما عقب است و با واقعیت‌های جامعه امروز ما فاصله دارد و بسیار دم دستی به قصه آن پرداخته شده است.
صفیه رجائی هرندی - ایران آنلاین: «زیبا صدایم کن»، آخرین ساخته رسول صدرعاملی، فیلمی است با داستانی ملودرام که رابطه بین یک پدر و دختر را روایت می‌کند. این فیلم از روی یک رمان فارسی در حوزهٔ کودک و نوجوان با همین نام و به نویسندگی فرهاد حسن زاده ساخته شده که برای اولین بار در سال ۱۳۹۴ منتشر شد.
داستان این فیلم در خیابان ولی‌عصر تهران و در طول یک روز اتفاق می‌افتد و در خلاصه داستان آن آمده است: «خسرو که در آسایشگاه روانی به اجبار بستری‌ست، تمام این سال‌ها را در فکر دخترش زیبا سپری کرده. امروز، روزِ تولد ۱۶ سالگی زیبا است و خسرو نمی‌خواهد از این روز ساده بگذرد…». رسول صدرعاملی، کارگردان برجسته سینمای کشورمان، پس از دو سال کار روی فیلمنامه، این اثر را برای نمایش در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر آماده کرده بود.
کیوان کثیریان منتقد سینما در گفت‌وگو با ایران آنلاین در نقد فیلم سینمایی «زیبا صدایم کن» اظهار کرد: به نظر من این فیلم اصلا فیلم خوبی نیست. زیبا صدایم کن، ملودرامی است که حداقل بیست سال از زمان ما عقب است و بسیار دم دستی به قصه آن پرداخته شده است.
منتقد سینما ادامه داد: قصه این فیلم، بسیار بدون انرژی تعریف شده و ما در آن نشانه‌هایی از یک دختر نسل دهه هشتاد مشاهده نکردیم، در واقع هیچ نشانی از جوان‌های امروز جامعه در شخصیت دختر این فیلم وجود ندارد.
«زیبا صدایم کن» به شدت واپس گرایانه به نظر میرسد
وی با بیان اینکه این سبک فیلم سازی از صدرعاملی پذیرفته نیست، عنوان کرد: شاید این سبک فیلمسازی در بیست سال پیش قابل قبول بود، اما با توجه به دوره‌ای که در آن قرار داریم «زیبا صدایم کن» به شدت واپس گرایانه به نظر میرسد و داستانش نیز به‌گونه‌ای نیست که بتوان آن را در سال ۱۴۰۲ تعریف کرد.
کثیریان فیلم زیبا صدایم کن را محافظه کارانه و دست به عصا دانست و عنوان کرد: این فیلم در سطحی نیست که بتوان تحت تاثیر آن قرار گرفت، حتی رابطه‌ای که بین پدر و دختر فیلم وجود دارد نیز بسیار ناقص و سطحی از آب درآمده است و در نهایت باید گفت که این فیلم را باید جزو آثار ضعیف رسول صدرعاملی به شمار آورد.
وی ادامه داد: این فیلم مدل کانونی دهه ۶۰ و ۷۰ است و فراتر از آن نمی‌رود و به نظر میرسد که فیلمساز از زمانه عقب است و هنوز دستش نیامده که جامعه ما در سال ۱۴۰۲ با چه تغییراتی نسبت به دهه‌های گذشته روبرو شده است، به همین دلیل به نظرم این فیلم، چندان خوب نیست.
منتقد سینما همچنین ضمن اشاره به بازی بازیگران عنوان کرد: من همیشه عنوان می‌کنم که بازی بازیگران با قدرت و قوت کاراکتری که در فیلمنامه برایش نوشته شده نسبت مستقیم دارد به عبارتی همه چیز به فیلمنامه‌نویس و گونه‌ای که شخصیت آن در فیلمنامه نوشته شده وابسته است؛ اگر شخصیت ابعاد گسترده‌ای نداشته باشد، یک بازیگر چقدر می‌تواند به نقش اضافه کند؟ در این فیلم ما با بازی اُور اکت امین حیایی روبرو هستیم که نتوانسته به خوبی از عهده نقش پدر برآید؛ همچنین یک بازی متوسط از ژولیت رضاعی بازیگر نقش زیبا مشاهده کردیم.
«زیبا صدایم کن» بسیار محافظه‌کارانه ساخته شده است
کثیریان همچنین با اشاره به کارهای قبلی رسول صدرعاملی عنوان کرد: نکته‌ای که در آثار قبلی صدرعاملی همچون دختری با کفش‌های کتانی، من ترانه ۱۵ سال دارم وجود داشت، این بود که در آن فیلم‌ها با دختر نوجوانی روبرو بودیم که یک کاراکتر کُنش‌مند از خود ارائه می‌دهند. به عنوان نمونه در فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم شخصیت اصلی فیلم تصمیم می‌گیرد که یک کار انقلابی انجام دهد، در فیلم دختری با کفش‌های کتانی نیز با چنین کاراکتری روبرو هستیم، دختر نوجوان این فیلم قواعد دور و بر خود را پشت سر می‌گذارد و کاری که دلش می‌خواهد را انجام می‌دهد اما در فیلم زیبا صدایم کن چنین چیزی را شاهد نیستیم.
وی افزود: برای همین عنوان می‌کنم که فیلم بسیار محافظه‌کارانه ساخته شده چرا که به یک رابطه دختر و پدری و ملودرام بسنده می‌کند و با اتفاقی روبرو نستیم که ما را تکان دهد؛ نسلی که اتفاقات اخیر سه یا چهار سال گذشته را رقم زده، نسلی است که سنت‌های دست و پاگیر را کنار می‌گذارد، یک نسل تهاجمی و خلاق است به این معنا که خود دنیایش را می‌سازد، میدان جدید برای خود می‌سازد و در آن بازی می‌کند و در میدان‌های فرسوده گذشته بازی نمی‌کند اما دختر این فیلم هنوز محافظه‌کاری‌های ۲۰ سال پیش را دارد.
کثیریان در پایان با بیان اینکه نوجوان و جوانان دهه هشتادی ما بسیار جلوتر از چیزی هستند که ما در این فیلم مشاهده می‌کنیم، تاکید کرد: «زیبا صدایم کن» فرزند این زمانه نیست و مربوط به دهه‌ای است که رسول صدرعاملی نوجوان بوده است.
انتهای پیام/