ریحانه مبینی، خانوم دکتر طلایی

مهری رنجبر _ خبرنگار گروه ورزشی:  سروری در دوومیدانی آسیا با مدال طلای تاریخی. مدالی که مزد زحمات ریحانه مبینی و مربی‌اش بود. حتی باران شدید شهر گومی میزبان رقابت‌ها و تأخیر ۵ ساعته هم نتوانست آن را از چنگ دختر ایرانی دربیاورد. مزدی که ریحانه و مربی‌اش از قبل در پس‌زمینه موبایل‌هایشان نوشته بودند. حسن باد‌پی مربی‌اش می‌گوید: «ما نوشته بودیم: سلام آسیا؛ ما داریم برمی گردیم. یک سکوی آسیا برای ما نگهدار. نوشته‌ای که عکسش پس‌زمینه موبایل ماست.»

ریحانه دختر پرنده طول ایران که برای سهمیه سولیداریتی المپیک توکیو، اسمش بر سر زبان‌ها افتاد و خیلی‌ها حضور در المپیک را حق او می‌دانستند اما فدراسیون همان موقع آب پاکی را روی دست همه ریخت. چرا که تأیید کرد IOC ‌سهمیه را به نام فرزانه فصیحی دونده ۱۰۰ متر به ایران داد. او ناامید نشد و دوباره شروع کرد.

پرنده ۲۵ ساله آرانی، جزو اولین دوومیدانی کارانی بود که سال قبل قید اردوی متمرکز تهران را زد. او به خاطر تحصیل در ترم آخر دندانپزشکی ترجیح می‌داد در شهرش و زیر نظر مربی‌اش حسن بادپی تمرین کند.

ریحانه شنبه تا دوشنبه در اصفهان درس می‌خواند و با برگشت به آران تا جمعه تمریناتش را انجام می‌داد. برنامه‌ای فشرده و سنگین، اذیت می‌شد، اما نمی‌خواست زحمات ۱۰ ساله‌اش به باد برود. نه دلش می‌آمد پریدن را کنار بگذارد و نه درس و دانشگاه را. بنابراین همه سختی‌ها را به جان خرید تا نه از پرش طول جا بماند و نه از دندانپزشکی.

او بهمن ماه سال قبل بود که در رکوردگیری بوشهر پرید و رکورد ایران را زد. با پرش ۶ متر و ۴۰ سانتیمتری. ریحانه همان زمان هم معتقد بود رکورد جدیدش جزو سه نفر اول آسیاست، اما به آن راضی نبود و گفته بود: «همه تلاشم برای ثبت رکوردی است که همه روی آن قسم بخورند.» خانم دکتر پرنده در قهرمانی آسیا با رکورد ۶ متر و ۳۳ سانتیمتر پا به فینال گذاشت.

در فینال اما باران شدید شهر گومی ۵ ساعت مسابقه را به تعویق انداخت. او در حالی که تخته پرش خیس بود، در پرش‌هایش رکوردهای ۶.۳۴ متر، ۶.۴۰ متر، خطا، ۶.۱۳ متر و ۶.۳۳ متر را ثبت کرد و در نهایت با رکورد ۶ متر و ۴۰ سانتیمتر در آسمان گومی درخشید و اسمش را در تاریخ دوومیدانی ایران نوشت. «سوجان اداپیلی» و شایلی سینگ دو پرنده هند هم با پرش‌های ۶ متر و ۳۳ سانتیمتری و ۶ متر و ۳۰ سانتیمتری دوم و سوم شدند. ظاهراً مدال طلای تاریخی ریحانه در آسیا اولین قدم برای این است تا همه روی آن قسم بخورند.

بادپی: قول می‌دهم ریحانه در بازی‌های آسیایی هم مدال بگیرد

حسن بادپی رئیس هیأت دوومیدانی شهر آران و بیدگل و مربی ریحانه از درخشش شاگردش خوشحال است. هر چند به نظر او ریحانه مبینی می‌توانست پرش بهتری داشته باشد. او می‌گوید: «ریحانه در قهرمانی آسیا خیلی خوب پیش رفت. من قبلاً به او گفته بودم دور مقدماتی را با پرش بالای ۶ متر و ۳۰ سانتیمتر تمام کند. به او گفته بودم زیر ۶ متر و ۳۰ بپری از فینال خبری نیست. حکمت خدا بود. او کنار درس دندانپزشکی زحمت کشید و قهرمان آسیا شد. آن هم در رقابت با پرنده‌های قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی. او قرار بود فینال ساعت ۵ مسابقه دهد اما باران شدید مسابقه‌اش را به تعویق انداخت. وقتی با من صحبت کرد، گفتم مشکلی نیست این شرایط برای تو و رقبایت یکسان است.

من به او گفتم در فینال کاری را انجام بده که حال خودت خوب شود. خدا را شکر می‌کنم که به هدفش رسید. البته اگر شرایط عادی بود شک نکنید با رکورد بالاتر قهرمان می‌شد. خوشحالم که برای اینکه دختران ایران در آسیا مدال بگیرند، سد شکن بودم.»

مربی دختر تاریخ ساز ایرانی ایمان دارد شاگردش در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا هم مدال می‌گیرد: «من قول می‌دهم که خانم دکتر ما در بازی‌های آسیایی هم مدال بگیرد. با برنامه‌ریزی حتی می‌تواند طلا بگیرد. همان طور که برای قهرمانی آسیا به او گفته بودم می‌تواند مدال بگیرد. حالا که ریحانه مدال گرفته باید راهکاری داشته باشیم تا آن را حفظ کنیم و در بازی‌های آسیایی هم روی سکو برود.»

مدال آوران قهرمانی آسیا

مریم صدارتی ۱۹۷۳ ‌فیلیپین؛ مدال برنز پرش ارتفاع،

لیلا ابراهیمی ۲۰۰۷ ‌اردن؛ مدال برنز ۳ ‌هزار متر با مانع،

لیلا رجبی ۲۰۰۹ چین، ۲۰۱۱، ۲۰۱۳  ژاپن؛ دو مدال نقره و برنز

فرزانه فصیحی ۲۰۲۳  تایلند؛ مدال نقره ۱۰۰ ‌متر